Tja wat doe je eigenlijk tijdens zo'n hondenwacht op zo'n honds tijdstip tussen 3 en 6? Een verslagje schrijven! Verder is hier iedereen in diepe rust geloof ik. Ik zit tegen de mast geleund op de korte zijde van de bank in het dekhuis...mijn lievelingsplekje omdat je dan minder last hebt van het rollen. Je beweegt dan van voor naar achter in plaats van zijwaarts. Fijner voor de maag! De maan schijnt prachtig helder en zal over een paar dagen vol zijn. Het is fijn dat het niet zo stikdonker is.
We zijn vanochtend om 11 uur vertrokken uitgezwaaid door Monique en Sabine, moeder en zus van Dominique. In de zeestraat tussen Sao Vicente en Santo Antao trok de wind steeds ietsje meer aan, iets te oostelijk naar onze smaak want we hadden grote plannen voor ons geheime wapen; de visserman. Dat is een groot emmervormig zeil dat we aan een aparte stag tussen de voorste en achterste mast deels boven de stagfokken kunnen hijsen. Daarvoor hebben we echter bakstagwind nodig, schuin van achteren, bijna halve wind eigenlijk. Iets voorbij Sao Vicente draaide de wind meer naar het noorden dus kon de enorme lap omhoog. Direct begon Zahree lekker te lopen. Bleven we de swell voor en kreeg de bemanning praatjes...Als het zo doorging....makkie...voor Kerstmis aankomen....Nou..zo gaat dat niet natuurlijk. De wind kakte ineens volledig in. Mweh! Visserman weer naar beneden!
Wel kwam ineens een grote groep tuimelaars rond Zahree spelen. En, klap op de vuurpijl verscheen vlak achter Zahree, een grote grijze rug aan de oppervlakte. Een walvis! Dominique dacht een bultrug. Hij dook...waarschijnlijk onder ons door...om zich helaas niet meer te laten zien.
We startten de motor en voeren zo een tijdje de wind schaduw van Santo Antao uit. Gelukkig keerde de wind weer vlot terug. Nu uit het noordoosten en moest de visserman er weer op. We aten gewoon gevieren aan tafel. De afwas en toen ging het wachtschema officieel in. Maar eerst nog het 'netje' met de Nederlandse schepen waarvan wij de hekkensluiter zijn. We konden ze allemaal goed verstaan behalve de Bojangles. Bluenose en Novatrix die te ver vooruit zijn! Zij wel! Wij liggen ruim 100 mijl achter de Agaathjes die we aanvankelijk af en toe nog zagen op de AIS. Erg leuk om met iedereen te kunnen kletsen en te horen hoe het gaat. Ook erg nuttig want af en toe heeft een boot wat bijstand nodig. Zoals de Agaath die een haperende impeller van de motor had. We voeren verder vol tuig met visserman tot rond 12 uur vannacht, met een motiverende gang van rond de 7 knopen. Toen werd het Dominique waarschijnlijk te gortig. De wind was tot boven de 25 knts aangetrokken en werd het tijd
wat
zeil te minderen. Dit allemaal tijdens mijn time off...gelukkig...hahaha! Maar ik was even wakker en bespeurde activiteit aan dek. Gauw weer plat! Ik mocht nog 3 uurtjes.
De schipper heeft namelijk een prachtig schema gemaakt dat beneden in de kajuit hangt. Tot aankomst staat precies geschreven wanneer je verantwoordelijk bent voor de navigatie ed.
Nu is net de maan onder gegaan. Het is echt heel donker maar een prachtige sterrenhemel! Zo even speuren met mijn sterren app. We hebben er ruim 140 mijl opzitten. Nog 1741 mijl te gaan! We gaan voor de eerste dag van de oversteek in ieder geval een mooi daggemiddelde neerzetten!
Inmiddels is het licht. Is iedereen op en niet iedereen nog fit maar is wel de eerste knoeperd van een Mahi Mahi binnen. Je weet dus wat wij eten vanavond!
Tot de volgende update!
De Zahreetjes
Sent from Iridium Mail & Web.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten