zondag 23 december 2012
zaterdag 17 november 2012
November zeilen, koud maar goed te doen.
Vrijdag 9 november vertrokken we vroeg in de middag naar de Zahree. Het belooft een heel redelijk weekend te worden als je de weermannetjes en vrouwtjes mag geloven. Grijzig bij vertrek maar achter in de middag prachtige roze luchten. Wat jammer nu dat we vergeten waren dat doordeweeks de Schellingwouderbrug niet draait tussen 4 en 6, de spitssluiting. Er zat niets anders op dan de kachel lekker op te stoken en te wachten totdat om precies 6 uur de vaarweg open lag naar good old IJsselmeer. Het was onderhand wel al donker. Enigszins lui van aard hesen we alleen de stagfokken en de genua en lieten de motor een beetje meetuffen. We hebben er niet veel problemen meer mee om in het donker te varen. De electronische kaart is een uitkomst en de vaargeul is verlicht als ware het de snelweg. Eén vrachtvaarder vond ons een merkwaardige gebruiker. Hij liep ons eerst op, bescheen ons diverse malen zodat we niks meer zagen, nam gas terug...het bleek dat hij af wilde slaan naar het Gooimeer dus ging uiteindelijk achter ons langs. De wind bleef zachtjes door staan en we waren vlot te anker in Pampushaven. Blik en vers pruttelden al in de pan dus eten en een lekker glaasje wijn erbij in de super gerieflijke kajuit. De Voice of Holland gekeken, best leuk eigenlijk! Maar waarom bleef die Fries er nu in? Leuk joch maar hij zingt gewoon vals! Had heel Friesland gerekruteerd om op hem te stemmen denk ik.
Zaterdag zijn we naar Enkhuizen gezeild. Het weer was ronduit grijs met een enkele motregenbui maar een prima windje. Het was pal voor de wind en we hebben uitgebreid geexperimenteerd met de genua op de boom en de voorste stagfok naar de andere kant (dat noemen we 'melkmeisje'), grootzeil aan de ene kant uit, alles weer naar de andere kant. Tweede stagfok erbij en weer weg. Erg vlot wilden we niet lopen. De parasailor had uitkomst kunnen bieden maar met dat vochtige weer zagen we dat niet zo zitten. Het droogt met dit weer nauwelijks aan de lucht. Uiteindelijk waren we met invallend donker door de sluis en werden de lijnen aangepakt door een aardige man op een groot motorschip in de Binnenhaven van Enkhuizen. Na het eten hebben we een lekker stuk gelopen door Enkhuizen. Gewoon even de benen strekken want je wordt echt stijf van de hele dag in de kou staan en zitten. Natuurlijk gaan we onderweg wel naar binnen om even op te warmen maar zeilen doe je toch liever lekker buiten. We gingen vroeg naar bed, toch moe en rozig na deze lange zeildag.
Zondag was het prachtig weer en er stak een lekker zuid-zuidwesten windje op. We gingen ten noorden van de dijk naar Lelystad en daar door de sluis en dan nog door naar de Blocq van Kuffeler. De Zahree zette er direct flink de sokken in, ruim 7 knopen en boem...daar voeren we de potdichte mist in. Wat was dat nou? Helemaaaaal niet fijn! Gauw de radar aan want even tevoren waren we met een ander zeilschip gaan oploeven (meer de naar de richting waar de wind vandaan komt) om het Enkhuizerzand heen. Dat schip had gelukkig AIS (een identificatie systeem waardoor je een schip kunt 'zien' op de kaart met richting en snelheid) en het liep vlak achter ons langs. Niet te zien; het zicht was nog geen 20 meter denk ik. Ik aan het roer en Herbert binnen achter het radarscherm op de uitkijk, dat hadden we ons wel even anders voorgesteld voor vandaag! Maar het duurde gelukkig niet zo lang. De mist trok allengs op en er volgde een zalige zeildag. OK koud, maar volop zon. We konden Lelystad niet in één keer bezeilen dus we hadden er bijna de hele dag voor nodig om in de sluis van Lelystad te komen. Daar hadden we ff niet in de gaten dat als de sluiswachter de brug alvast open zet je natuurlijk daarvóór moet gaan liggen. Afgang!... maar algauw waren we op het zuidelijk deel van het IJsselmeer. De wind stond recht tegen voor de Blocq...wat te doen? Twijfel sloeg toe...toch maar achter de dijk van Marken?
Maar de wind draaide meer naar het westen en uiteindelijk hebben we tot een paar mijl voor de Blocq gezeild. Toen hebben we het opgegeven. Voetbal om 7 uur en Boer zoekt Vrouw om half negen kwamen in gevaar...we hadden een planning te halen! Al snel lagen we daar moederziel alleen voor anker. Wat een super vaardag weer!
Bij het koken ging het mis. Ik had een pan klaar gezet en, geheel niet in de gaten gehad, op ons dienblaadje met super handig anti-slipmatje. Voortvarend gooi ik de pan op het vuur en daar begint toch één en ander te fikken en te stikken! Was het matje blijven plakken onder de bodem van de pan. Wat water en het was uit maar die rook! We stikten er direct bijna in. Alles open maar het was wel even paniek. en dat onder het Voetbal met een Hoofdletter... Fout!!!!! Oppasssen in het vervolg. Dat anti-slip spul is handig maar enorm brandbaar. Maar nog gevaarlijker is de rookontwikkeling. Nou ja, ook weer goed afgelopen moet je maar denken.
Maandag vroeg op want om 4 uur moest Herbert in het ziekenhuis zijn en paard Mette wil ook aandacht. De wind was weer zuidelijker dan zuidwest en de Zahree racete richting Amsterdam. Zon en wolken wisselden elkaar af.
Het ging hard en we waren vroeg in de middag op het IJ. Na een wat moeizaam afmeren vanwege zijwind maar met behulp van een attente havengenoot op onze eigen stek in Nauerna en een haastig opruimen kwam er een einde aan een heerlijk lang weekend zeilen. Het gaat best hoor, team Jansen-Hol onder minder zomerse omstandigheden. Voor herhaling vatbaar! Het plan is de hele winter door te zeilen. Dappere liefhebbers om mee te varen?
 |
| Goed ingepakt, voor het Paard van Marken. |
Zondag was het prachtig weer en er stak een lekker zuid-zuidwesten windje op. We gingen ten noorden van de dijk naar Lelystad en daar door de sluis en dan nog door naar de Blocq van Kuffeler. De Zahree zette er direct flink de sokken in, ruim 7 knopen en boem...daar voeren we de potdichte mist in. Wat was dat nou? Helemaaaaal niet fijn! Gauw de radar aan want even tevoren waren we met een ander zeilschip gaan oploeven (meer de naar de richting waar de wind vandaan komt) om het Enkhuizerzand heen. Dat schip had gelukkig AIS (een identificatie systeem waardoor je een schip kunt 'zien' op de kaart met richting en snelheid) en het liep vlak achter ons langs. Niet te zien; het zicht was nog geen 20 meter denk ik. Ik aan het roer en Herbert binnen achter het radarscherm op de uitkijk, dat hadden we ons wel even anders voorgesteld voor vandaag! Maar het duurde gelukkig niet zo lang. De mist trok allengs op en er volgde een zalige zeildag. OK koud, maar volop zon. We konden Lelystad niet in één keer bezeilen dus we hadden er bijna de hele dag voor nodig om in de sluis van Lelystad te komen. Daar hadden we ff niet in de gaten dat als de sluiswachter de brug alvast open zet je natuurlijk daarvóór moet gaan liggen. Afgang!... maar algauw waren we op het zuidelijk deel van het IJsselmeer. De wind stond recht tegen voor de Blocq...wat te doen? Twijfel sloeg toe...toch maar achter de dijk van Marken?
 |
| Die landvast opschieten doe ik voor de foto! |
 |
| Mooi!!! |
Maar de wind draaide meer naar het westen en uiteindelijk hebben we tot een paar mijl voor de Blocq gezeild. Toen hebben we het opgegeven. Voetbal om 7 uur en Boer zoekt Vrouw om half negen kwamen in gevaar...we hadden een planning te halen! Al snel lagen we daar moederziel alleen voor anker. Wat een super vaardag weer!
 |
| Sorry hoor..voetbal! Het eten moet wachten... |
 |
| Een uiterst teleurstellende uitslag! |
Bij het koken ging het mis. Ik had een pan klaar gezet en, geheel niet in de gaten gehad, op ons dienblaadje met super handig anti-slipmatje. Voortvarend gooi ik de pan op het vuur en daar begint toch één en ander te fikken en te stikken! Was het matje blijven plakken onder de bodem van de pan. Wat water en het was uit maar die rook! We stikten er direct bijna in. Alles open maar het was wel even paniek. en dat onder het Voetbal met een Hoofdletter... Fout!!!!! Oppasssen in het vervolg. Dat anti-slip spul is handig maar enorm brandbaar. Maar nog gevaarlijker is de rookontwikkeling. Nou ja, ook weer goed afgelopen moet je maar denken.
Maandag vroeg op want om 4 uur moest Herbert in het ziekenhuis zijn en paard Mette wil ook aandacht. De wind was weer zuidelijker dan zuidwest en de Zahree racete richting Amsterdam. Zon en wolken wisselden elkaar af.
 |
| Langs Vuurtoreneiland op het Buiten IJ |
Het ging hard en we waren vroeg in de middag op het IJ. Na een wat moeizaam afmeren vanwege zijwind maar met behulp van een attente havengenoot op onze eigen stek in Nauerna en een haastig opruimen kwam er een einde aan een heerlijk lang weekend zeilen. Het gaat best hoor, team Jansen-Hol onder minder zomerse omstandigheden. Voor herhaling vatbaar! Het plan is de hele winter door te zeilen. Dappere liefhebbers om mee te varen?
maandag 8 oktober 2012
Hoezo herfst? Zalig zeilen!
