We zeilen donderdag 27 april van Barbuda in een lange dagtocht naar de ankerplek anderhalve mijl ten noordoosten van Saint Martin. Dat kunnen we prima halen door al ‘s ochtend om half 6 het anker te lichten. Het begint net een beetje te waaien en al snel zeilen we onder vol tuig met een snelheid oplopend tot boven de 7 knopen. Aanvankelijk kunnen we de boom aan stuurboord te loevert zetten. Voorbij Barbuda lijkt de wind meer naar het oosten te gaan en moet de boom er weer uit. Niet veel later hebben we de wind weer praktisch achter en brengen we de boom andermaal zuchtend te loevert. Dat levert zeker een extra knoop snelheid op. Het topzeil zorgt ook nog voor wat extra snelheid; alles om nog met daglicht bij Sint Martin aan te kunnen komen! Dat lukt ook nog! Het Franse gastenvlaggetje gaat weer in het want!
En weer de Franse vlag want we gaan naar Saint Martin…de Franse kant van Sint Maarten dus…
We draaien het ankerbaaitje achter het eiland Tintamarre in. We wisten al dat voormalig klasgenoot van mij, Fridtjof, er met vriendin, kinderen, schoonzus Esther en zwager Sam en hun kinderen (10 in totaal!) zouden liggen mét een gehuurde catamaran, de Bluetooth. Het is toch zeker 20 jaar geleden dat ik Fridtjof voor het laatst zag. Zouden we elkaar nog herkennen? Tuurlijk herkennen we elkaar! Zo leuk om hem en zijn kinderen Thomas en Tamara en zijn vriendin Katja hier te ontmoeten! Ze hebben familie van Katja op bezoek. Gauw Zahree voor anker gelegd en in de bijboot gesprongen om met iedereen kennis te maken en te klinken op het goede leven.
Op bezoek bij de Bluetooth.
We mogen blijven eten. Er komt wel wat swell in deze ondiepe baai rollen en de eerste groene bleekneusjes vragen om pilletjes. Er wordt gegaapt en anderen voeren alvast de vissen 
Vrijdag 28 april is iedereen op de Bluetooth er veel beter aan toe! Gelukkig! We varen met de bijboot naar het heerlijke strand van Tintamarre en wandelen er even naar de bovenwindse zijde. Terug op het strand zien we steeds meer snelle motorboten komen die plukjes dagjesmensen afzet voor een lekkere stranddag. Wij nemen ook even een koele duik en varen weer naar Zahree. We krijgen alle Bluetoothjes op de koffie.
Fridtjof, Katja, Esther, Sam en kids op bezoek op Zahree.
Met de afspraak dat we elkaar zondag of maandag weer zien zwaaien we ze uit en gaan ankerop om naar Marigot Bay te varen. Dat is maar een paar mijltjes varen en al na een uurtje draaien we de baai in. We moeten aardig wat afstand houden van het stadje Marigot vanwege onze diepgang. We kunnen dus niet al te dicht bij al die Nederlandse boten liggen; de Agaath, de Grutte Grize, de Enjoyster én de Livingstone.
Ook is de K’dans al bijna in de baai. Zij komen van Simpson Bay aan de Nederlandse kant nu naar deze kant gevaren. Een ware reünie wordt dat!
Er staat een wat irritante korte golfslag in de baai maar het is prima te doen. Alleen de tocht in de bijboot naar de Agaath is direct een natte bedoening. Grrrrrr….zout waterrrrrrrrr!!!!!
Maar wat is het heerlijk om ze weer te zien! Donatien is deze dag jarig en die krijgt dus een EXTRA stevige knuffel. We moeten erg lachen om Melle die helemaal hyperdepieper wordt als hij ons ziet! Het is natuurlijk alweer een maandje geleden dat we tijdelijk afscheid namen. Hij weet niet wat ie het eerste aan ons moet laten zien en waarover hij eens wat zal gaan vertellen. We gaan met Bas inklaren bij Island Water World (daar is het maar 2 dollar!). Dat is allemaal zo voor elkaar. We gaan een Chippie-datakaart kopen (goede tip Robert van de Grutte!) en zijn meteen weer lekker ‘on-line’! Daarna stokbrood en ijs voor de verjaardagsparty van Donatien en hop weer in de bijboot. gatver…wat is dat ding lek zeg! Maar we willen pas een nieuwe op Curaçao kopen, als we terug zijn uit Nederland! Nog even een plak-actie maar… ergens de komende dagen!
