Maandag 4 augustus begon voor Herbert om 12 uur vannacht of vanochtend…het is maar hoe je er tegen aan kijkt. Voor mij ook maar kort want het was het einde van mijn wacht en ik mocht even drie uurtjes plat. Slapen vind ik altijd erg lastig het is meer af en toe een beetje wegzakken. Maar aangezien we verschillende keren op een dag eventjes wat tijd pakken om een uurtje extra te slapen is de oversteek goed te doen. Wat dat betreft ben ik blij dat we dit nu eens goed uit kunnen proberen met ons tweetjes want als we eenmaal vertrokken zijn, zal dat toch ook zo moeten gaan. En bij een oversteek over de Atlantische Oceaan is dat dan zomaar drie weken! Dan zal ik toch wel moeten leren wat vlotter naar dromenland te vertrekken. De nacht verliep verder prima. Erg weinig wind dus het zeil stond meer bij als steunzeil tegen het rollen. De stuwende werking ervan was helaas wat minder. Dus het was eigenlijk het ijzeren zeil dat al het werk deed. Regelmatig verdwijnt de schip dan in het motorluik om de dagtank weer te vullen met diesel. Veel verbruiken we niet want de motor laten we draaien op zo’n 1100 tot 1200 toeren en dan drinkt ie echt niet zoveel. Ik had ‘s nachts ook nog even een heel benauwd moment omdat ik wakker werd van een heftig klapperende fok. Ik hoorde mijn allerliefste lieveling niet en ook niet toen ik hem riep en zocht. Ik zag hem in eerste instantie ook niet in de kuip en hij hoorde mij ook niet roepen. De lieverd had niet de lier willen gebruiken en draaide de genua weg op de hand en had niet in de gaten dat ie even vermist werd. Maar hij was keurig in de kuip, aangelijnd en wel. We hebben daar zeer strikte afspraken over; alleen aan dek dan altijd een zwemvest en altijd aangelijnd. Van de schrik kon ik helemaal niet meer in slaap komen dus mijn 3 tot 6 uur-wacht was het knikkebollen. Maar van 6 tot 9 uur heb ik dat een beetje goedgemaakt. En wat kreeg ik om 9 uur van mijn allerliefste engel?
 |
| Een ontbijtje MET eitje na een ‘zware’ nacht. Mmmmm…helemaal florissant zie ik er niet uit…ahum! |
Verder was het door het gebrek aan wind en ook nog eens uit de verkeerde richting een wat lamlendige dag. We hingen maar wat te bankhangen. De stuurautomaat doet het sturen en om de beurt houden we een paar uur de scheepvaart in de gaten.
 |
| Dit passagiersschip week keurig voor ons uit. |
De gribfiles die we in Noorwegen nog gedownload hadden, voorspelden dat de wind later op de dag meer naar het westen zou draaien maar dat gebeurde helaas niet.
Dus dit is een oversteek met zeer licht weer maar helaas veel motoruren. Het is niet anders….
Hoogtepunten van de dag zijn dan natuurlijk lunch met de rats-kuch enz. die nog van gisteren over was, thee met choco chippies-koekjes en de Indonesische kipschotel die in de koelkast stond te wachten.
Na het eten deed Herbert de afwas, ging ik nog even plat om om 21.00 uur het wachtloopschema weer op te pakken. De zonsondergang was een hele speciale deze keer. Er hing een hele merkwaardige wolk waar wij gelukkig geen regen uit hebben gekregen.
 |
| Een merkwaardige maar ook mooie zonsondergang. |
Maar eventjes verderop hadden ze wel wat regen.
 |
| De wolk zakt zowat in de zee…zo topzwaar is ie. |
Ik heb nog even een onderonsje met een vervelende tanker waar ik enorm voor moet uitwijken. Maar daarna gebeurt het eindelijk; de wind draait helemaal naar het noordwesten en het is zielig, maar de schip moet ik even uit zijn slaap halen om het zeil te hijsen. Dat kan ons mooi een beetje helpen. De wind is zwak maar met de zeilen goed aan helpt dit toch de snelheid wat omhoog te krijgen. Al snel is het 24.00 uur…einde van mijn wacht en…einde van 4 augustus. Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten