De Zahree

Dag 3 oversteek Tortola naar Curaçao.
De derde dag is het alweer. Nog zo'n 40 mijl tot het puntje van Bonaire en dan nog zo'n 25 mijl tot de zuidoost punt van Curaçao. Daar gaan we nog wat verder afvallen om uiteindelijk bij het Spaanse Water aan te komen. Dan is het nog zaak een fijne ankerplaats te vinden. Het Spaanse Water heeft een aantal sectoren waar je mag ankeren. Of het erg druk is met boten weten we nog niet. Maar dat is morgenochtend pas.  Eerst nog de dag van vandaag!
Onverminderd hard zeilden we met wind een beetje schiftend tussen oost en iets zuidelijker dan oost. We besloten uiteindelijk de genua weg te draaien om wat vaart te minderen. We willen niet met donker aankomen. De swell komt schuin van achteren en is niet eens zo hoog, bijna 2 meter, maar de golven zijn steiler dan de echte oceaan swell en komen iets sneller achter elkaar. Verder verstoren dwarser inkomende wind golven de boel. Regelmatig dreunt een golf tegen de zijkant van Zahree en de brutaalsten maken een rondritje door gangboorden of dek om daarna bruisend de aftocht te blazen door de kluisgaten. Zo niet die ene ellendeling van heden middag.
Allereerst hadden we het kleine leed van de buitendouche waarvan het handgreepje afbrak. Dat losten we op door deze tijdelijk te vervangen van die van de dekwas. Ik zou net met een Comfort Seat naar buiten. Herbert zat op het bankje en...bats...een enorme muur van water recht naar binnen..Tegen de bank carambolerend op mij af. De rest van het water tolt rond om nogmaals de weg door de kajuit deur te kiezen.  Ik kon nog wat tegenhouden door de Comfort Seat als een schild voor me te houden. De rest zette vloeren van dekhuis en slaapkamer blank, bovenop het dekhuis had de golf ook huisgehouden...door het openstaande luik bij de keuken was zout water over grond en aanrecht gegaan. In de voorpunt was wat water door het luik gegaan..maar gelukkig maar een beetje. En zelfs de wc achter was nat. Het ventilatie rooster had ook de volle laag gekregen. Alles nat en,  erger,  ZOUT! HEEL veel lelijke woorden klonken de daaropvolgende anderhalf uur. Geen pretje dweilen in die bloedhete
boot!
Gelukkig is apparatuur en ook de banken en bedden van deze onvrijwillige douche gespaard gebleven.
Dat wordt een hele grote poets- en schrob sessie als we aangekomen zijn op Curaçao.
Ons humeur was door deze malheur ver beneden peil geraakt. Zahree trekt zich er niks van aan. Samen met Hare Majesteit De Stuurautomaat brengt ze ons gewoon naar het eerste way point vlakbij Bonaire.
We zijn gewaarschuwd door de pilot uit te kijken voor vissersbootjes zonder AIS en zelfs zonder behoorlijke verlichting. Het laatste deel van de wacht zullen we maar samen doen. Herbert is nu in Dromenland. Ik hoop maar dat hij geen nachtmerrie heeft over bakken zout water....Ik bank-hang tot een uur of 12 en hoop dan wat te slapen. We kijken uit naar het einde van deze op zich vlotte oversteek...maar mag dat een keer met 15 knoopjes wind en een lieflijk zeetje?
Tot morgen...Ik hoop vanaf het Spaanse Water.

Sent from Iridium Mail & Web.