Thijs en Olesia vertrekken en onze laatste week in Cuba.

Zaterdag 24 maart. Het is afgelopen met lekker aanschuiven voor een goed ontbijt en de schoonmaak laten liggen voor onze gastheer en –vrouw van de casa. We moeten het allemaal weer zelf doen. Terug op Zahree betekent dit wassen draaien en ophangen en al na een uurtje droog in de kast en boodschappen doen op de markt. Thijs en Olesia kunnen nog 2 dagen genieten van de Cubaanse zon en mogen zich lekker uitstrekken op het voordek.
Ze hebben als cadeautje voor ons een salsa-les geregeld bij Elaine en Yohan thuis in de wijk Playa, zij een Volendamse en hij een Cubaan met een enorme passie voor dansen. We gaan erheen met een taxi. We proberen het eerst vlakbij de boot maar daar vragen ze standaard veel te veel dus lopen we maar weer naar de uitgang. Er komt een officiële gele taxi aanrijden die ons voor 12 CUC wil brengen. Nog steeds veel te veel, Cubanen zouden maximaal 4 betalen, maar oké. De les is super gaaf! Eerst zijn Thijs en Olesia aan de beurt en proberen we de kunst af te kijken maar ze zijn natuurlijk gevorderd want hebben ook al in Nederland les gehad. Herbert en ik zijn tóch enigszins gespannen want we willen geen aanfluiting zijn hahaaaa! Maar het mag gezegd: onze dansleraren zijn ook over ons heel tevreden en we beheersen nu bijna alle basis van de salsa. Nu jullie weer!


Salsa voor gevorderden.




De basis gaat ons best goed af.

Na de les spreken we af dat Elaine en Yohan morgen bij ons op de boot komen eten. Er wordt een buurman gecharterd om ons naar Hemingway te brengen. Iedereen wil graag wat bij verdienen!
’s Avonds sta ik gewoon in de keuken een gezonde maaltijd klaar te maken en denk met weemoed terug aan de luxe van onze rondreis! Wel lekker hoor. Verse maiskolven onder andere! Ik krijg complimentjes van mijn bootgenoten!

Zondag 25 maart. Thijs is in de ban geraakt van kokosnoten snatchen van de vele palmen die hier op het marinaterrein staan. Ik ben niet zo weg van kokossap maar wel van het kokosvlees. Er wordt heftig geboord en gezaagd want een machete hebben we (nog) niet.


Thijs in de weer met kokosnoten.

Achter in de middag komen Elaine en Yohan aangelopen. Ze vinden Zahree een prima huis op het water! Het is nog lekker aan dek.


Elaine en Yohan op bezoek.

Ze geven een demonstratie salsa op het voordek bij ondergaande zon! Wat kunnen ze prachtig dansen!


Een demonstratie van Elaine en Yohan.

De zon gaat prachtig bloedrood onder vandaag.


De zon doet goed mee vandaag!

Daarna lekker uitgebreid tafelen. En Yohan wil ook wel eens achter het stuur van Zahree zitten! Staat hem niet slecht!


Een heel gezellige avond!

Daarna nemen we afscheid van het talentvolle koppel. We hopen ze nog eens te ontmoeten.

Wij blijven nog een tijdje op want de K’dans is nog maar op 10 mijl afstand en met dit rustige weer is het geen probleem voor ze om in het donker Hemingway aan te lopen. Alles gaat prima en rond 23 uur zitten ze bij ons aan boord voor een marina-drankje na natuurlijk uitgebreid geknuffeld te hebben omdat we eindelijk weer bij elkaar zijn. Jammer dat de Agaathjes nu al in Amerika zijn maar die gaan we proberen in te halen! Alle nieuwe apparatuur werkt zo’n beetje maar nu is de motor van de stuurautomaat weer losgekomen. Grrrrrr… maar gelukkig niks dat niet gerepareerd kan worden. Dan wordt er hevig gegaapt en gaat iedereen uitgeput naar bed.

Maandag 26 maart. Dan is het ineens de dag van vertrek van Thijs en Olesia. De ochtend staat natuurlijk in het teken van inpakken en Gerard en Karina geven Thijs en Olesia een ‘overlevingspakket’ voor in het vliegtuig als dank voor het meebrengen van de nieuwe slangen voor de motor van de K’dans.
Dan is het tijd om ze uit te zwaaien en in de taxi te zetten. Altijd weer een moeilijk moment om afscheid te nemen van onze loved ones….


Wat zullen we ze missen..

Natuurlijk is nét het geheugen van de camera vol als ze in de taxi stappen. Grrrrr… en het is nog wel zo’n prachtige oldtimer! Gelukkig dat Doenja en Hannah al over een maandje komen anders was ik zeker in een enorme dip gezakt! Én we hebben de K’dansjes weer bij ons om ons op te vrolijken. ‘s Avonds eten we weer lekker bij het Chinese restaurant om hun aankomst te vieren. Ik lees op de app dat Thijs en Olesia op tijd vertrokken zijn en de volgende dag dat ze ook weer veilig aangekomen zijn. Fijn!

Dinsdag 27 maart. Onze dochter Doenja is jarig. 23 jaartjes alweer! Wat zegt dat over ons? Precies… één grote duikvlucht naar beneden! Gefeliciteerd liefie. Gelukkig weten we dat ze een heel leuk en vol programma heeft om haar verjaardag te vieren. Wij doen het volgende maand nog wel even met haar over!
’s Middags gaan we naar Havana al ben ik dan al niet helemaal fit. Nog maar weer eens een paracetamol erin. We gaan nu eens helemaal met de bus en dat kost echt geen drol. De eerste bus kost maar 1 CUP (dat is 4 eurocent) per persoon voor het eerste stuk naar Playa en daar stappen we over op een iets chiquere buslijn die wel 5 CUP per persoon kost. Maar dan heb je wel een luxe stoel en airco! Het openbaar vervoer is prima geregeld op Cuba! We stappen vlakbij het Capitool uit. Eerst maar eens lunchen. Het is een hippe tent maar Karina en ik hebben de Salade van de Chef en die is wel een beetje erg basic. Herbert en Gerard hebben beter gekozen. Verder is het een hele leuke tent en is er iedere avond muziek.


Een leuke hippe tent in een straatje achter het Capitool.

Na het eten willen we nu wel eens het Capitool bezoeken. Het is gratis deze maand vanwege de grootschalige verbouwingen. Er zijn rondleidingen maar er mag maar een klein groepje per keer naar binnen en we moeten zeker 40 minuten wachten. Daar hebben we geen trek in. Dus lopen we naar het historisch centrum van Havana. Deze apotheek is tegelijk een museum. Verder verkopen ze voornamelijk homeopathische middelen en ook een zakje snoepjes met eucalyptus en honing voor mijn irritante kuchje.


Een prachtige apotheek.

We slenteren zo’n beetje het centrum door en genieten van de bijzondere sfeer en de live muziek overal. Er is veel ruimte voor kunst, overigens heel verschillend van stijl en karakter.


Kunst in Havana.


Met een mojito voor La Bodequita del Medio.

We eindigen met een mojito in La Bodeguita del Medio, dat wil zeggen iedereen behalve ik. Hier MOET je wat gedronken hebben… net als Ernest Hemingway in zijn tijd. Ik ben ondertussen echt helemaal niet lekker. Dus zit er niets anders op dan een taxi op te zoeken en duik ik balend tussen de lakens op Zahree. Volgende keer beter hoop ik…

Woensdag 28 maart. Ik ben nog ten prooi aan de grieperigheid maar knap gedurende de dag wel wat op gelukkig. We zijn in de voorbereiding-stand voor de oversteek naar de USA. We draaien nog een wasje. Herbert bekijkt de aanloop van West Palm Beach en ik hou me vandaag koest en werk dit blog verder bij. We twijfelen nog: donderdag of vrijdag vertrekken?

Het werd dus donderdag de 29ste maart! Nu zijn we alweer een week in de USA! Maar gauw dit blogdeel online proberen te krijgen. CUBA…. ECHT EEN LEVENSLAANGE LIEFDE! Met pijn in ons hart lieten we je achter ons!