Edam - Nauerna

Zaterdag 9 augustus begint, na een hobbelige nacht, veelbelovend. De wind is in de nacht doorgedraaid naar het west-zuidwesten. Dat betekent dat Zahree nu onder de hoge wal ligt dus we rollen niet meer. De wind trekt wel met de minuut verder aan tot een stevige windkracht 6. De lijn die de ankerketting naar het midden van het schip moet houden is door geschavield en dat is nu jammer want de boot gaat dan achter het anker zwieren. Omdat de waterdiepte door de harde wind vast snel zal afnemen en we sowieso niks meer onder de kiel hadden vertrekken we vrij vlot na het ontbijt.
We beginnen met twee riffen in het grootzeil, beide stagfokken en de helft van de genua maar na het Paard van Marken, als we echt aan de wind moeten varen, is dat teveel zeil en gaat het derde rif erin. Het waait nu 7 en in de vlagen 8. Toch wel weer meer dan de voorspellingen…

Het gaat nog prima! Al waait het stevig…

Het IJsselmeer telt nu duidelijk minder zeilfanaten dan gisteren. Een flink deel dat ook richting Amsterdam gaat vaart op de motor. Onbegrijpelijk vind ik dat; de boten stampen enorm tegen de golven in. Zeilen gaat altijd beter, al doe je het maar met de motor bij.
We komen een hele stoere vrij kleine zelfgebouwde catamaran tegen, een wharram, ontworpen naar Polynesisch voorbeeld. Het heeft geen kajuit en men kan in de drijvers ‘verblijven’ maar varen doe je bovenop, zonder enige vorm van bescherming! Reken maar dat je er nat wordt onder de omstandigheden van vandaag!

De dappere wharram en een ander stoer schip!

Twee tellen later horen we een harde knal en zien we vrij bovenin het grootzeil één baan volledig overdwars doorscheuren. Einde oefening van het echte zeilen vandaag.

Ondanks het tegenlicht zie je de scheur wel…

Herbert laat het grootzeil snel zakken en met de motor bij, kruisen we met stagfokken en halve genua motorzeilend verder tot 2 mijl voor Amsterdam. De lappen gaan nu allemaal naar beneden en we draaien het Buitenij op.
Op weg naar de Schellingwouderburg en later, door de sluis, op het IJ zoeken de twee dappere Duitse jongens op de waharram de luwte van onze grote Zahree. Ze slaan af bij de Sixhaven en gaan vast vanavond Amsterdam onveilig maken!

De wharram vaart in de luwte van Zahree

Wij vervolgen onze weg over het Noordzeekanaal en komen de Arctic Sunrise tegen, het schip van Greenpeace dat zo lang aan de ketting heeft gelegen in Moermansk. We zwaaien enthousiast en een toetertje is ons deel. Het schip heeft een gevolg van kleinere schepen. Leuk! We horen ook nog hoe ze van harte welkom worden geheten in Amsterdam, over de marifoon.

De Arctic Surrise van Greenpeace en zijn AIS-signaal.

Tegen half 5 zijn we bij ‘onze’ brug van Nauerna.

Onze brug bij Nauerna gaat open.

Al snel meren we af aan ons plekje met hulp van havenmeester Pepijn en met prima stuurwerk van mijn schip onder bepaald niet makkelijke omstandigheden met de nog immer vervelend harde wind. Houd maar op, wind…nu is het niet meer nodig!
Maar we liggen weer! We bekijken de schade nog even van dichtbij…niet best!
Het zeil lappen we wel weer even op; moet wel tot we een nieuw hebben van de winter…

De schade van dichtbij….niet best!

Daarna ploffen we binnen neer. Al is het heerlijk weer..we hebben genoeg van de wind dus lekker binnen op de bank, gaan we aan wijn en bier en hapje.
Onze zomervakantie naar Noorwegen 2014 is zeer geslaagd maar nu helaas voorbij. Het blog laat ik ook weer even voor wat ie is! Tot later!

Enkhuizen - Edam

Vrijdag 8 augustus begint voor mijn hartje met een prachtige zonsopgang. Maar … de kleur van de zon zegt…morgenrood, water in de sloot.

Morgenrood … water in de sloot!

De wind is naar het zuidoosten gedraaid en we liggen zachtjes te deinen op de golven die helemaal van de overkant komen rollen. Je moet er van houden!
Maar door onze lange waterlijn is het goed uit te houden. De andere twee boten op de ankerplaats die kleiner zijn en veel lichter hebben het wat moeilijker denk ik…
We maken geen haast want hebben de hele dag de tijd voor een ruime 10 mijl naar Edam waar we vanavond met mijn vader en moeder hebben afgesproken.
De haven van Edam is niet voldoende diep voor ons dus we gaan ervoor ankeren. De windrichting is er niet helemaal top voor. We liggen dan aan lager wal. De weersvoorspelling is gunstig wat betreft windrichting en – sterkte om te zeilen maar niet om voor Edam te ankeren. En over de overtocht met de rubberboot naar de kant durf ik nog niet eens na te denken. We zien wel…
We gaan na het ontbijt ankerop en zijn vlot onder zeil, samen met nog een hele bups boten die net uit de sluis komen. Iedereen hijst enthousiast vol tuig en stuift ervandoor.
De zon doet nog zijn best maar de bewolking wint het. Schapenwolkjes zeggen ons dat het toch echt niet droog gaat blijven vandaag. Het zich wordt ook snel minder. Op Buienradar zien we vanuit het zuidwesten gemene buien met rode plekken erin (veeeeeel water!) en er is een waarschuwing voor onweer mogelijk met zware windstoten. He neee!!!
Maar vooralsnog is het genieten en we zijn te snel op de plaats van bestemming. Voorzichtig benaderen we de plek net naast het vaargeultje van Edam. We hebben er maar een cm of 15 onder de kiel. Het kan net wel of net niet. Gokje! Maar we willen ook niet te ver hoeven met de bijboot. We verwachten toch al niet geheel droog over te komen.
Eenmaal voor anker zwemmen we heerlijk in het IJsselmeer dat nu de riante temperatuur van 20 graden heeft.

Het IJsselmeer is nu 20 graden, lekker warm!

Even later begint het een beetje te spetteren maar vooralsnog wordt Edam gespaard.
Om 3 uur racen we met lopende golven richting Edam. Herbert verschuilt zich achter mijn brede rug en is helemaal niet nat. Ik heb wat water over gekregen maar het valt me nog mee.
We hebben alle tijd om in Edam rond te struinen en wat boodschapjes te doen.

Even schuilen onder een treurwilg.

 

Rijtje van de mooie kaaswinkel.

 

Mooi herenhuis.

 

Hofje van de Proveniers, gebouwd voor de armlastigen van Edam.

We bekijken ook de Grote Kerk van Edam; een enorm bakbeest van een kerk waar ik ooit nog de Mattheus gespeeld heb. Oooo wat een zoete herinneringen!

De Grote kerk van Edam.

In de kerk kun je nu tweedehands boeken kopen voor 1 eurootje per stuk. Ik scoor er drie immers mijn e-reader heb ik om zeep geholpen.
Daarna lopen we met een omtrekkende beweging naar het Hof van Holland waar we gaan eten en gaan vast aan een pilsje en een wijntje.
Mijn ouders komen hier heel vaak dus ze worden hartelijk ontvangen als ze binnen komen en wij worden niet eens opgemerkt hahaha. Heerlijk om ze weer te zien.

Mijn moeder weer heerlijk even gezien!

Gezond en wel…al hebben ze niet gefietst vandaag. Allerlei smoesjes waarom niet…!
Het eten is lekker en gezellig met de ‘oudjes’. Hahaha…we zijn onderhand zelf oudjes (maar niet als mijn ouders erbij zijn!).

Lekker gegeten in de Hof van Holland.

Het regent eventjes wat harder maar al met al valt het mee. Vooralsnog krijgt Edam niet de volle laag. Dat zal vannacht dan wel komen.
Mijn ouders brengen ons met de auto even naar het sluisje waar ons bootje aan de overkant ligt. Nu gaat het dan gebeuren! De wind is weliswaar naar zuid gedraaid maar we zien kopjes op het water. Dat gaat een nat pak worden…
Maar met het plastic zeil goed in stelling gebracht en sublieme stuurkunst van mijn schip komen we goed over. Aan boord komen is nog wel even een dingetje maar alles gaat goed. Boeken en groenten gekregen van pa van zijn tuin, alsmede de boodschappen en elektronica zijn allemaal droog over gekomen.

Bonen en gele courgetten van opa’s tuin.

 

3 boeken gescoord in de Grote Kerk van Edam.

Nu liggen we iets steviger te deinen want de wind is wat harder maar het is te doen. Straks gewoon stijf de oogjes dicht doen dan is het morgen weer voorbij, deze actieve storing.

Morgen het laatste traject, waarschijnlijk met een zuidwester tegen (dus kruisen) naar Amsterdam, Nog één dagje genieten van deze heerlijke vakantie!

Harlingen - Enkuizen

Donderdag 7 augustus begint in de hele vroege ochtend met regen op het dak. Nee toch? Maar als Herbert koffie gaat zetten en de Duitsers naast ons een handje helpt met losgooien, is het alweer droog en is de lucht blauw met hier en daar een wolk die naarstig probeert op te lossen.
Ik krijg van mijn echtgenoot een stevige bak roomyoghurt met muesli, appel en honing. Ook niet verkeerd om de dag mee te beginnen!
We zijn om 9 uur op pad richting de brug over de Zuiderhaven en de brug van de Noorderhaven draaien vlot na elkaar. De brugwachter roept vriendelijk ‘mogguh’ en ik heb nog net tijd voor wat tegenlicht-opnames van Harlingen en we draaien op de motor het wad op.

Dag mooi Harlingen!

 

Door de brug over de Noorderhaven

We gaan meteen bakboord uit naar de geul Harlingen – Kornwerd. De stroom hebben we mee maar de wind helaas niet. Pal tegen dus niet te bezeilen helaas. Het is er te smal om te kruisen. Onderweg zien we deze schuimmassa! Net of iemand een pak wasmiddel in het wad heeft gekieperd.

Vreemde schuimmassa.

De 7 mijl naar de sluis van Kornwerd is met stroom mee zo voorbij. We missen net de brugdraaiing. Ik probeer mijn schipper nog te bewegen tot het trekken van een sprintje maar hij is op de relaxte toer.

De schip op de relaxte toer! Geen haast, schat!!

We maken vast aan de remming en het duurt best een tijdje voor we erdoor mogen.

Er gaan heel wat boten naar het IJsselmeer.

Ondertussen zijn veel schepen ook op pad gegaan en gaan we met een flink aantal de sluis in. Deze is groot en aan de tweede sluis wordt ook ingezet. Maar een enkel schip kan er niet in en blijft waarschijnlijk balend, achter.

Dat had wel wat voller gekund als men maar wat beter aansluit…

Als men wat slimmer aansluit had iedereen mee gekund maar dat schijnt lastig te zijn voor de dames en heren schippers.
Voor ons zien we zeilboot Dubbeltje weer. De vervelende klier die ons gisteren zo lelijk in de problemen bracht met ons eruit loeven en nog eens overstag gaan om ons nogmaals te dwingen overstag te gaan vanwege de voorrangsregel. De kakker vond het ook nog leuk om naar ons te grijnzen. We hebben hem toen al verrot gescholden maar ik mocht van Herbert in de sluis hem niet nogmaals vertellen wat een mafkees hij is om zo te keer te gaan op het water. Alsof we in een wedstrijd veld lagen of zo…
Kijk maar uit, Dubbeltjes-schipper…Zahree weegt 40 ton dus de volgende keer ben je zo plat als een dubbeltje.

Vervelende Dubbeltje.

Dan gaat de sluis dicht en is het gedaan met het zilte nat. Dag zee! Dag wad!
Al snel openen de sluisdeuren zich weer en rijken we de typische lucht van het IJsselmeer. Het water heeft nu ineens een groene kleur en niet meer bruinig zoals het wad.
Het waait nog uit het zuid-westen maar dat zal niet lang meer duren. Ons is westenwind beloofd en later zelfs noordwest! De wind trekt gaandeweg de dag steeds ietsje meer aan.
Plan is om achter vogeleiland Kreupel, 6 mijl voor Enkhuizen, voor anker te gaan.
Daar aangekomen beseffen we ons dat Kreupel weinig beschutting biedt aangezien het aan de luwe zijde te ondiep voor ons is.
We besluiten door te zeilen naar Enkhuizen, door de sluis te gaan en daar net na de havenmond voor anker te gaan.
We bellen mijn vader en moeder om morgen elkaar te ontmoeten in Edam. We gaan daar voor anker liggen. Paps en mams komen van hun boot in Monnikendam naar Edam met de auto en wij tuffen met de bijboot erheen en gaan lekker met ze uit eten. En bijkletsen natuurlijk! Leuk vooruitzicht om ze weer te zien.
Eenmaal voor anker zitten we heerlijk uit de wind met drankje en hapje in het late middagzonnetje.
Na het eten en de afwas buizen we voor het eerst deze vakantie. Allemaal bagger op die tv! Gadver…niks aan. De eerste muggen hebben de kajuit gevonden. Dat heb je weer op zoet water. Dus nu zijn ramen en deuren gesloten en moeten we nog even op de killer-toer!
Maar wel weer prachtige avondlucht!

Mooie avondlucht!

Vlieland - Harlingen

Woensdag 6 augustus. We worden lekker uitgeslapen wakker en horen de wind al een beetje door het want fluiten. Vandaag is er eindelijk wind om te zeilen!
Ontbijt met sjuutje, eitje en warme broodjes mmmm! Daarna gaan we ankerop en hijsen het gereefde grootzeil, stagzeilen en genua. Het waait ongeveer 19 knopen. Ideaal weer voor Zahree.
De geul voor Vlieland hebben we de wind ruim maar daarna moeten we naar stuurboord door de grote geul richting Harlingen. Nu blijkt wel het enorme verschil met Noorwegen. een ware armada van zeilschepen, vissersschepen en een enkele motorboot heeft gelijktijdig Vlieland en Terschelling verlaten en kruist dwars door elkaar heen van de ene kant naar de andere.

Heerlijk…eindelijk weer ECHT zeilen!

Heb je het zeil over bakboord (links) staan dan ben je de gelukkige en moeten schepen met het tuig over de andere zijde je vóór laten gaan.

Zij varen voor hun brood… en moeten er ook maar tussendoor zien te komen.

Ga je overstag dan ben je aan de beurt en moet je anderen voor laten gaan. Sommigen schijnen er plezier in te hebben anderen in een lastig parket te brengen en moet je mopperend overstag. Maar het heeft wel wat spannends! Enorme grote klippers denderen met deze harde wind langs ons heen. Ook zij zijn in hum element met dit weer.

Zij gaan nu veel harder dan wij!

We zeilen het water makkelijk in de gangboorden. Gaaf hoor!

Het wc raampje MOET dicht. Wordt ook onder water gevaren.

 

De gangboorden in het water.

Het is nog droog en een waterig zonnetje piept af en toe door het  wolkendek. Maar in het zuidwesten zien we al een hele donkere lucht naderbij komen. Die gaat net voor ons langs en als we om een uur of half 2 in Harlingen zijn vallen er maar een paar spetters. We vinden een prima plek aan de kade in de Zuiderhaven.
Gisteren hebben we al afgesproken dat nicht Ingrid en haar man Ralph aan boord komen. Ze zijn ook echte zeilers en wonen in Grou in Friesland en hebben hun zeilboot praktisch voor de deur. Nu komen ze echter met de auto. Voor die tijd moeten wij als een haas even naar de supermarkt om lekkere hapjes te halen. We zoeken ons een ongeluk naar een goede supermarkt maar die blijkt uiteindelijk natuurlijk ongeveer op kruipafstand van de boot te liggen. Zucht!! Maar we zijn op tijd terug om hen te ontvangen.
We borrelen super gezellig en kletsen bij over werk en kinderen en vakanties.

Met nicht en man Ingrid en Ralph.

Ze bellen hun kids Myrthe en Steijn. Of ze het nog wat langer redden zonder paps en mams. Ze mogen een lekkere pizza kopen en voor zichzelf zorgen vanavond. We gaan gezellig met ons viertjes eten in restaurant Nooitgedagt.

Aan het klussen thuis en onder de verf bij Nooitgedagt.

Heerlijk gegeten en een super toet voor 4!

Bij restaurant Nooitgedagt in Harlingen is het goed eten.

Later dan gepland staan we buiten. Nu regent het wel maar nog steeds is het warm te noemen.
Als we terug bij Zahree zijn zwaaien we Ingrid en Ralph uit. Tot over een paar weken bij het familieweekend op Rabit Hill!
Er is een groot Duits zeilschip aan ons komen liggen. Niemand is hier erg happig op aan de kade liggen omdat de kade inspringende wrijfhouten heeft waar een fender niet eenvoudig op zijn plek heeft en je snel schade hebt. Wij lagen ook met de boot tegen de kade nu maar Herbert kon onze fenders er weer behoorlijk tussen krijgen. De dames en heren aanleggers waren ook niet aan boord om ze op te laten krassen, Ga lekker zelf even op een van de vele vrije plekken aan de kade liggen! Herbert had eerder vanmiddag al een ander groot stalen schip afgepoeierd maar deze was zo vrij geweest…. Lekker dan!!!
En wij…? Wij gaan zo weer lekker in ons bed! Morgen hebben we het vroege tij nodig…dus je raadt het al? Uitslapen is er niet bij!
we gaan naar de sluis van Kornwerderzand en zijn daarna weer op zoet water. We varen dan door richting Enkhuizen. We zien wel hoever we komen.
Bottom line….zaterdag in Nauerna, de thuishaven, want de schip MOET zondag naar Ajax – Vitesse!

Oversteek Noorwegen – Vlieland dag 3

dinsdag 5 augustus. Deze dag begint altijd even met denken aan Herberts vader die vandaag 95 geworden zou zijn. Wat missen we ze, mijn lieve schoonouders die nu alweer zoveel jaren overleden zijn.
Om 12 uur vannacht stond de schip geheel vrijwillig klokke 24 naast de slaapbank. Ik had hem graag nog een extra half uurtje gegund omdat hij door mij zo wreed uit de slaap gehaald was eerder die avond. We moesten toen de zeilen hijsen omdat eindelijk de wind uit een gunstige hoek ging waaien. Daar hebben we de hele nacht en een deel van de ochtend prima op kunnen zeilen en motorzeilen. Zo’n nacht is aardedonker en het is een wat unheimisch gevoel dat je met zo’n 6 knopen door het water dendert en maar hopen dat er niets onverlichts in de weg ligt. Een half heeeel zwak maantje probeert een beetje te helpen. Kijk maar eens op deze foto hoe donker. Zoek het hele kleine ieniemienie halve maantje. Niet veel he?

Zoek het hele kleine maantje dat probeert bij te lichten. Niet veel he?

Heel af en toe trok de wind aan tot 12 knoopjes maar meestal was het te weinig om 5 knopen voortgang te houden en die hadden we als minimum gesteld. Anders toch maar een klein beetje de motor bij.
De nacht verliep verder uitermate gemoedelijk. Hoewel druk met vissers, vrachtschepen en tankers en twee grote windmolenparken voor Herbert om te omzeilen, is dat met behulp van de plotter een makkie te noemen. Je ziet het AIS-signaal van eigenlijk alle schepen (Automatic Identification System) met daarbij naam van het schip, wat ze zijn (visserij of anders), lengte, vaak bestemming maar belangrijker; snelheid en richting. Je kunt dan heel gemakkelijk aflezen of je elkaar probleemloos kunt passeren, hoe laat dit gebeurt en wat de kortste afstand van passage is. Dit willen we graag minimaal op een halve mijl houden. Anders zie je je opponent rood kleuren. Het alarm wat erbij hoort en oorverdovend en irritant is hebben we afgezet. De andere schepen zien ons ook omdat we sinds kort ook zelf AIS zenden. Voorheen konden wij alleen andere schepen zien maar zij ons niet. Als je ook zendt is het natuurlijk nog veel veiliger.

In de middelste cirkel Zahree..eromheen de andere scheepvaart. Rechtsboven twee windmolenparken.

Overigens zijn er ook nadelen aan verbonden. Als je bijvoorbeeld een Duitse shipping lane oversteekt (een soort scheepvaart-snelweg) dien je dit als kleine scheepvaart haaks te doen.Dit is niet altijd de kortste weg voor de kleine scheepvaart natuurlijk. Er zijn gevallen bekend dat eigenaren de bon automatisch op de mat kregen voor het niet correct oversteken. In Nederland ken ik wel gevallen dat traffic-control mensen oproept op de marifoon en ze sommeert dit alsnog te doen. Overigens is het totale onzin want je kunt zo goed mikken op de achterzijde van die snel varende bakbeesten en dan snel uit de weg bijdraaien om de volgende alweer te gaan ontwijken. Stomme niet werkende regeltjes zijn het. Overzichtelijk voor traffic-control en de grote scheepvaart maar vaak ondoenlijk voor de kleine scheepvaart die dan kunnen wachten tot ze een ons wegen of midden in de geul moeten gaan stilliggen om weer een tanker te laten passeren of zo. Lijkt me toch ook niet ideaal! Wij gaan er maar een beetje creatief mee om. Recht als het kan, schuin als het moet…alleen niet aan de Duitse zijde hahaha!…
Mijn lieve schip liet me gewoon tot 4 uur liggen dus ik stond bijna fris op. Toen was het al bijna licht en dat maakt het ook een stuk relaxter. Het beloofde weer een heerlijke dag te worden. Zonnetje…er stond nog een lekker briesje. Ideaal! Om 7 uur maakte Herbert aan het begin van mijn wacht weer een heerlijk ontbijtje (jaja..met een zacht gekookt eitje weer!) en tuften we motorzeilend verder richting de Nederlandse kustwateren.

Een heerlijk ontbijtje met een zachtgekookt eitje..mmmm!

Lekker douchen en haren wassen met de dekdouche in de kuip. Zijn we weer helemaal fris!
Het was zonnenbaden en luieren en een beetje opletten aan dek! Lunch was weer de left-over van gisteren. Nu heb ik nog de pastaschotel in de koelkast…die is voor straks.

Na de laatste shipping lane kwamen we onder de Nederlandse kust en hadden we voor Terschelling ineens weer 3G op de telefoon.

Je moet wel heel erg goed kijken om de platte kust van Terschelling te ontdekken…maar wel 3G!

Fijn! Weer even appen met de kids en vrienden dat alles goed is gegaan en horen of aan het thuisfront alles oké is. Dat was zo! Ook met mijn lieve vriendin Ans en haar man Frans is alles oké en die hebben het naar het zin in Willemstad en op hun cruise! Rutger en Elsemieke hadden regen in Duitsland in de Harz. Rutgertje…had dan ook bij je ouders gebleven…die hebben gewoon 4 WEKEN STRALEND MOOI WEER GEHAD!!! YEAHHHHH!!!! De mooiste zomer ooit in Noorwegen. Morgen komt er wel een klein dipje in het weer aan zag ik…even het dek zoet afspoelen, zeg ik dan!
Nu tuffen we zachtjes richting uiterton voor Vlieland omdat we te vroeg voor het getijde zijn. We zouden nu harde stroom tegen hebben (de ebstroom) dus wachten tot een uur of 9 vanavond. Dan hebben we het laatste van de eb tegen maar dat is dan niet veel meer. Dan is het nog een uurtje varen naar de ankerplaats voor Vlieland en verwachten we gewoon lekker met zijn tweetjes een nacht te kunnen DOORSLAPEN!!! Yeahhhh!!
Ook hebben we hoopvol de hengel uit geworpen. We zouden nog een makreeltje of twee best wel op onze toastjes willen doen zo meteen bij de borrel. (Zou ik een wijntje mogen van de schip denken jullie?)
Ook is er nog even tijd voor opruimen en allerhande klusjes en ga ik straks de laatste zeemaaltijd opwarmen.

De zeekaart (de ‘overzeiler’) kan weer in de la.

 

Klein klusje, de nagelbank recht stellen.

De oversteek is bijna achter de rug. Een goede generale voor het echte werk over de Atlantische!
Net een nootje geserveerd gekregen…het wijntje erbij kan ik vergeten. De schipper is een puritein grrrrr!!

Morgen wordt er een zuid-oostelijke wind voorspeld met neerslag die vanuit het westen op komt zetten. Die richting kunnen we niet zo goed gebruiken richting Harlingen. Maar als het een beetje waait gaan we gewoon kruisen (Zig-zag tegen de wind in) want dat schiet met stroom mee altijd heel leuk op. Dan lijkt het net of je een snel, scherp aan de wind zeilen jacht hebt hahaha!

Er komt helaas niks van ‘uit eten op Vlieland’ of zelfs ‘even de boodschappen doen op Vlieland’. Het tij dicteert de vertrektijden op de Wadden. We hebben opkomend tij nodig om naar Harlingen te komen maar de schip heeft me verzekerd dat we ECHT NIET vóór half 11 weg hoeven. UITSLAPEN!!! YEAHHHHH!!!

Rustig gingen we na het eten richting de uiterton. Het vissen leverde niks op. Dat is erg frustrerend als er vlak naast je de netten door het water gesleept worden. Grrrrr. zij wel!

En binnen halen maar, die vis!

De stroom stond nog wel een knoopje tegen.

Tegenstroom.

De zon ging weer prachtig onder. Mijn liefste lieveling laten poeren tegen een ondergaande zon bleek onmogelijk. Toch een leuk plaatje geschoten. Knappe vent toch? En heeft mij maar mooi veilig op en neer naar Noorwegen geschipperd. Hulde!

Lekker ding!

Later kon ik nog wel een mooi plaatje van de ondergaande zon schieten.

Alweer een mooie zonsondergang! In de geul naar Vlieland.

Daarna was het maar een heel klein stukje naar de ankerplaats waar al veel jachten een plekje buiten de jachthaven hebben gevonden. De jachthaven ligt ongetwijfeld tot de laatste plek afgeladen. Nu is het hier een oase van rust en genieten we van een glaasje wijn en proosten we op de goede oversteek! Morgen verder naar Harlingen.
Half 11 afvaart….dus!

Voor anker voor de overvolle jachthaven van Vlieland.