Het is tijd….de hoogste tijd!

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan toch? Het is eindelijk zover! De hoogste tijd om te gaan! Waarheen? Naar de overkant van die grote plas: de oceaan. Op naar Suriname. Wanneer? Morgen! Maar eerst nog even een dag van hard werken. Water moet getankt. Verse voorraden aangevuld. Vast koken voor de eerste paar dagen.  De stofzuiger nog even door de hut….zou mijn lieve moeder zeggen…en ga zo maar door! Maar dan gaan we ook!

Wat maakten we nog mee? We zwaaiden de  Tsuru en de Grutte Grize uit.

Afscheidsetentje met Rutger en Elsemieke in Taverna.

Rutger en Elsemieke gingen na een gezellig laatste dinertje met ons weer terug naar het koude Holland. Er moeten toch nog wát jongelui de BV Nederland aan de gang houden? Met tranen in mijn ogen liet ik ze gaan. Het duurt weer zo lang voordat we ze weer zien. Afscheid nemen is steeds erg lastig.
Terwijl zij door de schuifdeur van de transit ruimte gingen en we een laatste zwaai uitwisselden zagen we Thijs, Dominique, Monique en Sabine aan de andere kant geduldig in de rij staan om het felbegeerde visum te bemachtigen om wat daagjes op Kaapverdiaanse bodem te mogen vertoeven. Dat duurde best lang! Merkwaardig, want bijvoorbeeld op Sal, is dat een fluitje van een cent.


Rutger en Elsemieke gaan weer op huis aan.

Maar daar waren ze dan! Monique en Sabine gingen naar hun resort zo’n 5 km naar het zuiden en Dominique en Thijs gingen met ons met de aluguer naar de haven van Mindelo.


Daar zijn ze! Eindelijk!

Daar begon een waar pakjes- en cadeautjes-festijn! Super leuk.


Pakjesfestijn.

Vervolgens gingen we even  Mindelo in; de boel een beetje verkennen.
’s Avonds hadden we borrel in de Floating Bar en aten we, samen met Monique en Sabine, daar ook.


Tijd om afscheid van de Agaath en de rest van de boten van de Nederlandse enclave te nemen.


Dag Tsuru’tjes.

Steeds meer boten en bemanningen varen toeterend de haven van Mindelo uit en beginnen aan de grote oversteek.
Er volgen nog een paar dagen van inkopen doen maar ook van ontspanningen in het resort Foia Branca aan de zuidkust van Sao Vicente, waar Sabine en Monique een heerlijk appartementje hebben.
Zahree is nu afgeladen met diesel, water, verse groenten en fruit, cola, sap, eieren, kruiden en ga zo maar door. We hebben wel voor een jaar gefoerageerd denk ik, hahahaaa!
Vandaag is het 10 december, vrijdag, een dag waarop je, volgens de bijgelovigen onder de zeilers, absoluut NIET mag vertrekken. Nou…dat doen we dan ook niet. We gaan MORGEN!
We hebben nog heerlijk aan het zwembad van het resort gechilled, met zijn allen geborreld op de Zahree en zalig gegeten bij Taverna, niet ver van de marina. Nu nog even snel dit deel op het blog en dan snel naar BED!


Chillen met Monique Sabine en de crew van de Zahree.

Laatste foto-sessie?

Morgen, zaterdag 11 december vertrekken we rond half 11 vanuit Mindelo naar Suriname! Uitgezwaaid door Sabine en Monique en dat vinden we toch ZO leuk!

Voor de oceaanoversteek: ik kan vanaf onze Iridium satelliet telefoon geregeld een update over de oversteek plaatsen. Ik ga dat vast niet elke dag doen maar probeer wel geregeld in de ‘pen’ te klimmen! Er komt natuurlijk een melding van de oceaan-berichten, mits je je hebt aangemeld daarvoor. Ik stuur geen e-mails met de link. Dat is niet mogelijk vanaf het water! Dus zelf even naar www.dezahree.blogspot.com. Maar LET OP: als er geen berichten meer verschijnen betekent dat NIET dat we in de problemen zijn. Dan betekent dat hoogstwaarschijnlijk dat er een storing is opgetreden tussen Iridium en Blogger….niet ondenkbaar he!
Ook op Findship en dergelijke apps zullen we maar tot op enkele tientallen kilometers van de Kaapverden zichtbaar zijn. Als we daarna geen vrachtschip of passagiersschip meer tegen komen dat ons signaal oppikt komt er geen nieuwe melding meer.
De verwachting is dat we tussen de 17 en 21 dagen onderweg zullen zijn. Alles afhankelijk van de windsterkte en de windrichting natuurlijk!

Tot op de oceaan! Of over een paar weken.
Alle liefs van de gehele bemanning van de Zahree