Van het ene uiterste in het andere….qua wind dan!

Maandag 23 juli: 's Ochtends niet al te laat uit bed en er was echt iets raars gebeurd. Ineens was het ECHT zomer! Ik bedoel … ook de twee dagen ervoor waren al promising. Maar nu scheen de zon uitbundig. Zou het dan toch nog goed komen? Rutger en ik gingen na het ontbijt naar Zaandam om boodschappen te doen. Makkelijk vanuit Nauerna omdat de auto er stond natuurlijk. Herbert en Elsemieke bleven aan boord. Er is nog een monteur geweest maar die kon ook niet veel zinnigs zeggen over de keerkoppeling. Hij sprak eerder van een overdosis olie ??? Daarna richting IJmuiden met niet veel hoop Scheveningen nog te halen. En inderdaad…op zee stond er maar bitter weinig wind .Wel net voor het zeegat de blusboot van de brandweer aan het oefenen of testen! Maar het werd dus maar een klein tripje naar buiten en weer terug. We zochten een ligplaats in de Marina aldaar.

Indrukwekkende spuitgast

Rutger controleert de schroef

  

Een poging om het motortje weer aan de praat te krijgen

Dinsdag 24 juli hadden we ook weinig hoop op een tocht met bolle zeilen maar naar Scheveningen moesten en zouden we…. Aanvankelijk waren we aangewezen op de paardenkrachten van onze stevige Daf maar toen begon er aarzelend een briesje op te komen en konden we toch nog heerlijk zeilen. Verder werden er diverse bruinvissen gespot maar dat schijnt niets bijzonders te zijn: ze komen in de Noordzee in groten getale voor. Later kon zelfs de parasailor kon erbij!

Zo, die staat!

  

Rutger ving nog net voor het binnenlopen 2 flinke makrelenjongens waarvan de koppen tot gruwen van Elsemieke krakend van het lijf werden gescheiden. Het bloed spoot in de rondte en de meisjes vluchtten gillend naar binnen. Die mannen hè, echte jagers!



Makreel 2, makreel 1 ondergaat onthoofding

Onthoofding makreel 2, niet geschikt voor gevoelige dames

   

Rutger bakt eigen vangst

  












Scheveningen was stampvol maar we hadden een prachtige plek naast twee andere dikke motorschepen. Na heerlijk geborreld te hebben in het avondzonnetje op het dek met toastjes verse gebakken makreel gingen we heerlijk uit eten op uitnodiging van Elsemieke. Vanuit het terras van het restaurant Rootz keken we zo op de kont van ons eigen schip.

Bij Rootz

Woensdag 25 juli. Al vroeg op pad naar zee om naar Stellendam in Zeeland te varen. Aanvankelijk weer te weinig wind om te zeilen maar na een uurtje begon deze voorzichtig te waaien uit het noorden. Na eerst met ons gewone tuig gezeild te hebben staken we de Maasgeul met motor bij snel over. Daarna was het weer parasailortijd. Er stond nog geen windje drie maar we liepen met dit grote zeil toch 4 knopen. Niet slecht voor een zeilschip van 40 ton! Vlakbij de geul naar de sluis bij Stellendam, de Haringvlietsluis was het weer raak. Controle van de douane! We trekken overduidelijk steeds de aandacht. Men vermoedt contrabande bij ons! Nee meneer de douane…wij doen echt niks verkeerd! Rode diesel nooit van gehoord…niet op Helgoland geweest nee, was het maar waar…voor we in de buurt kwamen moesten we alweer rechtsomkeert, dus… Meneer wilde ook nog wel even in de machinekamer kijken. Het kijkglas van de diesel was mooi wit. Juist ja! Nou…sorry voor het oponthoud dan. Fijne dag nog. Suf hoor…dit is al de zoveelste keer voor ons. Kennen ze ons nu nog niet. Dat praat dus ook niet met elkaar en doet elkaars werk gewoon steeds weer dunnetjes over. Fijn hè, die ambtenarij!

Bij Stellendam aangekomen bleek de brug voor de sluis niet te draaien vanwege storing. Storing? Alweer storing? We worden er gestoord van! Maar achter de remming liggen we nu genoeglijk tot morgenochtend 10 uur te wachten. Dan gaan ze het weer proberen voor ons. Overigens ging de brug deze avond twee keer open…om te oefenen denken we. Hadden we er ook wel even doorheen gekund met al de zeilboten die hier liggen. Maar dat is natuurlijk teveel organisatie voor de dames en heren van Rijkswaterstaat.

Bij Expo Haringvliet ijs eten

  

We zijn vanavond na de heerlijke maaltijd die Rutger weer voor ons gekookt had het toetje, lekkere ijscoupes, gaan halen bij Expo Haringvliet. Daar vandaan konden we mooi de plek zien waar we anders voor anker zouden zijn gegaan. Nee hoor…niks erg…hier liggen we ook lekker. Nog net even een prachtige ondergaande zon gezien.

Ondergaande zon voor de sluis naar Haringvliet

  

En nu…lekker op bedje lezen! Morgen weer zo'n zonovergoten dag als je de berichten mag geloven.

Donderdag 26 juli: Om kwart over tien in de ochtend werd ons eindelijk de toegang tot de Zeeuwse wateren gegund. Na de sluis was het met zwakke wind aan de wind motorzeilend over het Haringvliet. De laatste keer dat we hier waren is toch zeker 25 jaar geleden. Er is veel veranderd. Moderne bebouwing kijkt uit over de Grevelingen maar de grootste verandering vind ik wel de veelheid aan motorboten en op sommige plaatsen die irritante waterscooters. Treurig zoals die niet-volwassen-willen-wordende mannen tussen de zeilboten doorschieten en zichzelf op die lawaaiapparaten heel wat vinden. Mag van mij bij wet verboden worden! Na de brug van drie uur was Willemstad niet ver meer. Ik had de haven van tevoren al gebeld om een plek. Voor onze maat zeer aan te raden want veel van die grote plaatsen zijn er niet. Het was heel heet in de haven; nauwelijks een verkoelend windje meer natuurlijk. We hebben met de kids de watersportwinkel aldaar bezocht. Mooie waterkaart van papier gekocht. De elektronische kaart is van onschatbare waarde maar papier geeft je wat meer overzicht en is toch fijn om erbij te hebben. Ook nieuwe bootschoenen voor mij…heel kekke..zegt mijn schoondochter…met een zilveren randje eraan. Veel te hip voor een oud wijf…vindt mijn zoon. Herbert houdt wijselijk de mond; heel verstandig. Ik vind ze leuk! Daarna een wandeling over de prachtige oude verdedigingsmuur van Willemstad en naar de Jumbo voor boodschappen. 's Na de borrel aan dek achter het haastig opgehangen zonnezeil heb ik zalmpasta met aspergetips gemaakt die in de smaak viel bij de rest van de bemanning.

Willemstad

  

Vrijdag 27 juli: alweer de laatste zeildag voor Rutger en Elsemieke…ze gaan morgen van boord. Elsemieke moet maandag alweer aan het werk. Maar eerst hebben Herbert en Rutger na al veel dagen geprobeerd te hebben het motortje van de bijboot weer aan de praat te krijgen nu echt goed doorgepakt. De motor heeftin de bijboot in het regenwater gelegen en dat vindt ie niet fijn. Nu hebben de heren de carburateur gedemonteerd en daar zat het venijnige laatste beetje water. Daarna liep ie weer als een zonnetje en werd een triomftourtje door de haven gemaakt. Toen was het wel tijd om te vertrekken naar Bruinisse. Eerst door de Volkeraksluizen. Na eerst een Belgische boot uitgelachen te hebben die bij de ingang voor de beroepsvaart naar binnenging en wij dachten toch echt bij de sport te horen kwamen we er bijna voor de sluis achter dat we toch echt de Belg achterna hadden moeten varen; er is daar geen beweegbare brug en de doorvaarthoogte is voor ons met 22 meter hoge mast natuurlijk niet voldoende. Ahum…met hangende pootjes teruggevaren naar de beroepskant. Altijd eerst even de zaakjes onderzoeken…dat Belgische schip had een gisse bemanning en bovendien nog zeer aardig ook! Na de sluis wat een langdurige bedoening was zouden we wel even met halve wind lekker vlotjes het Volkerak over zeilen. Hola…wat nu weer? De wind draaide naar het noordwesten en we moesten kruizen. De lucht betrok en de wind trok wel lekker aan dus het werd mooi zeilen. Elsemieke weerde zich kranig; er moest gelaveerd worden door de grote geul heen met van beide kanten aanstormende containervaart! Al werd ze er bloednerveus van; ze hield vol en bracht het schip veilig naar de Krammertsluizen alwaar we niet weer dezelfde fout maakten en direct de zijde kozen waar de beweegbare brug is. Deze sluizen geven toegang tot de Grevelingen en Bruinisse. Bruinisse heeft ook nog een sluis voor de havens waar de jachten terecht kunnen.Maar dit was zo gepiept en om een uur of zeven draaiden we de prachtige jachthaven van Bruinisse in. Prachtige kunststoffen steigers met een looplichtje erin. Geen douchegebouw maar een 'badhuis', een playground, restaurant. Grote watersportzaken. Na het eten togen we naar het dorp voor een kijkje en koffie. Dat was wel een heeeeeeel eind lopen. Daar moeten de kids morgen ook heen lopen voor de bus. Het was nu wel echt gaan regenen en bij terugkomst bleken er toch wel iets teveel raampjes iets te ver te hebben opengestaan. Eerst dweilen, daarna stond er nog een afwas. Nou ja, zo gedaan…toen naar bedje. En nu…ben ik weer bij met het blog!

Zaterdag 28 juli; onze middelste jarig. 21 jaar geworden dus een heugelijke dag!

Rutger is jarige Job

  

We moesten bijtijds op wilden we nog koffie en taart kunnen scoren ergens. De bus van Bruinisse naar Oude Tonge van kwart over 11 moest haalbaar zijn. Bepakt en bezakt fietsen en lopen naar Bruinisse alwaar natuurlijk nog niets open was.

Wél koffie...geen taart!

  

Bepakt en bezakt naar de bus

Wel de vis-eettent aan de haven en die had heerlijke koffie maart geen taart. Ja, vistaart maar of dat nu zo lekker is bij de koffie? Iets te laat arriveerde bus 133 en daar gingen onze hartjes. Het verdere weekend moeten de oudelui het met elkaar doen.

Goede reis!

 

Op de terugweg nog wat groenten, fruit en vooral heerlijkje zeekraal gehaald. Even voor de middag maakten we los na nog even gebruik te hebben gemaakt van het poepchique badhuis. Keurig hoor…met lichtgevende mengkraan. De wind was nauwelijks voldoende om de zeilen bol te houden dus een gangetje van 1 tot 1 ½ knoop..daarmee moesten we ons lang tevreden stellen. Later in de middag hadden we de merkwaardige ervaring dat wij met ruime wind aan kwamen tuffen en onze opponenten ook. De opponenten hadden gelijk; de wind draaide 180 graden en bleek een frisse zeebries. Weg was de drukkende warmte en de truien konden aan. Er diende recht tegen de wind opgekruist te worden. Om vijf uur konden we het anker laten vallen achter de Hompelvoet. Tja, kan er ook niks aan doen…zo heet het eilandje waar we nu achter liggen te draaien aan het anker in totale stilte. Niemand om ons heen…maar ook geen TV ontvangst. Dus moeten we ons op andere wijze vermaken. Huisbioscoop misschien?

Zondag 29 juli. Eerlijk zeggen…ik heb niet al teveel gedaan..zeg maar niks…behalve koken enzo. Herbert is druk-druk-druk geweest: lakken, tweede anker proefduik laten maken aan de spinnakerboom (mag nog wat gesmeerder lopen), nieuwe genuaschoot inmeten, lus splitsen aan 12=strengs touw (huzarenstukje voor de kenner). Het was prachtig zeilweer maar we lieten het aan ons voorbij gaan. Morgen weer….

Voor Hompelvoet Grevelingenmeer

 

Maandag 30 juli: Thijs vertrok al om 8 uur uit Amsterdam en zou er een uur of 11 zijn. Oeps, hij was een half uurtje eerder en wij waren…uh…veel te laat. Arme Thijs. Met de twee broden van de warme bakker stond ie op de kade…waren bleven die oudjes nou? Aaaah, daar kwamen ze al om de hoek tuffen. Via een voor de sluis liggende vriendelijke medezeiler mocht Thijs even overspringen.

Thijs staat klaar om de grote sprong te wagen

 

Hoi, oudste spruit! Gooi de zeilen maar omhoog en zeil je ouwelui maar lekker richting Port Zélande! Oeps, best wel harde wind, ruim 20 knopen, windje 5 a 6 dus. Niet één maar twee riffen steken…moet wel een beetje leuk blijven hë! Er was sowieso weinig zeilgebroed op het water maar wat er was liepen we lekker voorbij! We gingen hard! Verder gluurde de zon regelmatig door de wolken heen. Machtige buienluchten trokken links en rechts lang, maar niet over ons heen! Het bleef droog en we ankerden in een net groot genoeg stukje water dat net diep genoeg was, dachten we.

Wandeling op de Ossehoek, Zahree erachter

 

Na een wandeling op de Ossehoek waar natuurlijk alles lekker aan kan leggen maar wij niet (we steken met onze 2.50 m. kiel over het algemeen voor bijna alle aanlegplaatsen op de Grevelingen te diep) gingen we weer in het bijbootje. Op naar de borrel. Na wat spannende startproblemen van nhet weer haperende motortje besloot deze eigener beweging toch weer aan te slaan en bracht ons naar borrel en hap. 's Avonds O'Hanlons Helden gekeken. DVD's besteld bij de VPRO: LEUK!!!! Vroeg naar bedje alwaar we 's nachts regen kregen (niet in bed hoor) en wat zijwaarts afdreven dus aan de grond liepen. Niks van gemerkt hoor! 's Ochtends Herbert uit het bed verdreven die ons weer naar 40 cm. onder de kiel hielp.

Later in de ochtend het zeil erop en weer richting Bruinisse. Oooo, wat hebben we veel Bavaria's onze spiegel laten zien (harder gaan voor leken!). Thijs noemt ze trouwens Bafjes… Maar we zagen veel duimen omhoog…veel mensen vinden onze boot heel mooi. Leuk om te merken! We glimmen dan als ouwe apen. Maar het is ook vooral een complioment aan Lunstroo de ontwerper, overigens pas net vorig jaar overleden, en Kees die de Zahreevanaf de eerste plaat staal gebouwd heeft!

Bij de sluis was het drama. Heel Port Zélande was gelijk met ons bij de sluis aangekomen. We konden er echt niet allemaal in en douwen vonden we met onze 40 ton een al te agressieve oplossing dus we wachtten maar een sluisronde. Dat duurde en duurde maar. Bij de het uitvaren schampte een onhandige Duitser langs onze boegspriet en voer zijn vlag eraf. Oooo schande…die moest er door Thijs uitgevist worden en hun achterna gebracht. Ze waren erg blij hun driekleur weer terug te krijgen.

Willen jullie deze zurück????

OK dann, Danke!!!!

 

Vrij achter in de middag waren we pas op weg naar Zierikzee. Dat conflicteerde echter met de borreltijden dus afslag St. Annaland genomen. Daar liggen we nu prinsheerlijk in een ruime box MET WIFI. Met een beetje geluk krijg ik het blog nu on the air!

Woensdag 1 augustus: zonovergoten dag! Zo boodschappen doen en op weg naar de Roompotsluizen. Morgen weer eens een dagje op zee; kijken of de makrelen weer willen happen zodat wij ze daarna kunnen happen!
Prachtige haven dit st. Annaland...aanrader voor de watersporter.
Tot gauw!