Pagina's

vrijdag 7 september 2012

Een heerlijk weekend voor de boeg!

Nog thuis verdiep ik me wat er vanavond aan de sterrenhemel te zien zal zijn. Moeten nog wel even alle wolken verdwijnen maar dat is vaak het geval 's avonds dus ik heb goede hoop! Het plan: straks naar de boot en meteen vertrekken om nog vanavond naar 'zee' te gaan. Nou zee.....naar het IJsselmeer maar hoor. Vanavond lijkt een prachtavond en -nacht te worden om te zeilen. We gaan richting Lelystad waar we morgen hebben afgesproken met Peter en Petra die onze vorige boot de Windveer hebben gekocht. Ze hebben ons oude bootje picobello opgeknapt en hem spectaculair van uiterlijk laten veranderen. We hebben dat, behalve op een fotootje, nog niet in het echt mogen aanschouwen. Dat gaat dit weekend hopelijk veranderen en natuurlijk kijken we er ook heel erg naar uit dit super aardige stel uit Wuppertal weer eens te ontmoeten. Dochter Doenja gaat gezellig mee en het schijnt dat zondag een vriendinnetje naar Lelystad komt om mee terug te zeilen. Het belooft prachtig weer te worden. Mmmmm... wat weinig wind...dat wel. Maar vannacht blijft de wind zachtjes doorstaan uit het westen dus gaan we er weer eens een nacht zeiltochtje van maken. Ik heb er zin in! Aiaiai ... het Nederlands Elftal (MET hoofdletters!) speelt... ik denk dat er twee personen onderdeks te vinden zijn en dat ik alleen de sterrenbeelden mag zoeken. Geen probleem. Deze sterren ga ik allemaal zoeken.....

Wat denken jullie?.....gaat dat wat worden vannacht?
Tot gauw!

Deel 2:

Hoezo dom?
Vrijdagavond  gingen Herbert, Doenja en ik na het eten naar de boot en waren binnen een mum van tijd op het Noordzeekanaal richting de stad aan het varen. Het was een prachtige rustige avond met een ondergaand zonnetje maar toch ook een wat donkere lucht achter. Die wolken besloten gelukkig op zee achter te blijven.
Doenja de coole stuurvrouwe
 Klokke half negen precies was ik een lonly heart aan dek want man en dochter verdwenen onderdeks om Nederland-Turkije te kijken. Af en toe kwam er geschreeuw uit de krochten van het schip. Er schenen doelpunten in ons nationale voordeel te vallen.
Nederland-Turkije
 Ik vond het allemaal prima zolang er maar iemand kwam helpen als we door de Oranjesluizen moesten gaan. Praktisch met de rust waren we daar en al vlot schutten we naar gene zijde van de stad en moesten daar nog even een twintigtal minuutjes dobberen voor de brug draaide. Toen was het echt stikdonker maar we hadden e.e.a. goed voorbereid en konden snel de zeilen omhoog draaien. Er was helaas minder wind dan de jongetjes en meisjes van het weer hadden voorspeld en de motor moest in ieder geval bij tot we op open water waren. Aan de oever van het Buiten IJ was het een herrie van heb ik jou daar. Een of ander festival met het type muziek waar ik geen romantische gedachten bij krijg, helaas. Hiervan mochten we tot ver op het IJsselmeer van meegenieten…van de bastonen alleen…helaas! Na aanvankelijk nog wel een knoopje of drie te gaan werd het steeds minder met de wind. Onze plannen om al tot de Blocq van Kuffeler te geraken waren iets te wild vrees ik. We bogen af richting vluchthaven Pampus, een goede tweede qua planning. Daar viel tegen één uur ’s nachts het anker en dronken we nog een glaasje en doken het bed in.

Zaterdag 8 september; de dag begon ronduit mistig maar het trok wel wat open. Wind zachkens en bijna van  achteren. Prachtig parasailor weer dus. Doenja had onze nieuwe krachtpatser nog niet gezien. Esthetisch had ze nog wat bezwaren maar ze vond hem er mooi bijstaan en hij zorgde in ieder geval voor 3 knopen voortgang. Het hield niet over maar als je de tijd hebt kom je er wel.
De parasailor ontvouwt zich eenvoudig
 
Dochterlief zette zich braaf aan haar wiskundehuiswerk. Was dat nu een ochtendhumeur bij haar of moest ze weer even wennen na die lange zomervakantie? Afgeleide en de afgeleide van de afgeleide…ja daar kan ik ook niet vrolijk van worden….arm kind!
 




In de middag ging de wind verder liggen en restte ons nog een zielige 1 ½ knoop. Meteen kwam er allerhande kriebelend, kruipend en vliegend gespuis op ons zitten. Bah…gauw de lappen naar beneden en motoren naar Bataviahaven in Lelystad, op kruipafstand van de mode-koopgoot Bataviastad waar allerhande redelijk chique merken hun oude zooi in de aanbieding doen maar waar dochter Doenja dolgraag haar slag wilde slaan. Onderweg lakte Herbert nog even de rand van het voorste kajuitdak.

Altijd werk te doen aan zo'n schip toch ...schipper?

Bij binnenlopen verbaasden we ons erover dat onze oude Windveer met Peter en Petra er nog niet lag maar daar hoefden we ons niet over te verbazen. Toen ik nog eens mijn sms’en bekeek zag ik dat ik een heel weekend verkeerd zat; ze hadden gepland het volgende weekend in Lelystad te zijn. Hoezo dom? Afgang van mijn persoontje! Planningsfoutje en niet goed gelezen! Volgend weekend kunnen we niet eens; thuiswedstrijd Ajax! Dan maar volgende week vrijdag met de auto naar Biddinghuizen, hun thuishaven. Maar een teleurstelling was het wel….
Geen Windveer maar wel deze mooie Swaen uit Zutphen

We zetten snel koers naar de winkels waar Doenja en Herbert broeken en shirts scoorden. Toen naar de boot en aan de borrel. Herbert sprong nog even op de vouwfiets richting de AH want Romy zou ’s avonds al aan boord komen en er moest voor de dames nog frisdrank komen (je weet wel…ice tea , cola, sprite…zoet en veel!) Romy was er kwart voor negen en de meisjes hadden genoeg te kletsen terwijl wij met leesvoer ons terugtrokken.

Zondag 9 september; het mooiste weer van de wereld en windje 3 uit het zuidoosten… Oudste spruit Thijs en vriendin Olesia kwamen even na tienen met de bus aan en we gooiden los voor een zeer relaxte tocht naar Amsterdam.
Thijs staat in Olesia's zonnetje...
 Wat ons weer opviel is dat met halve wind, zelfs met deze lichte wind we veel boten gewoon voorbij gaan. Vinden we LEUK!
De beide jongedames gingen braaf aan hun wiskundehuiswerk op het voordek. Handig…broer Thijs kon af en toe even wat uitleggen.
Goed zo meisjes!
 
Thijs moet ook weer even studeren op de afgeleide van de afgeleide...
Nog meer wiskunde....


Later in de middag was het gedaan met de wind. De stagfokken en genua werden weggedraaid en we zochten verkoeling in het groene water van het IJsselmeer.
Thijs neemt een duik

Doenja houdt haar neus goed dicht
Romy moet nog even wat moed verzamelen
Dat was lekker toch?
Olesia houdt liever de Zahree op koers

Er werden duo-snoekduiken en sprongen genomen van de boegspriet. Olesia bemande het fototoestel. Zij zag niets in die groene soep. Precies toen het zwemmen wel gedaan was stak de wind weer op. Nu meer vanuit het zuiden en gingen we met een mooie gang richting de Schellingwouderbrug. We konden vlot meeschutten in de middensluis en keken toe hoe andere bootjes er weer fijn een potje van maakten. Eerst met aanmeren en daarna vond een recreatie slepertje het nodig een zeilboot met wat oudere onhandige Duitsers los te gooien en met veel gas en bijbehorend schroefwater weg te varen. Het liep allemaal weer net goed af maar wat een rotmentaliteit hebben sommige watersporters toch.
Na de sluis voeren we naar het Centraal Station waar we de jongemeisjes afzetten. Ze gingen verder met de tram naar huis…stamppot eten of zo?
Thijs en Olesia voeren met ons naar Nauerna. Het begon steeds steviger te waaien dus de genua kon bij. We passeerden de nieuwe haven bij het voormalige NDSM terrein waar nu de HISWA te water aan de gang is.

De Hiswa te Water

Het was borreltijd dus… 
Ten behoeve van de inwendige mens...toastjes met zalm (o.a.)

Mijn vaardige schipper had Zahree binnen no time op haar plek en we konden nog heerlijk in het namiddagzonnetje nagenieten en buiten eten. Maar niet te lang…want ik moest Thijs en Olesia op tijd richting Zaandam hebben. Zij gingen naar de film en ik wilde sowieso om half negen in de aanslag zitten voor…Boer zoekt Vrouw…natuurlijk!

Zondag 10 september; een KLUSDAG! Nuttig maar ik zeil liever!

Al met al…weer een zalig weekend waarin we Peter en Petra en Windveer niet zagen maar verder…TOP!

Tot gauw!

Vrijdag 14 september; We hebben alsnog een bezoek gebracht aan Peter en Petra en de Windveer (onze vorige boot) bewonderd. Wat is dat bootje mooi opgeknapt. En opvallen doet ze ook! Het was weer beregezellig maar koud aan boord. We zijn lekker met zijn viertjes uit eten geweest. Gaan de beide boten elkaar nog ontmoeten? Peter en Petra hebben plannen om Windveer naar Kroatië te brengen. Veel mooier en warmer weer natuurlijk wat erg belangrijk is voor Petra aangezien ze MS heeft. We gaan het zien....

Hier is Windveer...en.... blits toch?


En onze lieve vrienden Peter en Petra.

Hier is het lekker warm


Tot gauw!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten