En toen……

Ahum…op het blog posten? Dat had ik gedacht! Niet dus…Blogger gaf een foutmelding. Van alles geprobeerd..helaas! Balend klap ik de pc dicht. Een andere keer misschien Blogger? Of ligt het aan mijn Windows Live Writer programma? Zijn Windows en Google iets aan het uitvechten? Pas dagen later lees ik op internet dat precies die dag heel veel bloggers met mij ineens niet meer uit de voeten konden met het programma; Google heeft wijzigingen doorgevoerd waardoor het niet zomaar meer werkt. Hoe gaan we dat nu weer oplossen? Ik ga er een beetje van uit dat er snel weer een nieuwe versie online komt die wel werkt. Ondertussen hebben jullie het volgende item van het blog wel ontvangen. Dochter Doenja met vriendin en studiegenote Bineke hebben in Amsterdam met veel inzet het blog online gekregen. Heb ik nu echte Web/blogmasters???! Net echt zeg!

Een aantal foto’s hebben jullie nog tegoed.

Gaat ie goed, Tadeusz?	Best wel link, die open steigers!
Het spuitapparaat voor de antifouling heeft kuren. Dymitr Dziatko, de baas van de schilders lost het op.	En spuiten maar! Pavel aan het werk.

De Zahree vanaf de Wisla.

De bijboot aan de overkant. Als je goed kijkt zie je Zahree in de verte liggen.

Vandaar is het dan maar ruim 2 km varen naar het dorp in plaats van de 7 van woensdag. Was nog een hele toer om het bootje door het riet en langs twee half gezonken roeibootjes te krijgen zodat we droge voeten konden houden.

Herbert sjouwt heel lief, mijn fietsje omhoog!

Bij terugkeer zit de eerste laag antifouling er prachtig op. Morgen weer verder…
Vrijdag 29 mei gaat de tweede laag antifouling erop. Ik doe het voorbereidende werk voor lakonderhoud en mijn betere wederhelft maakt het af! Van mij is er natuurlijk weer geen foto (zodat het lijkt of ik nooit wat doe grrrr) Maar van de schip zijn ze er wel. Belangrijk is dat de masten wel weer even kunnen zo en het houtwerk ter plekke mooi is geworden.

Lakwerk aan de masten.

De finishing touch aan het houtwerk.

Zaterdag 30 mei zijn de jongens er alweer vroeg en wordt alles in gereed gemaakt om de blauwe verf op de huid te spuiten maar helaas. Het gaat stormachtig waaien. De dekzeilen slaan als een gek heen en weer en het risico is te groot dat het tegen het verse verfwerk komt. Tot maandag jongens…nog maar eens proberen dan! We varen maar weer naar de overkant en doen boodschappen in het dorp.
’s Avonds, als we onze benen strekken, verstoren we een familie otters of bevers denken we. Ze racen snel voor ons uit als we precies bij hun nest door de bosjes komen zetten. Allemaal kleintjes…ik was natuurlijk te laat voor de foto! We zien overal de afgekloven boomstompen. Wat kunnen die goed kluiven zeg!

Mooi afgekloven.

En om ging die boom!

Op de terugweg springt er ineens een ambtenaar in functie uit een autootje! In het Pools probeert hij ons van alles duidelijk te maken. We begrijpen eruit dat we hier niet mogen lopen. Het is vlak achter de grote berg chemische afval die met grond is afgestort. Eigenlijk net als bij onze haven in Nauerna. Herbert denkt iets op te vangen van fosfor. De man wijst fanatiek op het bord maar dat kunnen we niet lezen, beste man! Hoe minder we er van begrijpen des te fanatieker gaat de man tekeer in het Pools. Op een gegeven moment lopen we maar door…
Zondag 31 mei is het een prachtige dag en fietsen we Przekop Wisley rond; dat is het eiland aan de overkant. Het is vrij smal; je bent zo aan zee. Heen met de wind mee en terug door de bossen, vlak achter het strand. Daar staat geen wind. Het is heerlijk weer. Het strand wordt afgekeurd voor het nuttigen van de snack maar in het zonnetje tussen de bomen is het lekker warm. Herbert trekt het zelfs zijn hemmetje bij uit! Durfal he!

Goed uit te houden, zo!

Het strand werd afgekeurd.

Rammelend komen we later in de middag bij een tent aan het strand. Herbert gaat voor een frietje maar heeft dit niet duidelijk kunnen maken. Het is een heerlijke salade geworden met spekreepjes en heeeeeel veel knoflooksaus met gebakken aardappel onderin! Deze selfie moet dit illustreren…

Geen patat maar salade. Mmmmm!

Maandag 1 juni kan het blauw op de huid. Gelukkig is het ruim op tijd af en heeft de verf voldoende kunnen drogen want achter in de middag gaat het zeiken van de regen.

Strak in de blauwe lak!

Onze helden van links naar rechts: Pavel, Tadek en Tadeusz.

Met onze Engelse buurman Geoff die een auto heeft kunnen lenen van een vriend, rijden we naar Gdansk. De heren gaan achter technische zaken aan en ik wordt bij de Marina gedropt waar ik er achter kom dat mijn blog echt niet meer gepost kan worden. Ik ben wel blij dat ik het probleem heb kunnen vinden. En dat het niet mijn pc is of mijn programma. Maar of dit nog bij jullie terecht zal komen? Ik zal de hulp van het thuisfront moeten inroepen! De Lidl wordt flink door ons gerausd nu er even een auto voor ons is.
Dinsdag 2 juni zijn de witte biezen aan de beurt. Ook nu gaat het weer steeds harder waaien en ik houdt mijn hart vast maar alles gaat goed. Geoff komt ‘s avonds zalm eten en het is erg gezellig. Hij is ook elektronicus en had ook een eigen bedrijf. Wel raakpunten met Herbert dus. Hij heeft een fijn motorscheepje en vaart al enkele jaren in Polen. Zijn vrouw is helaas niet meer zo enthousiast voor het varen en ver van huis zijn. De kleinkinderen…..

Woensdag 3 juni rekenen we er eigenlijk op dat het schilderwerk afkomt. Het is alweer een winderige dag en na het spuiten van de witte biezen bleken er korreltjes blauwe verf die van het afdekplastic gewaaid zijn in de witte verf gekomen te zijn. Dat moet dus over. Onze schilders blijken ook ineens bij Jeff ingehuurd te zijn. Niet door Jeff zelf maar door zijn schilders die duidelijk de klus overgedaan hebben.

‘Onze’ schilders zijn naar Geoff, onze Engelse buurman, ‘overgelopen’.

Geoff is trots op zijn Phoebe!

Geoff was al helemaal niet tevreden over zijn twee werkmannen. Maar helaas gaat er bij ons dan direct iets mis. De letters zijn niet strak want uit de hand schilderen is zo makkelijk nog niet. Vriend Tommy Warger, meester-schilder zegt ook altijd: het is een vak…ik ben er jaren voor naar school geweest! Toch, Tom?

Dat moet over!

Al mooi strak in de lak…nog de finishing touch!

Moet dus ook over! Dat wordt dus pas vrijdag want morgen is het een christelijke feestdag die wij niet hebben in Nederland. Ze konden me ook niet goed uitleggen welke heilige aan de beurt was om te vereren met een vrije dag. Wij zijn er niet zo blij mee want wisten het ook niet. We willen nu wel weer eens het water in. We liggen hier al anderhalve week en zo opwindend is het hier niet op de werf!
De technische man die het roer gaat repareren zou om 6 uur nog komen maar helaas….ook afgebeld. Herbert belt nu Piotr die alles geregeld heeft wel even om te zeggen dat we wat nerveus gaan worden over dit uitstellen en niet geconfronteerd willen worden met levertijden. De baas zegt ons geduld te hebben en dat het allemaal best wel in orde zal komen. Vooral ik heb flink de pest in. Ik zou liever wat met mijn vuist op de tafel slaan; afspraak is afspraak! Maar dat is nu eenmaal de schipper zijn stijl niet.
Dus we zitten hier hoog en droog en dat zal nog wel een paar dagen zo blijven.

Hoog en droog op Zahree die bijna,  maar nog niet helemaal, klaar is!

Al met al zijn we straks 2 weken verder en dat valt lelijk tegen. Als het resultaat er maar naar is want goedkoop is het bepaald niet; daarvoor hoef je het niet in Polen te laten doen. Maar Zahree is wat afplakwerk wel bewerkelijk. Her en der zien we ook nog wat dofheden maar dat komt van de lijm van de tape en zal vrijdag, als de verf goed droog is, er met polishen makkelijk af gaan. Aldus verzekerde ons de baas van de schilders Dymitr.
Een beetje sip ben ik er wel van. Al vele dagen is er er prachtige westen en zuiden wind. Mooi zeilweer. Maar ja…je kunt niet alles hebben.
Nog even geduld dus.
Herbert heeft vandaag met Geoff nieuwe zinkanodes gehaald. De anodes zorgen ervoor dat bij de elektrolyse, stroom die bij stalen schepen of onderdelen daaraan onder water gaat lopen, je schip niet wegroest maar het onedelere metaal van de anodes. Die zitten nu weer op de daarvoor bestemde plekken. Die kunnen weer een paar jaar hun werk doen. De oude anodes, vooral die naast de schroef, waren nauwelijks meer anodes te noemen!

Bij de schroef waren de zinkanodes HEEL erg aan vernieuwing toe!

De gaten op maat maken.

Die zinkanode zit!

Hier gaat langzaamaan de wind wat liggen en ga ik de schip proberen te interesseren voor een wandelingetje. Ik heb zoveel mutsjes gehaakt dat ik geen muts, wol of haaknaald meer kan zien! Ze worden wel steeds aardiger trouwens! Ik heb ze maar even over mijn PC gehangen en er een foto van gemaakt.

2 mutsjes over de pc.

Geinig toch?
Net terug van een stevige fietstocht langs een riviertje en aan de andere kant tegen de wind weer terug! Mooi hier hoor! Nog even een foto van de ondergaande zon.

Stevig doorfietsen want de zon is al onder.

We hebben nog even contact gehad met Jürgen en Frauke die hier nu vlak in de buurt zijn. Ze zijn nu in Mariënburg en zullen morgenmiddag langs komen. Ze proberen morgen kaartjes voor ons te reserveren voor een boottocht over een kanaal waar de schepen deels over rails over land worden getrokken. Het kanaal loopt naar Elblag wat een wonderschone stad moet zijn. Dat willen we ook heel graag bezoeken! We hopen dat er nog plek is want het is voor veel mensen een extra lang weekend! Gaat ‘s avonds de zon toch ook weer prachtig onder! Later meer!

Donderdag 4 juni heeft Herbert Geoff geholpen met het aan zijn boot lassen van zinkanodes en zijn er nog een aantal dubbele ramen in het dekhuis gedemonteerd en aan de binnenzijde hebben we het glas schoon gemaakt. Herbert kan er nu makkelijk bij om onderhoud te plegen. Want er komt toch af en toe condens tussen en dan ontstaat er makkelijk roest. Roest moeten we NIKS van hebben. Grrrrrrrr!
”s Middags komen Jürgen en Frauke weer aantuffen met de auto en hebben we gezellig bijgepraat over hun en onze belevenissen. Zij hebben heel wat plaatsen bezocht in de Baltische staten en enorm genoten van de historie van het gebied en de prachtige natuur. Wij luisteren jaloers toe want we zitten hier nog wel even vast!
Als ze vertrokken zijn springen we nog even op de fietsjes om nog even van het heerlijke weer te genieten. De fietstocht wordt er één met hindernissen want waar mijn offline kaart op mijn telefoon zegt dat we erdoor kunnen en een brug over het kanaal zou liggen, ploeteren we door hoog gras, negeren we verboden om er achter te komen dat alles voor niks was want het bruggetje is ergens gesneuveld. Omdraaien maar weer. We weten er toch nog een leuk rondje van te maken om daarna aan dek te ploffen met wijn en bier en een snack. En kijk een wat wij dan aantreffen als we van de fietsjes springen? Een van de bezitters van zo’n strijkijzer Galeon komt gewoon met de helikopter naar zijn boot!

Vervoermiddel naar je boot! Zo kan het ook!

Geoff moest vandaag buffelen om al zijn anodes gelast te krijgen en is helemaal kapot en ook nog eens absoluut niet klaar. Ik nodig hem uit om gehaktballen (pardon me?…kehektbollen?) te komen eten. Daarna moet ie nog door tot tien uur ‘s avonds. Met een ibuprofen het bed in straks, Geoff! Anders sta je morgen niet meer op! De zon gaat trouwens weer prachtig onder!

Mooie zonsondergang.

Vrijdag 5 juni zijn de jongens er alweer vroeg bij. Vandaag worden de letters achterop overgedaan en de blauwe rand geschilderd en gepolitoerd. Ze werken enorm hard de jongens.

Er wordt hard gewerkt.

Arek moet zich in alle bochten wringen.

Maar Christoph heeft weinig succes met zijn werk.

Christoph doet zijn best maar opknappen doet het niet.

Uiteindelijk wordt besloten de letters te verwijderen en nieuwe te bestellen.

De letters zijn en blijven een mislukking. Uiteindelijk stelt Dymitr voor de letters eraf te schuren. Nogmaals het blauw op de achterkant over te doen en nieuwe plakletters te bestellen. Dat is het beste denken wij ook. De letters kunnen exact hetzelfde worden verzekert Dymitr ons. Fijn! Ze doen echt enorm hun best Zahree zo mooi ‘als een Mercedes’ (zegt Pavel) te krijgen.
Ook de techniekmannen voor het roer zijn gekomen. Het is al een heidense klus om het roer eraf te krijgen maar met vereende krachten lukt dat uiteindelijk.

Een enorme klus om het roer eraf te krijgen.	Het ronde roerhuis wordt eraf geslepen.
Daar is de schuldige; Jarek kan nog lachen.	Tja schipper; je staat erbij en kijkt ernaar…maar goed is het niet!.

Dan worden de gezichten somber. Er hoort een nog een bronzen bus te zitten in het ronde huis op de roerhak. Daar zit niks en erger; het roer heeft steeds meer speling gekregen en dat ronde huis ovaal gemaakt. Dit wordt ook met de jaren steeds erger dus moet aangepast worden. Er is niet genoeg ruimte in het ronde huis om een bus in te zetten en de ovale vorm is het ook niet helemaal….dus wordt besloten het hele huis eraf te slijpen en in de werkplaats aan te passen. Dat gaat natuurlijk niet lukken in 1 dag en misschien ook wel niet in 2. Ook nog het weekend ertussen en de werkplaats heeft vrij.  In ieder geval liggen we hier tot dinsdag dus. En kan zomaar woensdag worden. Niks aan te doen. Zondag gaan we naar Elblag en we gaan toch maar eens kijken of we ergens een auto kunnen huren om bijvoorbeeld naar Mariënburg te kunnen. Zo maken we van de nood en deugd maar het is wel even slikken natuurlijk. Dat gaat ook weer het één en ander kosten. Dure maand hoor! We verliezen ook aardig wat tijd dus zullen ons reisschema ietsje moeten aanpassen. We slaan Klaipeda over in ieder geval…
Straks gaan we bij Geoff curry eten en vanavond fietsen we even naar het dorp. Even wat anders; wat boodschapjes moeten nog gedaan en in het hotel drankje drinken en even internetten! Zou ik mijn blog op het net kunnen krijgen?
Tot later!