We zijn de eerste gasten aan boord en ons cadeau is een etentje met z’n allen én nog eens een Melle-oppasavond zodat de twee tortelduifjes weer eens samen weg kunnen. De laatste keer deden we dat na Bas z’n verjaardag en werd uiteindelijk een drama met een onbedaarlijk huilende Melle. Nu kent hij ons veel beter en verwachten we minder problemen….hopelijk
Al gauw zitten we aan de caipirinah’s die Bas als een volleerd mixer in elkaar ‘draait’. Gevaarlijk!!!!! De gasten druppelen binnen en al gauw zit de kuip van de Agaath bomvol.
Donatien is jarig! Hoe oud/jong? Geheim!
Zo gezellig om iedereen weer te zien en te spreken! Er is geweldige taart, lekkere hapjes en een zalige soep én nog meer van die levensgevaarlijke caipirinah’s! verbeeld ik het me of gaat er ook steeds meer rum in, Bas? Als het ver na kindertjes-bedtijd is gaan we richting Zahree…nu mét 3 missende Soprano-afleveringen…wel Spaans ondertiteld…maar ja…wel gekeken maar niet veel van begrepen….kan ook aan de drank liggen 
Zaterdag 29 april. Preventief is de dag ervoor een paracetamol én een fikse hoeveelheid water ingenomen dus het zware hoofd valt nog mee. Met koffietijd komen de Agaathjes aan getuft met de vraag of we mee gaan naar de wekelijkse fancy-fair waar bootjesmensen hun oude spullen kunnen kopen, bij Lagoonies, een leuke tent aan de lagune aan de Sint Maarten, dus de Nederlandse kant. Het is een flink eind varen met de dinghy. Er is niets interessants te koop voor ons. We gaan nog even naar de grote Island Water World daar, Melle laat ons zien dat hij nu nog véél harder met zijn loopfiets kan en we drinken wat bij Lagoonies. Dan varen we weer terug door de lagune. Wij zwaaien wat eerder af om naar de Carrefour te gaan om het hoognodige te halen (en wat lekkere kaasjes etc., kan nu weer!). Onze kleding wordt helaas steeds natter en zouter door de stevige wind met bijbehorende korte golfslag.
’s Avonds gaan we met de Agaathjes uit eten bij La Mer in Marigot. Heerlijk gegeten en we zijn blij dat we weer samen zijn met de Agaathjes. Ze zijn echt bijna familie geworden!
Eten met de Agaathjes bij La Mer, Marigot.
Als we terug varen met de dinghies begint het een beetje te regenen. Daar gaan we meer van krijgen, de komende dagen!
Zondag 30 april! Het is alweer de laatste dag van deze maand! Vannacht heeft het al even gestortregend en de zon laat het geheel af weten…Slecht voor de opbrengst van de zonnepanelen! Deze dag staat in het teken van het plakken van de bijboot. Het is geen lucht-lekkage maar het loslaten van de getapete delen van de dinghy. Eigenlijk is de bijboot einde-oefening maar we willen zijn leven nog een beetje rekken. Met de sikaflex doet Herbert nog een poging tot afdichting. Afwachten maar weer of dit afdoende is…. We krijgen nog even een mooie plensbui. Lekker…nu is het dek weer mooi zoet! Verder doen we niet veel. Ik app met Fridtjof die ons uitnodigt voor 1 mei, Carnaval aan de Nederlandse zijde van Sint Maarten. De Agaatjes mogen ook mee komen. Hij zal ons de volgende dag komen halen in Marigot. Zin in!
Maandag 1 mei. Carnaval op Sint Maarten. In de Carieb is het Carnaval op veel eilanden op een andere datum. Het is altijd een hele happening en men wil carnavalsgroepen graag de gelegenheid geven zich ook op andere eilanden te presenteren. Fridtjof haalt ons op het middaguur op en we rijden eerst naar zijn huis waar Katja en de rest ons al opwachten. Katja leidt me rond in hun prachtige huis op een berg die uitkijk geeft over de baai van Philipsburg. Fridtjof heeft het huis zelf ontworpen en de gehele bouw zelf geregeld en begeleid. Ongelofelijk! Wat een klus moet dat zijn geweest! Het is prachtig geworden en echt heeeeeel groot! Ziet dit zwembad er niet helemaal State of the Art uit?
