Sogndalstranda - Flekkefjord

Donderdag 31 juli. Morgen is het alweer augustus! Wat vliegt die zomer toch voorbij zeg!
Vanochtend hoefden we niet vroeg weg van onszelf. Ik kreeg heerlijk ontbijt op bed van mijn schipper. De schat…
Al de hele nacht en de vroege ochtend had het hard uit de hemel gepiest. Maar langzaamaan werd het lichter en brak zelfs een waterig zonnetje door. Westelijk van ons bleven loodgrijze wolken regen beloven maar de kant waar wij op gingen zeiden voorspelden beter weer.
Tijd voor de afvaart. Ankerop ging nog allemaal heel professioneel maar bij het optuigen ging het even giga-mis. Met een harde boink liet de rotsbodem van Noorwegen weten dat er beter op de kaart gekeken moest worden. Aan het stuur? Ik ahum…
Ik vond wel dat ik een ijzersterk excuus had. De plotter staat op het noorden boven dus als vrouw vind ik dat lastig aflezen want de neus van het schip wees zuid-west-waarts en dat ziet er op de plotter uit of je schip naar je toe vaart. Ik zie de plotter liever in de tom-tom modus…dus kaart boven is waar je naar toe vaart.
Verschil tussen man en vrouw: vrouwen zie je ook altijd kaarten omdraaien toch? Daar doen mannen vaak wat lacherig over… Nu viel er weinig te lachen. Er vielen wat harde woorden, zullen we maar zeggen. Herbert had gezegd dat het diep was en ik moet gewoon beter kijken.  Steeds wisselen van instelling van de plotter is ook link dus de schipper gaat het nu een tijdje op mijn manier proberen…
Hoe zou dat op andere boten zijn? Ik denk dat ik eens een enquetetje start!
Gelukkig schoven we er niet op of zo. Het was gewoon als een soort kademuur en we lagen godzijdank praktisch stil om het grootzeil te hijsen.
Daarna ging alles weer van een leien dakje (behoudens de onderlinge sfeer dan).
Op zee was het goed te zeilen. Een windje tussen drie en vier Beaufort en zeer ruim van achteren. Het was me dus weer een gerol van hier tot Tokio want de zuidkust van Noorwegen is nu lager wal. In dit gebied loopt de diepte ook zeer snel op en staat bekend om zijn gevaarlijke zeeën als het echt hard waait. Dat was nu niet het geval gelukkig.
Na een mijl of 10 kwamen we in de monding van de Hidrasundet. De golven kwamen nu bijna van achteren en dat was al heel wat beter uit te houden.

Aanloop van de Hidrasundet

In de smalle sundet kregen we te maken met het tunnel-effect (Venturi-effect noemt men dat)  tussen de twee rotswanden van het eiland Hidra en het vasteland. Aan bakboord voeren we langs grote basins met kweekvis die je hoog uit het water zag opspringen. De meeuwen vlogen er hoopvol langs maar kunnen daar geen visjes snaaien omdat men er netten boven gespannen heeft.

Rechts zie je misschien de viskwekerij. En de schipperse…nog steeds in een niet al te best humeur!

Aan het einde van deze sund volgden we in eerste instantie het veer om langs het plaatsje Andabeloya de toch al krappe doorgang te nemen en bakboord uit te kunnen naar het Stolsfjord.

We volgen gewoon het veer.

Gauw werd nog de koers verlegd om af te steken via een doorgangetje van een krappe 30 meter…maar het voelde als minder hahahaha! Alles ging prima natuurlijk.

Oeiiii….smal!

Daarna nog door het Lafjord. Wind tegen dus vlot aftuigen en ons voorbereiden om aan te leggen in Flekkefjord.

We naderen het stadje Flekkefjord.

We zagen een prima gastensteiger maar die was dwars op de wind en erg laag. We zouden er op gedrukt worden en vinden dat met ons gewicht niet helemaal je van dat…dus nog even verder kijken. Langs de kaden lag van alles wat niet meer vaart maar wel plek inneemt en andere kleineer en grotere schepen. Net zo dat we er niet tussen pasten. Er was een mooie plek voor het terras van de bakker. Dus daar meerden we even af om te eten en een plan te trekken. Ook kochten we appel-caramel gebakjes als toetje vanavond. Een allervriendelijkste dame en heer die ons hadden geholpen met afmeren belden even voor ons naar de havenmeester en deze kwam niet verder dan een plek helemaal buiten het stadje. Mwah…maar we hadden geluk. Een bootje ging net weg en de eigenaar ervan bood ons aan een ander klein bootje even te verleggen en toen pasten we precies. Het kleintje past mooi onder onze boegspriet. We liggen hier super beschut en niet bij de cafés!

Een lekkere beschutte plek in Flekkefjord.

Daarna hebben we het stadje bekeken. Mooie oude houten huisjes. Het hout is hetzelfde hout als waar de palen waarop Amsterdam gebouwd is, van zijn. Sowieso gingen erg veel Noren uit Flekkefjord in de 17e eeuw naar Amsterdam om daar een bestaan op te bouwen. In Flekkefjord is men er erg trots op deze connectie met Amsterdam te hebben.
Maar ook hier zagen we prachtige huisjes maar toch in deplorabele onderhoudstoestand. Is het gemakzucht? Kunnen ze het niet betalen? Zijn het huurhuisjes en laat de eigenaar het erbij zitten? We weten het niet…

Aan de wandel in Flekkefjord. Waar is de actie?

 

Mooi straatje met witte houten huisjes.

 

Een Grand Hotel hebben ze ook in Flekkefjord.

We zijn nu weer aan boord. Het is weer prachtig weer geworden. We zitten nu aan de goede kant van Noorwegen. De westkant heeft de komende dagen regen. Het zuiden is beter af. Mazzelllll!
Even de thee weg slobberen en dan aan mijn schippertje een wijntje vragen! Het schijnt dat ik er een overjarig blikje worst met een sausje bij geserveerd krijg! Yeahhhhh!
Straks makreel die ik vanochtend al in de oosterse marinade heb gelegd en vanavond misschien party-time in een Noorse kroeg! Met wifi hoop ik! Mijn laptop neem ik dan even mee!
Morgen willen we naar Farsund nog iets oostelijker aan de zuidkust.