Blogvakantie maar toch…

Maandag 20 november. Het is alweer heel wat weken geleden dat ik mijn laatste blog plaatste, nét nadat we met lede ogen Rutger en Elsemieke achter de douane zagen verdwijnen. Het zeilen is in de koude winter in Nova Scotia niet aan de orde en we verwachten tot ver in april in de fijne marina Royal Nova Scotia Yacht Squadron te liggen.
Dat betekent NIET dat er niks gebeurd op Zahree! We ondernemen best veel. We hebben een fijne Volkswagen Jetta onder de bips en hebben al heel wat tripjes ondernemen en de auto is ook heel handig om allerhande boodschappen mee te doen. Busje 15 was ook prima maar nu zijn we helemaal gewend aan de vrijheid van het hebben van een huurauto dus die houden we de rest van de winter er in.
We beginnen ook een beetje ‘inwoner’ van Halifax te worden. Dat betekent in de praktijk dat we een beetje de weg beginnen te kennen. Fan zijn geworden van de Halifax Mooseheads (ijshockey). Concerten worden bezocht, zowel klassiek als jazz…. En we beginnen wat mensen te leren kennen. We kenden natuurlijk al Sebastiaan, Rhiannon en hun kinderen Emma en Macsen. Na een filmavond over de schipbreuk van de Bounty II maakten we met een aantal mede-boaters kennis, waaronder Judy Robertson. Zij kent echt IEDEREEN in Halifax en zij en haar vriend David nemen ons mee op de leukste hikes en zelfs mee naar hun skicabin in Wentworth waar we genoten van de eerste echte SNEEUW! Al met al… we vermaken ons prima hier in Halifax waar het najaar erg koud en winderig is en van de week temperaturen verwacht worden van –8….!!!
Nog maar een week en dan gaan we al vertrekken naar IJsland waar we een weekje rond zullen toeren. Alle hotels en de huurauto zijn al geboekt. Daar hebben we ook enorme zin in! En daarna natuurlijk naar Nederland. Naar onze kids en de rest van de familie en vrienden die ik zo vreselijk mis. EINDELIJK!
De afgelopen weken komt nu voorbij in een fotoverslag.

Vrijdag 2 november. Zelfs in de regen wordt er dapper gehiked. Long Lake, Halifax.



Zaterdag 3 november. We rijden naar Dartmouth aan de overkant van het water van downtown Halifax en bekijken het historische sluisje in het Shubenacadie Canal die halverwege de 19e eeuw de Bay of Fundy verbond met het water van Halifax. Toen het wegverkeer het waterverkeer verdrong raakt deze waterweg buiten gebruik.



Maandag 5 november. ‘s Avonds gaan we de stad in, luisteren naar Scott ‘n The Rocks in Stayners Pub. Swing and Jazz… erg leuk!



Woensdag 7 tot en met vrijdag 9 rijden we naar onze prachtige airbnb cottage aan het Tupper lake, vlakbij het Kejimkujik National Park. We hebben het heerlijk in ons gezellige huisje, mét open haard en mét kano zodat we ook nog even het meer op kunnen. Maar kort want het is prachtig weer maar koud met een stevige wind. Donderdag doen we een paar wandelingen in het prachtige park waar het water overal zo hoog staat dat een deel van de wandelingen niet of met enige improvisatie gelopen kunnen worden.


Onze airbnb aan Tupper Lake.


Mill Falls.


Een slang(etje)!


Tussen de prachtige, oude hemlocks.


Zijn hier nog native Americans?



Vergeet deze wandeling maar!

Vrijdag rijden we richting de kust waar een ander deel van het park is, Kejimkujik Seaside National Park. Het is prachtig weer en de 8 km lange wandeling lopen we fluitend uit. Nou… aan het eind had ik wel pijn in mijn voetjes! We zagen wél berenpoep op het pad maar de beer zelf helaas (of gelukkig?) niet.



Vrijdagavond 9 november zien we in de Yachtclub van de marina de documentaire van Geoff D’Eon (hij houdt zelf de voordracht om zijn boek te promoten), over het zinken van de replica van de Bounty , de Bounty II in de orkaan Sandy. We leren een aantal mensen van de marina kennen, waaronder Judy Robertson.


Over de Bounty….

Zaterdag 10 november zien we hoe de Halifax Mooseheads met 9 – 0 overtuigend winnen van Acadie-Batherst Titan. Go – go Mooseheads! Ik mag geeneens een Mooseheads-trui! Té DUUR zegt mijn betere wederhelft.



Zondag 11 november is het Remembrance Day. Het is 100 jaar geleden dat in Canada een einde kwam aan de 1e Wereld Oorlog. 21 saluutschoten van de opgestelde kanonnen met tussenpozen van 1 minuut zijn onaangenaam voor de oren te noemen. Herbert vindt het wel mooi werk maar ik wil ZSM weg!




Op woensdag 14 november lopen we met Judy en David in stormachtig en ijskoud weer de prachtige Herring Cove Look-off Trail.



Vrijdag 16 november: de eerste SERIEUZE sneeuw houdt ons voor een tijdje aan boord. Brrrr KOUD!!!!



Zaterdag 17 november. Al om 7 uur ‘s ochtends haalt Judy ons op en rijden we met haar auto naar Wentworth. Ze heeft ons uitgenodigd om naar haar skicabin te gaan. Wij maken een fantastische wandeling op geleende snowshoes. Judy heeft verplichtingen bij de skiclub. Er is een prima skihelling met lift maar hoewel er nu sneeuw ligt is de laag nog niet dik genoeg. Wat is het er mooi! ‘s Avonds hebben we het lekker warm door de houtkachel en super gezellig met Judy.



Zondag 18 november gaan we na het ontbijt met een aantal tussenstops waaronder deze prachtige waterval, terug naar Halifax.


Judy’s skicabin.



’s Middags helpt Judy met het verleggen van Zahree. We hebben nu een iets meer beschut plekje in de marina. Hopelijk liggen we nu minder te rollen. En nu maar hopen dat ook met springtij er bij laagwater voldoende water blijft staan.

Dinsdag kun je ‘s avonds gratis naar het Maritime Museum of the Atlantic. Er is zoveel te zien en te beluisteren in dit museum! De grote tragedies van de explosie op 6 december 1917 dat een groot deel van Halifax verwoestte en aan 2000 Halifaxers het leven kostte en nog eens 6000 verwondde. een schip geladen met munitie kwam door een misverstand in aanvaring met een een ander vrachtschip. Nog steeds is het ná nucleaire explosies, de grootste door de mens veroorzaakte explosie ooit… een twijfelachtige eer. En dan is er het zinken van de Titanic niet ver van Halifax die ook een prominente plaats inneemt in de tentoonstelling. En nog veel meer. We dachten het helemaal voor elkaar te hebben en schoven aan bij een lezing The Battle of the Atlantic. Deze ontaardde in een opsomming van alle militaire vaartuigen die in de Tweede Wereldoorlog tot zinken zijn gebracht en was wel zó saai dat we op onze stoel zaten te schuiven van ellende. Helaas waren we vooraan gaan zitten zodat we niet ongezien weg konden sneaken. Grrrrr! Zonde van de tijd. We gaan nog een keertje terug naar dit fantastische museum want hebben nog lang niet alles gezien.



Judy neemt ons regelmatig op sleeptouw naar allerlei sociale evenementen; etentjes, muziekavonden, het ontsteken van de immense kerstboom op de Grand Parade. We beginnen ons steeds meer Halifaxers te voelen! Er is regelmatig wat te doen in het prachtige clubhuis van de Yacht Squadron waar we nu recht op uitkijken. We happen, als gasten van de marina de door een aantal hoge heren van de club gesponsorde hors d’oeuvres mee en genieten van een avondje prachtige folk music uit Cape Breton. Gewoon zonder enige repetitie door leden van de club bij elkaar gemusiceerd! Super leuk en gezellig. We maken met veel leden kennis en worden uitgenodigd voor allerlei gezelligs als we terug zijn, half januari.



De prachtige kerstboom en de gezellige lichtjes en het mooie vuurwerk bij de ontsteking van DE BOOM. 



Daarna eten we heerlijk sushi in een restaurant met Judy.



Vanavond, zondag 25 november hebben we nog een etentje bij een stel die juist naar Amsterdam gaan verhuizen. Dat is gelijk onze laatste avond hier in Halifax, voorlopig. Morgen rijdt lieve, lieve Judy ons naar het vliegveld en vliegen we eerst naar Toronto. Daarna stappen we over op het vliegtuig naar IJsland met twee geüpgrade tickets voor wat meer comfort hihihi!
Ik sluit dit blogdeel dus af en hoop binnenkort me bij jullie te melden met mooie foto’s en verhalen over IJsland.
Alle liefs vanuit een koud Halifax!