We gaan aan de koffie en een broodje. We zien beneden de slinger van de optocht in beweging komen en hoeven voorlopig niet te vertrekken. Het is nu onmogelijk om er met de auto maar een beetje in de buurt te komen. Beneden zien we zowel de ene kant als de andere kant om geheel vaststaan. Wij blijven nog even lekker op de berg. We hebben het hartstikke gezellig. Veel om bij te kletsen natuurlijk met Fridtjof en Melle heeft het met de andere kids ook erg naar zijn zin.
Als de file wat korter wordt gaan we allemaal in de auto mét laadbak.
Katja rijdt op de brommer achter de auto aan. De laadbak zit ook vol.
Binnen en buiten zit het gezellig vol en met Katja in de leidende rol op de brommer die onderzoekt welke route het meeste kans van slagen heeft kruipen we langzaam aan dichterbij. Niet ver van de staart van de stoet gaan we verder lopen en met een omtrekkende beweging komen we bij de hoofdstraat waar we eerste rang staan en de aantrekkelijke en soms minder aantrekkelijke dames en heren in de mooiste kostuums aan het oog voorbij zien trekken.
Lekkere billen! En prachtige kostuums! Carnaval op Sint Maarten.
Ook hier harde muziek, net als in Trinidad, maar er zijn in ieder geval bandjes die spelen op de vrachtwagens en niet steeds en dezelfde dreun zoals in Trinidad.
Hup…aan het BIER!
Melle slaapt dwars door de herrie heen. Thomas zorgt voor de inwendige mens.
De kostuums kosten vaak wel meer dan 900 dollar!
We hebben onderhand behoorlijk trek gekregen. Herbert en Bas gaan op etensjacht en maken een omtrekkende beweging en belanden uiteindelijk bij KFC na toch zeker 1 uur. Donatien en ik denken er het onze van…zeker elke straathoek een biertje achterover geslagen heren? Ze bezweren ons van niet!
Eindelijk! Wat te eten!
Incognito…
Als de laatste groep langsgetrokken is gaan we met de hele troep weer richting auto en rijden we naar Marigot waar we weer bij La Mer neerstrijken. Wij hebben ons buik vol (letterlijk!) van de KFC en een gedeelde pizza volstaat.
Eten in Marigot met Fridtjof, Katja e.a.
Daarna worden we op de dinghy-steiger uitgezwaaid door Fridtjof en Katja, Esther en Sam en kids. Het was een erg leuke dag! Tot gauw weer!
We hebben de Carnaval flink in de benen dus….zzzzzzz!
Dinsdag 2 mei maken we een flinke wandeling over de landtong die Marigot Bay scheidt van de lagune. Via internet vond ik daar een alleszins billijke verhuur van auto’s, Discount Car Rental van Claude Meinrad (aanrader!). We huren voor de volgende dag voor 2 dagen om Saint Martin-Sint Maarten te gaan ontdekken en een autootje bij de hand te hebben om weer eens goed boodschappen in te kunnen slaan. De wandeling erheen is erg warm en op de terugweg zijn we blij als een mevrouw ons een lift aanbiedt. Alleen blijkt het geen lift te zijn maar een taxi-ritje voor 2 dollar naar de brug waar de bijboot ligt. Even verkeerd begrepen. Of ze ons dan maar even iets verder wil brengen naar supermarkt de Simply. De prijs wordt ineens verhoogd naar 6 dollar. Toevallig weet ik dat dat maar 200 m. verder is. Nee, mevrouw, laat dan maar….4 dollar dan. NEE!!!! We hebben er genoeg van. Lelijke afzetster! Grrrrr! We lopen even naar de Simply maar die blijkt definitief de deuren te hebben gesloten. Pech! ‘s Avonds hebben we borrel op het strand met alle Nederlandse boten, behalve de Grutte Grizetjes die al een andere afspraak hadden. Wat super leuk om iedereen weer te zien en te spreken!
Beachparty met de Hollandse Clan.
Zelfs de Tsuru’tjes zijn er, volkomen afgedraaid. Zij hebben net 120 mijl kruisen tegen de wind in en hakken tegen de golfslag in, vanaf de BVI achter de rug. Ze zijn er toch maar gekomen! Stoer hoor! Ze moeten eventjes opladen een weekje en zullen dan aan de terugreis over de oceaan naar de Azoren moeten beginnen. Net als de Grutte Grize die de dag erop al vertrekt, én de Enjoyster die de dag daarop zullen gaan vertrekken. De Island Lady en de Tsuru zullen wat later vertrekken en zullen samen het volgende weergat ‘pakken’ om naar de overkant (de KOUDE kant! Zijn wij even blij dat we nog niet hoeven!) te zeilen. Voorlopig staat er nog 50 knopen wind in die contreien en 5 meter hoge golven maar die zullen tegen de tijd dat de eerste overstekers arriveren wel weg zijn…hopen ze….
Woensdag 3 mei staan we al om 8 uur aan de kant en bellen we Claude van de autoverhuur die ons komt halen. In het kantoortje regelen we de verhuur en gaan op pad met ons Kia Picantootje. We rijden zo ongeveer het hele eiland rond. Saint Martin gaat in een tel over in Sint Maarten en als je het halve eiland verder gerond hebt weer in een tel over in Saint Martin! We bekijken wat baaitjes, drinken koffie bij Oyster Pond en kijken in Anse Marcel. Daar zien we grote leguanen. Een joekel vindt ons maar vreemde gasten en neemt een snoekduik het water in. Jammer joh…nu moet je weer uren zitten om op te warmen!
Een leguaan….GROOT!
Daarna gaan we weer door naar de andere kant waar we nog even rondwandelen aan het strand van Grand Case.
Grand Case.
Daarna rijden we de hoogste berg van Sint Maarten op. Het is de hele dag al een beetje dreigend en nu is het helaas regenachtig geworden. Het uitzicht is dus even niet zo spectaculair als beloofd.
Regen! Dus matig uitzicht.
Dus we dalen weer af en bezoeken aan dezelfde weg de Loterie Farm waar je lekker kunt chillen, zwemmen als je flink wilt dokken, eten en een stevige hike maken. Daar hebben we, vooral door de regen, niet het juiste schoeisel voor mee (oooo erg hoor…NOT!), dus we houden het bij een fruitpunch (zonder alcohol…ECHT!) drinken en lekker hangen in de kussens.
Fruitpunch bij Loterie Farm, zonder alcohol..ECHT!
Daarna lopen we nog even wat op het terrein rond en stappen in de auto en leggen de laatste kilometers af naar de grootste supermarkt op het Franse deel, de Super U. Daar halen we de meeste zware dingen waaronder drank die op Saint Martin spotgoedkoop is (vooral de sterkte drank!). De versspullen zullen we de dag erop halen. Volgende week zijn we van plan naar de British Virgin Islands te varen waar het vreselijk duur is om boodschappen te doen dus is het zaak flink op te toppen hier!
We kunnen vlak bij de dinghysteiger parkeren en het bijbootje maakt nog net geen water als we richting de Agaath varen we de autosleutel even afgeven zodat zij ook kunnen gaan inslaan. Daarna is het aan boord weer een flinke klus alles een plekje te geven en zijn we zo verhit dat we graag te water gaan. We maken ons nog even nuttig door wat aangroeisel van Zahree te verwijderen. Dat gaat heel hard als we zo voor anker liggen in een baai. Gauw weer verder zeilen is het devies dus!
’s Avonds een Sopranootje en een krantje. De alcohol laten we even staan…voor een dagje….
Donderdag 4 mei zijn we al vroeg aan wal met de Agaathjes voor een dagje strand. We rijden naar de windward-zijde en strekken ons uit aan het strand van Dawn Beach bij een hotel waar we wel in het water mogen maar ons gesommeerd wordt wat zijdelings uit het zicht van de gasten te houden. Tsssssss! Maar oké daar zijn een paar fijne palmen met schaduw dus we gaan morrend akkoord. Het water is eigenlijk een beetje te ruw om lekker met Melle te zwemmen en het strand wordt ‘geteisterd’ door grote hoeveelheden zeewier dat een enorme bruine berg vormt op de stranden en in het water…niet zo lekker eigenlijk. Melle is sowieso een beetje uit z’n hummetje…hij is gewoon hartstikke moe en gaat zelfs akkoord met een plekje in zijn karretje…nou…dan moet ie wel HEEL moe zijn! Hij slaapt lekker een paar uurtjes en wij leven het leven van…uh…de luie vertrekker eigenlijk
Heerlijk! Een stranddag! Even NIKS!
Als Melle weer de oogjes open doet hebben we net bedacht dat er wel eens een lekkere
lunch in kan. We rijden een kilometertje door naar Oyster Pond waar we in dezelfde strandtent als we gisteren koffie dronken, nu lunchen. en ECHT hoor…alweer GEEN alcohol erbij!
Daarna rijden we terug naar Marigot Bay. We doen de Leaderprice aan en scoren onze favo witte wijn-pakken en daarna verder naar Marigot, naar de Super U voor de rest van de boodschappen. En in koop nog een paar Birckenstock sandaaltjes! Heel blij mee!
Nu is het Picantootje wel echt afgeladen vol hoor! We kunnen er zelf nog maar net bij! Hahaaaa! Op naar de bijbootjes en nogmaals in de slag om alles een plekje te geven. We kunnen er weer even tegenaan!
De Agaathjes komen aan boord voor borrel met kleine hapjes want de lunch was zo overdadig dat avondeten achterwege kan blijven. Oké…één…of…twee…drie biertjes en wijntjes dan! We zijn ECHT van plan te minderen hoor! Melle’s bedtijd dus we zwaaien de Agaathjes uit. We bedenken dat we vergeten zijn om 2 minuten stilte in acht te nemen om 20.00 uur. Shit! Suf! Maar herdenken kan op alle momenten van de dag, eigenlijk elke dag weer..dus…
Vrijdag 5 mei, Bevrijdingsdag in Nederland dus een feestdag! Herbert is al vroeg op pad om de huurauto in te leveren en de lege gasfles naar Island Water World brengen, om te laten vullen. Hij is ook zo weer terug; ik heb maar net de afwas klaar. Vanmiddag kunnen we de gasfles alweer ophalen. Toppie! Klusdag hebben we een beetje. Twee wassen doen, duikklus bij de Agaath (Herbert), gasfles ophalen, water en misschien diesel tanken…maar…kan morgen ook nog hoor! Rustig aan hoor! 
Heerlijk…lasagne. Melle maakt puzzels al bijna helemaal alleen!
Zaterdag 6 mei gaan Donatien en ik al om half 8 ‘s ochtends op pad om op een soort vrijmarktje voor bootjesmensen spulletjes te verkopen. Onze ‘stal’ bevat voornamelijk ‘handel’ waar Melle uitgegroeid is. Het autostoeltje gaat redelijk vlot weg maar daarna hebben we wat weinig aanloop. Gelukkig is onze buurman tegenover ons net vader geworden van een 3 weken oud meisje en na wat biertjes (hij) en wat verkooppraatjes (wij) nemen hij en z’n aardige vrouw veel spullen over. De rest moet weer mee naar de Agaath helaas. Het was leuk en gezellig!
Verkopen met Donatien. Wie maakt ons los?
Herbert gaat nog even naar Island Water World om alvast uit te klaren.
Achter in de middag komen Jouke en Pleuni nog even wat drinken bij ons aan boord. We gaan nu echt bijna afscheid van ze nemen. Nog even op een mooi weergat wachten en dan gaan ze de grote plas weer oversteken richting de Azoren. Wij gelukkig niet; we blijven nog lekker aan de warme kant van de oceaan!
’s Avonds eten we met Fridtjof, Katja en hun kinderen Thomas en Tamara bij Marokkaans restaurant Le Marakesh. Echt een aanrader, vinden wij. De kids niet….ze vinden het maar raar smaken hahahaaa! Thomas is helemaal afgepeigerd. Hij heeft de benen uit zijn lijf gerend met voetbal. 9 – 1 gewonnen jajaaa!! De thee ceremonie levert een leuk plaatje op. 2 leuke plaatjes eigenlijk. De bevallige dame houdt het tafelblad helemaal droog, Fridtjof bijna!!!
Bij restaurant Le Marakesh in Marigot.
Op een terras bij de haven drinken we nog een laatste glas en eten een toetje. Dan een laatste knuffel. Kom gauw eens een weekje meezeilen lieverds! Dank jullie wel voor de hartelijke ontvangst bij jullie thuis, de super gave dag met carnaval en alle gezelligheid deze avond. Zo leuk om jou weer te zien na al die jaren, Fridtjof! En Katja, we hopen jullie echt binnen niet al te lange tijd weer eens te zien! De uitnodiging was bloedserieus hoor! We zijn in september tegelijk in Nederland dus misschien lukt het ook daar? We gaan jullie missen!
Zondag 7 mei gaan we al vroeg ankerop en tuffen naar de jachthaven om water te tanken en de diesel op te toppen. Zowel water als diesel is hier niet echt goedkoop, maar goed….we kunnen weer even voort!
Daarna gaan we weer voor anker, nu iets meer richting de wal. Het waait nog steeds lekker stevig en hier hebben we iets minder golfjes. Vooral fijn voor als we met de bijboot naar de wal gaan en we wat droger aankomen. Ons zelfgemaakte brood is ineens helemaal onder de schimmel. Bah…dus daarom naar de kant, lekker stokbroodjes en een pain complet halen. Nu maar verder in de koelkast bewaren…. Ook halen we 20 liter benzine voor de buitenboordmotor.
Marigot met uitzicht op de ankerplaats.
Het is erg warm en een beetje benauwd aan wal. Daar merk je voor anker veel minder van doordat het flink waait.
Erg warm nu…gauw weer de frisse wind in.
Pffffff…blij als we weer aan boord zijn. Broodje eten en even lekker zwemmen. Geroep doet ons naar buiten snellen! Hé daar zijn ze weer! Fridtjof, Katja, kids en vrienden. Ze gaan even met de motorboot op pad! Zwaaien en weg zijn ze!
Daaaag!
Herbert gaat weer aan wal. Hij gaat wandelen naar Fort Louis. Ik bedank voor de eer want ik heb een blessure die onderhand echt pijnlijk wordt. De aanhechting van de achillespees van mijn rechtervoet lijkt ontstoken. Hoe kom ik eraan zou je zeggen…ik zeg: hoe kom ik eraf? De ouderdom komt met gebreken…dat zal het wel zijn. Even wat rustig aan doen met wandelen en maar hopen dat het vanzelf weer overgaat. Grrrrr!
Tijdens het klaarmaken van dit blog is Herbert alweer terug van de klim naar het Fort. Klimmetje…zei hij… Zo zag het er uit:
Fort Louis.
Met deze foto’s sluit ik dit blogdeel over Sint Maarten. Straks hebben we nog een aller-allerlaatste borrel met de Hollandse Clan op het strand en zijn we daarna uitgenodigd door Jan en Corrie van de Livingstone (van Olle de hond die kwijt was in Suriname weten jullie nog?) om te komen eten. Foto’s en verhalen houden jullie tegoed!
Wij gaan morgenochtend rond 3 uur vertrekken naar de British Virgin Islands waar we nog zo’n twee weken zullen rond zeilen.
Daarna wordt het de hoogste tijd om naar het zuiden af te zakken. Officieel begint het hurricane-seizoen op 1 juni en willen we uit dit gebied weg zijn. Bovendien komt schone zus Carla en schone broer – zus Evert en Quirine op 3 juni! Daar kijken we ook weer erg naar uit! Daarna neef Remco en in augustus Herard en Lia…
Maar we moeten ook even een paar weekjes afscheid nemen van de Agaathjes die op hun nieuwe zeilen en zonnepaneel moeten wachten. Dat vinden we natuurlijk wel erg jammer…we hadden graag met hen naar de BVI gevaren. Maar we zien ze wel weer…ergens op de ABC eilanden.
We doen jullie de hartelijke groetjes enne…zin in een zeilvakantie daar waar het altijd heerlijke warm is????
Kussies!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten