Zondag 19 november en maandag 20 november. We vertrekken ultra vroeg voor de 50 mijl naar Puerto Velero. Het is een prachtige dag maar voor ons is het vooral op de motor. Een klein stukje mag het zeil helpen maar daarna kan alles weer naar beneden, onder de huiken en de zonnetent er weer op. De zon brandt ongenadig. Het is hier ook hollen of stilstaan met het weer!
Het water bij de Rio Magdelena, een grote rivier waar ook de stad Barranquilla aan ligt, is donkerbruin en er drijven grote stukken hout en hele wortelstelsels van lelies. Het is dus een beetje uitkijken daar. We hebben een knoopje stroom mee en dat is een meevaller want we hadden op tegenstroom gerekend.
Veel ‘rommel’in het stroomgebied van Rio Magdalena. We zijn er bijna doorheen…
Daarna wordt het water heel plotseling weer donkerblauw. Het is een knetterharde afscheiding. Grappig!
Het water wordt weer blauw.
We krijgen nog wat wind schiftingen. Een knoopje meer…wat minder.. we moeten er ons bij neerleggen. Een hele rustige zee maar wel de hele weg op de motor. In de middag komen we aan bij Marina de Puerto Velero waar een ware zeilliefhebber met een heleboel geld een mooi project is begonnen met prachtige villa’s op het water, op palen… een mooi opgespoten strand met opblaas glijbanen in alle soorten en maten. Rond racende waterscooters… dat schijnt ook altijd te moeten. En dus een heuse marina. Wij gaan echter voor anker. We hebben gehoord dat je toch van de voorzieningen gebruik mag maken. Wat dat betreft… er zijn wat tegengestelde geluiden. De ene medewerker zegt dat je écht de marina in moet. De andere knijpt een oogje toe en als je wat gebruikt in het restaurant…. prima! Er is ook een heerlijk zwembad en samen met de Agaathjes en de K’dansjes hebben we hier 2 relaxte dagen. Mét internet weer!
Gerard moet de mast in..daarna hebben ze een heeeel helder ankerlicht.
Een mooie accommodatie mét zwembad.
Én internet!
We eten er op de laatste avond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten