Geen Noorwegen, maar via IJsselmeer en Nauerna naar Zeeland

Lelystad

Snoeiharde wind naar Lelystad kan Elsemieke niet deren.



Vanaf Lemmer vertrokken we met snoeiharde wind driedubbel gereefd naar Lelystad. Het was een bezeilde koers dus met een gemiddelde van 8  mijl over de grond stoven we op ons doel af: Lelystad in de wetenschap dat aan het eind van de middag de wind het een beetje zou opgeven. De golven waren indrukwekkend maar Zahree gaf geen krimp natuurlijk. Piepen en kraken deed ze wel hoor!
De bemanning hield zich goed...geen ziezeektepatienten te verzorgen. We hadden gewoon een zeer voorspoedige overtocht.
Om een uur of zeven gingen we voor anker in het in- en uitwateringsgedeelte van de sluis aldaar. Rutger bereidde met meer van hetzelfde houdbaar nog een heerlijke maaltijd en daarna werd Zahree bioscoop. Ik kon mijn ogen er niet bij open houden dus haakte voortijdig af en was volstrekt bewusteloos.

Vrijdag 20 juli waren de omstandigheden niet te vergelijken. Een vriendelijk westenwindje frustreerde in eerste instantie onze plannen de parasailor uit te proberen. Niet de vriendelijkheid ervan maar wel de richting. We gingen op weg naar Muiden; ligplaats van de Lammert van Dirk, de tjalk van Dick en Mariska voor een ultra gezellig ontmoeten! Vandaar dat we eerst een flink stuk richting Enkhuizen zeilden om daarna op Muiden aan te sturen. De parasailor zetten doe je niet even één, twee, drie… Elsemieke las voor uit de handleiding, de heren deden alles zeer gecontroleerd en stap voor stap. Maar toen ie stond… stond ie er ook prachtig bij! De foto's spreken voor zich! Erg lang hebben we deze enorme lap niet laten staan. De windrichting was niet helemaal ok, toch iets te westelijk. Dus Rutger en Herbert sjorden het gevaarte weer aan boord en gingen we met conventioneler tuig verder. Later hebben we ook nog even de boom geprobeerd. De sluis van Muiden werd pas om zeven uur gepasseerd en meerden we af naast de buren van De Lammert.

Dick staat klaar om de lijnen aan te nemen

Daarna onverwijld aan de borrel en hap samen met Jozef de bootsmaat, Loes en later Judith. En later aan de gewoonweg zalige maaltijd die Maris ons had bereid. Het bleef daarna nog lang luidruchtig; de glazen steeds tot het randje gevuld met prosecco en tapbiertjes. Om half één kwam de man met de hamer en weet ik het even niet meer…ahum.



Maris aan de kokerij

 

Rutger en Elsemieke

Zaterdag 21 juli naar de Blocq van Kuffeler (Blocq van Knuffelen zegt Maris). De twee schepen zeilen samen op. Moet gezegd..de Zahree kon wel rondjes zeilen om de Lammert maar die voerden dan ook geen vol tuig; te veel werk om omhoog te draaien…de luilakken (niet elektrisch daar, bij ons wel hihihi)!

De Lammert van Dirk onder zeil

Bij de Blocq komen wij veel vaker maar nog nooit eerder gingen we door de sluis, ervan overtuigd dat we daar te diep voor steken. Dick wist beter dus follow the leader! Bijna eindigde Zahree bovenop de boven water komende drempel in de sluis. Gelukkig zag de sluiswachter de bui al hangen en schoot hij zijn hoge toren uit en gingen we een paar meter naar voren.

In de sluis van de Blocq van Kuffeler

Beneden vonden we een heerlijke ligplaats naast elkaar en wachtten we op Judith die weer kwam met het autootje. Dat ze het kon vinden, gewoon een wonder….



Dansje Maris en Dick

Gezelli aan de steiger



Ja Juut...je hebt tien vingers!



Een supermooie avond

Lekker hoor, alles!



Rutger is chef bbq

Daarna aan de bbq, zalm uit de rookoven, duurde een tijd maar dan had je ook wat. En lammetje en worstjes van de giga bbq van de Lammert. Over drank wil ik niet de hele tijd praten…maar je begrijpt…?! Na zonsondergang werden we door muggen als vliegdekmoederschepen geattaqueerd en vluchtten we naar binnen. Niet al te lang daarna gingen de lichtjes uit bij de bemanning van twee schepen. Geen idee waarom…. Naar bedje.
Zondag 22 juli; niet al te vroeg op en ja hoor…ZON!!!!!!!!! Maar wel weer erg weinig wind en natuurlijk tegen. Na Judith uitgezwaaid te hebben maakten de Lammert en de Zahree los en togen weer naar de Zuidersluis. Daar gingen we weer een meter of 4 naar boven en daar was het IJsselmeer weer. Een heel zacht briesje maar toch hebben we nog wat klapjes gemaakt richting Amsterdam.

Dochter Doenja even aan boord

schoonzus Carla ook

Even in de thuishaven Nauerna

's Middags hebben we de zeilen laten zakken en zijn op de motor naar Amsterdam gegaan. Op het IJ is dochter Doenja aan boord gesprongen om een stukje mee te varen naar Nauerna. Op de steiger stond zus Carla van manlief ook te wachten….een gezelligheid. Raar om hier nu terug te zijn. Was geheel NIET de planning maar het is goed zo. Van problemen met de keerkoppeling is tot op dit moment geen sprake. Morgen komt een monteur voor de zekerheid de olie controleren op metaaldeeltjes. Dat zou geen goed teken zijn begrijpen jullie vast wel….
Nu zijn dochter en schoonzus alweer naar Amsterdam, de was draait in de machine en ik tik voor u dit blog. Ik ben er klaar mee… nu de keuken in. Zucht! Tot gauw!