Vrijdagavond 5 oktober wanneer Herbert genoeg collegae met paintballs heeft 'omgelegd' en de bedrijfs-bbq ten einde is, gaan we 's avonds laat nog naar de boot om zaterdagochtend een beetje bijtijds uit te varen naar het IJsselmeer. Doel is Hoorn waar we Kees en Lucy weer eens hopen te zien. Zij zijn de vorige eigenaren en sinds wij de boot van hen hebben gekocht zo langzamerhand lieve vrienden geworden. Ze hebben Zahree met eigen handen gebouwd en natuurlijk een speciale band met hun schip dat nu tot onze grote trots ons schip is geworden.
Een lekker wijntje in een warm dekhuis lonkt en onze teleurstelling en frustratie is groot als blijkt dat de ketel weer niet wil aanspringen. Alleen het rode lampje van 'storing' heeft er geen enkele moeite mee.... Dikke truien aan en proberen niet het goede humeur te verliezen. Vorige week zijn er nog monteurs van Kabola geweest en natuurlijk liet de ketel zich toen van zijn beste kant zien en deed het gewoon waardoor wij voor aap stonden. De heren keken meewarig toen Herbert vertelde dat er eerst toch echt geen leven in te krijgen was. Ja ja, natuurlijk mijnheertje....Nu blijkt dat het ding wel degelijk kuren heeft en zitten we andermaal in de koude. Grrrrrrrrrrr. We krijgen een sms van Lucy dat we morgen uitgenodigd zijn bij hen te komen eten! Helemaal goed!
Zaterdag 6 oktober: De volgende ochtend hangt Herbert om negen uur met Kabola aan de telefoon. Gelukkig is er iemand in het bedrijf aanwezig. Normaliter is het niet open in het weekend. Deze meneer neemt Herbert wel serieus en geeft advies een omleiding te maken ter uitschakeling van één of ander relais. Herberts ding natuurlijk, zijnde elektronicus, en hij vindt een niet aangedraaid contact. Direct vindt de ketel het de hoogste tijd om eens te gaan doen waarvoor hij aangeschaft is en al gauw zijn wij in opperbeste stemming en de boot lekker warm. Voelt toch net even lekkerder in het najaar!
De dag is nog erg grijs en het regent bij tijd en wijlen. We maken weinig haast. Pas tegen half 11 gooien we los. Het is praktisch droog en het wolkendek breekt open. Soms piept zelfs het zonnetje er tussendoor. Mooie Hollandse buienluchten hebben echter de overhand.
Net na de middag liggen we in de Oranjesluizen waar ik de kade opklauter en de bemanning van de Blauwe Pinquin aanspreek. Zij hebben drie jaar rond de wereld gezeild en ik heb hun blog met veel plezier gelezen. Ze zijn net twee maanden terug en kunnen nog maar moeilijk wennen aan het leven 'aan land'. Ze zijn ook op weg voor een weekendje IJsselmeer en de boot voelt voor hun als thuis!
Ik vertel hun dat we niet kunnen wachten met de trossen losgooien en te doen wat zij nu voorlopig achter de rug hebben, onder zeil het zeegat uit!
Wil je hun leuke blog lezen? http://blauwepinquin.blogspot.nl/
Hier gaan ze achter ons aan, net na de Oranjesluizen
Beide boten hebben binnen de kortste keren alle zeilen erop staan. Als we het IJsselmeer opdraaien staat er een windje tussen 3 en 4 en lopen we aanvankelijk zelfs een knoop of 7. Elke donkere wolk neemt weer een windbuitje mee. Is ie voorbij dan kakt de wind weer in. Bij het Paard van Marken gaat de Blauwe Pinquin ons definitief voorbij en kan ik een paar leuke foto's van ze maken.
Daarna moeten we tandenknarsend toezien hoe ze zeker 15 graden hoger kunnen sturen dan wij. De wind is te licht voor onze 40tonner. Hoorn is niet bezeild voor ons dus we moeten wel wat keren overstag. Maar het is heerlijk zeilweer. De zon maakt het soms net te warm voor onze zeilpakken. Maar als die achter de wolken gaat kunnen we wel voelen dat het nu definitief herfst is. We gaan niet vroeg aankomen maar half zeven moet te halen zijn! De stuurautomaat heeft nu even vrij. We proberen attent te sturen en te profiteren van de korte momenten van wat meer wind. Het gaat lekker en we genieten met volle teugen. Grappig te merken dat de windbuitjes steeds gepaard gaan met eerst wat meer noordelijke wind. We gaan dan snel overstag om daarvan de profiteren. Als de dikke donkere wolk dan voorbij is draait de wind meer naar het westen en gaan we nogmaals overstag. Zo schieten we ietsje meer op.
Om half zeven meren we af op onze oude plek in Zahree's vorige haven. Herbert vaart als een oude rot in het vak achteruit de smalle box in. Dat ging vroeger met wat meer heen en weer steken. We hebben best wel wat bijgeleerd de afgelopen twee jaar!
Daarna snel alles opruimen en op de Bromptonnetjes naar Kees en Luus. Leuk om ze weer te zien. We hebben heel wat bij te kletsen, drinken gezellig de nodige hoeveelheid wijn en krijgen een zalige maaltijd voorgeschoteld door Lucy. Kees zal morgen met ons mee terug zeilen naar Amsterdam Lucy kan helaas niet, ze moet een workshop geven.
Tegen middernacht zwalken we op de fietsjes naar de Zahree en duiken in bed in een merkbaar warmere boot. Heerlijk, die verwarming die het weer doet!
Zondag 7 oktober; Kees is er al om half tien dus echt uitslapen is er vandaag niet bij. Maar ik heb wel nog een heerlijk ontbijtje op bed gehad van mijn schatje. Lief he?
Het dek en zeilen zijn kleddernat. Het type ochtend dat bij de herfst hoort!
We varen vlot uit en zijn met hulp van Kees snel onder zeil. De parasailor kan erop. Leuk voor Kees ook, om dit te zien. We laten nu voor het eerst ook het grootzeil erbij staan en de achterste stagfok. Maar de parasailor wil zich niet goed vullen dus halen we de achterste stagfok weg en zetten het eerste rif. Dat gaat alweer veel beter.
De parasailor wordt ook nog op de boom gezet en nu loopt Zahree vlot uit op diverse boten.
De bemanning van een polyester schip voor ons draait zich verbaasd om als ze zien hoe vlot we voorbij gaan. Die hebben er vast ook één volgend jaar hahaha...
Vlak voor het Paard komt een bui met wat druppels en wat wind opzetten en snel halen Kees en Herbert het grote voorzeil binnen. We willen dat ding niet nat hebben. Er komt wat touwwerk in het water dus moet er toch nog wat gedroogd worden. Geen punt het is weer heerlijk weer. Voor we bij Amsterdam zijn is e.e.a. wel droog.
Nu gaat het conventionele tuig er weer op en trekken we het rif uit het grootzeil. Kees ziet onderhand een beetje blauw. Zijn dunne jasje voldoet niet. Gelukkig heb ik nog een jas over.
Halverwege de middag wordt de Schellingwouderbrug en de sluis vlot gepasseerd en gaan we met wind tegen, helaas, op de motor door naar Nauerna waar we om half vijf neerploffen voor bier en wijn en een laatste kletsje. Kees heeft zeer genoten en Herbert brengt hem naar Zaandam. Lucy zit straks thuis met de pot op hem te wachten.
Ik kijk nog eens onder de vloer wat er aan eetbaars over is in het schip. Dat is nog heel wat. Improviseren dus...met de medegebrachte lamskarbonaadjes en bloemkool is er nog zeker wat lekkers van te maken. Nog opschieten geblazen want we moeten de huik van het grootzeil nog even repareren onder de nieuwe super naaimachine en als het even kan om zeven uur klaarzitten voor Studio Sport. Tot Herberts grote frustratie heeft zijn kluppie Ajax verloren van Utrecht dus de animo om dat debacle op TV te zien slinkt ter plekke. Ik doe de afwas en Herbert zet zich aan de reparatie. Nog net voor het donker is het zeil weer onder zijn jas en lig ik voor Pampus op de bank. Veel van het voetbal en nieuws gaat aan me voorbij maar ik zit weer rechtop als Boer zoekt Vrouw begint natuurlijk! Gênant allemaal deze keer. Rare boeren...rare vrouwen!
Daarna nog een indrukwekkende documentaire van de VPRO en ons killing toetje met slagroom. We zoeken rozig het bed op. Lezen lukt maar heel even....
Maandag 8 oktober; we bouwen de oude veel te veel energie vretende koelkast uit en weten hem in Herberts Polo te schuiven. Vandaag wordt thuis de nieuwe koelkast afgeleverd. We gaan dus op tijd naar huis na een wederom superdesuper zeilweekend.
Tot gauw!
Een lekker wijntje in een warm dekhuis lonkt en onze teleurstelling en frustratie is groot als blijkt dat de ketel weer niet wil aanspringen. Alleen het rode lampje van 'storing' heeft er geen enkele moeite mee.... Dikke truien aan en proberen niet het goede humeur te verliezen. Vorige week zijn er nog monteurs van Kabola geweest en natuurlijk liet de ketel zich toen van zijn beste kant zien en deed het gewoon waardoor wij voor aap stonden. De heren keken meewarig toen Herbert vertelde dat er eerst toch echt geen leven in te krijgen was. Ja ja, natuurlijk mijnheertje....Nu blijkt dat het ding wel degelijk kuren heeft en zitten we andermaal in de koude. Grrrrrrrrrrr. We krijgen een sms van Lucy dat we morgen uitgenodigd zijn bij hen te komen eten! Helemaal goed!
Zaterdag 6 oktober: De volgende ochtend hangt Herbert om negen uur met Kabola aan de telefoon. Gelukkig is er iemand in het bedrijf aanwezig. Normaliter is het niet open in het weekend. Deze meneer neemt Herbert wel serieus en geeft advies een omleiding te maken ter uitschakeling van één of ander relais. Herberts ding natuurlijk, zijnde elektronicus, en hij vindt een niet aangedraaid contact. Direct vindt de ketel het de hoogste tijd om eens te gaan doen waarvoor hij aangeschaft is en al gauw zijn wij in opperbeste stemming en de boot lekker warm. Voelt toch net even lekkerder in het najaar!
De dag is nog erg grijs en het regent bij tijd en wijlen. We maken weinig haast. Pas tegen half 11 gooien we los. Het is praktisch droog en het wolkendek breekt open. Soms piept zelfs het zonnetje er tussendoor. Mooie Hollandse buienluchten hebben echter de overhand.
Net na de middag liggen we in de Oranjesluizen waar ik de kade opklauter en de bemanning van de Blauwe Pinquin aanspreek. Zij hebben drie jaar rond de wereld gezeild en ik heb hun blog met veel plezier gelezen. Ze zijn net twee maanden terug en kunnen nog maar moeilijk wennen aan het leven 'aan land'. Ze zijn ook op weg voor een weekendje IJsselmeer en de boot voelt voor hun als thuis!
Ik vertel hun dat we niet kunnen wachten met de trossen losgooien en te doen wat zij nu voorlopig achter de rug hebben, onder zeil het zeegat uit!
Wil je hun leuke blog lezen? http://blauwepinquin.blogspot.nl/
Hier gaan ze achter ons aan, net na de Oranjesluizen
 |
| De Blauwe Pinquin |
 |
| De Zahree heeft het nakijken.
Achter de Blauwe Pinquin vuurtoren Het Paard van Marken
|
 |
| Wij vanuit de Blauwe Pinquin...dank je Ben en Annemiek |
 |
| Hier wordt het koersverschil pijnlijk duidelijk. De Blauwe Pinquin vaart veel hoger aan de wind. |
Daarna moeten we tandenknarsend toezien hoe ze zeker 15 graden hoger kunnen sturen dan wij. De wind is te licht voor onze 40tonner. Hoorn is niet bezeild voor ons dus we moeten wel wat keren overstag. Maar het is heerlijk zeilweer. De zon maakt het soms net te warm voor onze zeilpakken. Maar als die achter de wolken gaat kunnen we wel voelen dat het nu definitief herfst is. We gaan niet vroeg aankomen maar half zeven moet te halen zijn! De stuurautomaat heeft nu even vrij. We proberen attent te sturen en te profiteren van de korte momenten van wat meer wind. Het gaat lekker en we genieten met volle teugen. Grappig te merken dat de windbuitjes steeds gepaard gaan met eerst wat meer noordelijke wind. We gaan dan snel overstag om daarvan de profiteren. Als de dikke donkere wolk dan voorbij is draait de wind meer naar het westen en gaan we nogmaals overstag. Zo schieten we ietsje meer op.
 |
| Jas aan maar verder heerlijk zeilweer. |
Om half zeven meren we af op onze oude plek in Zahree's vorige haven. Herbert vaart als een oude rot in het vak achteruit de smalle box in. Dat ging vroeger met wat meer heen en weer steken. We hebben best wel wat bijgeleerd de afgelopen twee jaar!
Daarna snel alles opruimen en op de Bromptonnetjes naar Kees en Luus. Leuk om ze weer te zien. We hebben heel wat bij te kletsen, drinken gezellig de nodige hoeveelheid wijn en krijgen een zalige maaltijd voorgeschoteld door Lucy. Kees zal morgen met ons mee terug zeilen naar Amsterdam Lucy kan helaas niet, ze moet een workshop geven.
Tegen middernacht zwalken we op de fietsjes naar de Zahree en duiken in bed in een merkbaar warmere boot. Heerlijk, die verwarming die het weer doet!
Zondag 7 oktober; Kees is er al om half tien dus echt uitslapen is er vandaag niet bij. Maar ik heb wel nog een heerlijk ontbijtje op bed gehad van mijn schatje. Lief he?
Het dek en zeilen zijn kleddernat. Het type ochtend dat bij de herfst hoort!
We varen vlot uit en zijn met hulp van Kees snel onder zeil. De parasailor kan erop. Leuk voor Kees ook, om dit te zien. We laten nu voor het eerst ook het grootzeil erbij staan en de achterste stagfok. Maar de parasailor wil zich niet goed vullen dus halen we de achterste stagfok weg en zetten het eerste rif. Dat gaat alweer veel beter.
 |
| Nu vult de parasailor zich wél! |
De parasailor wordt ook nog op de boom gezet en nu loopt Zahree vlot uit op diverse boten.
 |
| De parasailor gaat op de boom |
De bemanning van een polyester schip voor ons draait zich verbaasd om als ze zien hoe vlot we voorbij gaan. Die hebben er vast ook één volgend jaar hahaha...
 |
| Ja...echt...we lopen jullie in! |
 |
| D'r op en d'r over.... |
Vlak voor het Paard komt een bui met wat druppels en wat wind opzetten en snel halen Kees en Herbert het grote voorzeil binnen. We willen dat ding niet nat hebben. Er komt wat touwwerk in het water dus moet er toch nog wat gedroogd worden. Geen punt het is weer heerlijk weer. Voor we bij Amsterdam zijn is e.e.a. wel droog.
Nu gaat het conventionele tuig er weer op en trekken we het rif uit het grootzeil. Kees ziet onderhand een beetje blauw. Zijn dunne jasje voldoet niet. Gelukkig heb ik nog een jas over.
 |
| Kees is koud! |
 |
| De Zahree achter in de Oranjesluis |
 |
| Net achter de Oranjesluizen ligt de Risban, zeilboot van Martin en Karin. Links naast het rode schip. Niemand om naar te zwaaien; ze zijn er niet. |
 |
| Zoveel om over te praten! Over techniek natuurlijk! |
Halverwege de middag wordt de Schellingwouderbrug en de sluis vlot gepasseerd en gaan we met wind tegen, helaas, op de motor door naar Nauerna waar we om half vijf neerploffen voor bier en wijn en een laatste kletsje. Kees heeft zeer genoten en Herbert brengt hem naar Zaandam. Lucy zit straks thuis met de pot op hem te wachten.
 |
| Kees en wij hebben genoten van het zeilen samen. |
Ik kijk nog eens onder de vloer wat er aan eetbaars over is in het schip. Dat is nog heel wat. Improviseren dus...met de medegebrachte lamskarbonaadjes en bloemkool is er nog zeker wat lekkers van te maken. Nog opschieten geblazen want we moeten de huik van het grootzeil nog even repareren onder de nieuwe super naaimachine en als het even kan om zeven uur klaarzitten voor Studio Sport. Tot Herberts grote frustratie heeft zijn kluppie Ajax verloren van Utrecht dus de animo om dat debacle op TV te zien slinkt ter plekke. Ik doe de afwas en Herbert zet zich aan de reparatie. Nog net voor het donker is het zeil weer onder zijn jas en lig ik voor Pampus op de bank. Veel van het voetbal en nieuws gaat aan me voorbij maar ik zit weer rechtop als Boer zoekt Vrouw begint natuurlijk! Gênant allemaal deze keer. Rare boeren...rare vrouwen!
Daarna nog een indrukwekkende documentaire van de VPRO en ons killing toetje met slagroom. We zoeken rozig het bed op. Lezen lukt maar heel even....
Maandag 8 oktober; we bouwen de oude veel te veel energie vretende koelkast uit en weten hem in Herberts Polo te schuiven. Vandaag wordt thuis de nieuwe koelkast afgeleverd. We gaan dus op tijd naar huis na een wederom superdesuper zeilweekend.
Tot gauw!
dinsdag 25 september 2012
Bij dalende temperaturen.
 | ||||
We zouden graag de papieren zien, schipper!
|
 |
| Daar gaan de douaniers weer...tot de volgende keer maar weer! |
Wij blijven ons verbazen dat de bestanden van douane van
diverse havens in Nederland en de marechaussee niet gekoppeld zijn zodat ze
kunnen zien dat wij toch al wat keer aan de beurt geweest zijn. Ze zouden toch
hun tijd beter kunnen besteden hoewel wij het altijd erg gezellig vinden…mits
ze maar schone schoenen hebben natuurlijk!
Met een slakkengangetje drijven we richting stad en naar de Oranjesluizen. Wat een verschil met twee weken geleden toen toute Amsterdam er nog even op uit ging in de sloepjes. Vlot worden we geschut en de Schellingwouderbrug zet voor ons en enkele andere zeilboten de brug nog even op groen hoewel onze zijde al aan de beurt was geweest. Mazzeltje! Vlot de zeilen omhoog en met een matige Noordwesten wind zetten we koers naar Lelystad. Het is fris maar met een zonnetje en windje 3 tot 3 ½ is het heerlijk zeilen. Pas na reguliere borreltijd (vier uur werd half zes!) zijn we in de Bataviahaven in Lelystad maar we ploffen nog een uurtje op de Comfort Seats voor op het dek in het late avondzonnetje met drankje en de rest. Boven ons op de kade, worden gigantische joints gebouwd maar desgevraagd gaan de aardige gozers eventjes verderop het ding aansteken. Ik kan de geur niet uitstaan. ’s Avonds maak ik biologische biefstuk van de AH, die is zo taai dat ik vrees dat deze koe de marathon gelopen heeft. Ik neem nooit meer bio! Vervelend is dat de ketel het niet doet, dus geen verwarming en geen warm water. Maar het koken van het eten zorgt dat het uit te houden blijft en een dikke trui binnen is voldoende.
Mijn bed roept eerder, kom dan, kom dan…dan Herbert. Hij moet nog iets met een thriller.. Ik ben weg voor ik mijn kussen voel. ’s Nachts is het in bed ook behoorlijk koud, dat wel.
Met een slakkengangetje drijven we richting stad en naar de Oranjesluizen. Wat een verschil met twee weken geleden toen toute Amsterdam er nog even op uit ging in de sloepjes. Vlot worden we geschut en de Schellingwouderbrug zet voor ons en enkele andere zeilboten de brug nog even op groen hoewel onze zijde al aan de beurt was geweest. Mazzeltje! Vlot de zeilen omhoog en met een matige Noordwesten wind zetten we koers naar Lelystad. Het is fris maar met een zonnetje en windje 3 tot 3 ½ is het heerlijk zeilen. Pas na reguliere borreltijd (vier uur werd half zes!) zijn we in de Bataviahaven in Lelystad maar we ploffen nog een uurtje op de Comfort Seats voor op het dek in het late avondzonnetje met drankje en de rest. Boven ons op de kade, worden gigantische joints gebouwd maar desgevraagd gaan de aardige gozers eventjes verderop het ding aansteken. Ik kan de geur niet uitstaan. ’s Avonds maak ik biologische biefstuk van de AH, die is zo taai dat ik vrees dat deze koe de marathon gelopen heeft. Ik neem nooit meer bio! Vervelend is dat de ketel het niet doet, dus geen verwarming en geen warm water. Maar het koken van het eten zorgt dat het uit te houden blijft en een dikke trui binnen is voldoende.
Mijn bed roept eerder, kom dan, kom dan…dan Herbert. Hij moet nog iets met een thriller.. Ik ben weg voor ik mijn kussen voel. ’s Nachts is het in bed ook behoorlijk koud, dat wel.
Zondag is het half tien voor we wakker worden en is er nog
steeds wat zon. Na wat zondagochtendmuziek en bijbehorend ontbijtje door mijn
liefste geserveerd maken we los en gaan met de oostenwind richting vluchthaven
Pampus. Hoewel de lucht betrekt en een regenfront langzaam nadert houden we het
nog de hele dag droog. We gaan met de bijboot en de fietsjes naar de kant en
fietsen naar Almere-Stad voor een ijsje. Dat moest van mij ega…voor de broodnodige
beweging. Het zadel van mijn Bromptonnetje is volgens mij gemaakt om dames te
martelen. Herbert zegt dat ik me aanstel, dat ik er probeer onderuit te komen.
Dus dan weer ik me maar weer kranig. Maar als ik geen ijsco had gehad was ik
echt in staking gegaan.
 |
| Verdiend! |
Om half zes zijn we weer aan boord, precies vóór dat
het begint te regenen. Uitgekiend toch? De plofkip van AH was beter kauwbaar en
daarna ben ik het even kwijt. Na mijn dutje was ineens de afwas gedaan en begon
Boer zoekt Vrouw. Dat was boe boe boe zo saai helaas! De kachel weigerde elke
dienst dus langzaam daalde de temperatuur in de kajuit tot beneden aangenaam.
Herbert bleef aan de buis gekluisterd vanwege de rake analyses over het voetbal
debacle Ajax tegen ….ff kwijt. Ik ging liever met e-reader onder de wol.
Maandagochtend zag de wereld er grijs uit. We waren op tijd op pad omdat de wind nog mooi uit het zuidoosten kwam en de voorspelling van later in de middag; veel wind en dito slagregens ons niet erg trok. Tegen de middag gingen we weer door de Schellingwouderbrug en vlot door de Oranjesluis. Daarna alle zeilen weer omhoog want ze waren nog nat en het zonnetje brak zelfs door. Met een licht aantrekkend zuidenwindje gingen we weer bijna motorloos door de stad. Herbert had telefonisch contact met Kabola over de ketel en om twee uur konden reparateurs in Nauerna zijn. Om kwart voor twee lagen we vast in onze thuishaven en prompt begon het te regenen. Maar wij hadden net alles droog en netjes onder de huiken. De storing bleek toch weer lucht in de brandstofleiding te zijn. Niet geheel duidelijk is waarom dit steeds ontstaat en Herbert het niet opgelost kreeg deze keer. Let maar op: de volgende keer wordt het weer kou lijden…zulke storingen hebben de neiging steeds weer op te treden en je het zeilleven in herfst en winter tot een hel te maken.
Restte ons daarna nog ons boeltje te pakken en de Zahree netjes achter te laten. Het was weer een super heerlijk weekend met zijn tweetjes!
Maandagochtend zag de wereld er grijs uit. We waren op tijd op pad omdat de wind nog mooi uit het zuidoosten kwam en de voorspelling van later in de middag; veel wind en dito slagregens ons niet erg trok. Tegen de middag gingen we weer door de Schellingwouderbrug en vlot door de Oranjesluis. Daarna alle zeilen weer omhoog want ze waren nog nat en het zonnetje brak zelfs door. Met een licht aantrekkend zuidenwindje gingen we weer bijna motorloos door de stad. Herbert had telefonisch contact met Kabola over de ketel en om twee uur konden reparateurs in Nauerna zijn. Om kwart voor twee lagen we vast in onze thuishaven en prompt begon het te regenen. Maar wij hadden net alles droog en netjes onder de huiken. De storing bleek toch weer lucht in de brandstofleiding te zijn. Niet geheel duidelijk is waarom dit steeds ontstaat en Herbert het niet opgelost kreeg deze keer. Let maar op: de volgende keer wordt het weer kou lijden…zulke storingen hebben de neiging steeds weer op te treden en je het zeilleven in herfst en winter tot een hel te maken.
Restte ons daarna nog ons boeltje te pakken en de Zahree netjes achter te laten. Het was weer een super heerlijk weekend met zijn tweetjes!
Tot gauw.
vrijdag 7 september 2012
Een heerlijk weekend voor de boeg!
Nog thuis verdiep ik me wat er vanavond aan de sterrenhemel te zien zal zijn. Moeten nog wel even alle wolken verdwijnen maar dat is vaak het geval 's avonds dus ik heb goede hoop! Het plan: straks naar de boot en meteen vertrekken om nog vanavond naar 'zee' te gaan. Nou zee.....naar het IJsselmeer maar hoor. Vanavond lijkt een prachtavond en -nacht te worden om te zeilen. We gaan richting Lelystad waar we morgen hebben afgesproken met Peter en Petra die onze vorige boot de Windveer hebben gekocht. Ze hebben ons oude bootje picobello opgeknapt en hem spectaculair van uiterlijk laten veranderen. We hebben dat, behalve op een fotootje, nog niet in het echt mogen aanschouwen. Dat gaat dit weekend hopelijk veranderen en natuurlijk kijken we er ook heel erg naar uit dit super aardige stel uit Wuppertal weer eens te ontmoeten. Dochter Doenja gaat gezellig mee en het schijnt dat zondag een vriendinnetje naar Lelystad komt om mee terug te zeilen. Het belooft prachtig weer te worden. Mmmmm... wat weinig wind...dat wel. Maar vannacht blijft de wind zachtjes doorstaan uit het westen dus gaan we er weer eens een nacht zeiltochtje van maken. Ik heb er zin in! Aiaiai ... het Nederlands Elftal (MET hoofdletters!) speelt... ik denk dat er twee personen onderdeks te vinden zijn en dat ik alleen de sterrenbeelden mag zoeken. Geen probleem. Deze sterren ga ik allemaal zoeken.....
Wat denken jullie?.....gaat dat wat worden vannacht?
Tot gauw!
Deel 2:
In de middag ging de wind verder liggen en restte ons nog een zielige 1 ½ knoop. Meteen kwam er allerhande kriebelend, kruipend en vliegend gespuis op ons zitten. Bah…gauw de lappen naar beneden en motoren naar Bataviahaven in Lelystad, op kruipafstand van de mode-koopgoot Bataviastad waar allerhande redelijk chique merken hun oude zooi in de aanbieding doen maar waar dochter Doenja dolgraag haar slag wilde slaan. Onderweg lakte Herbert nog even de rand van het voorste kajuitdak.
Bij binnenlopen verbaasden we ons erover dat onze oude Windveer met Peter en Petra er nog niet lag maar daar hoefden we ons niet over te verbazen. Toen ik nog eens mijn sms’en bekeek zag ik dat ik een heel weekend verkeerd zat; ze hadden gepland het volgende weekend in Lelystad te zijn. Hoezo dom? Afgang van mijn persoontje! Planningsfoutje en niet goed gelezen! Volgend weekend kunnen we niet eens; thuiswedstrijd Ajax! Dan maar volgende week vrijdag met de auto naar Biddinghuizen, hun thuishaven. Maar een teleurstelling was het wel….
We zetten snel koers naar de winkels waar Doenja en Herbert broeken en shirts scoorden. Toen naar de boot en aan de borrel. Herbert sprong nog even op de vouwfiets richting de AH want Romy zou ’s avonds al aan boord komen en er moest voor de dames nog frisdrank komen (je weet wel…ice tea , cola, sprite…zoet en veel!) Romy was er kwart voor negen en de meisjes hadden genoeg te kletsen terwijl wij met leesvoer ons terugtrokken.
Later in de middag was het gedaan met de wind. De stagfokken en genua werden weggedraaid en we zochten verkoeling in het groene water van het IJsselmeer.
Er werden duo-snoekduiken en sprongen genomen van de boegspriet. Olesia bemande het fototoestel. Zij zag niets in die groene soep. Precies toen het zwemmen wel gedaan was stak de wind weer op. Nu meer vanuit het zuiden en gingen we met een mooie gang richting de Schellingwouderbrug. We konden vlot meeschutten in de middensluis en keken toe hoe andere bootjes er weer fijn een potje van maakten. Eerst met aanmeren en daarna vond een recreatie slepertje het nodig een zeilboot met wat oudere onhandige Duitsers los te gooien en met veel gas en bijbehorend schroefwater weg te varen. Het liep allemaal weer net goed af maar wat een rotmentaliteit hebben sommige watersporters toch.
Na de sluis voeren we naar het Centraal Station waar we de jongemeisjes afzetten. Ze gingen verder met de tram naar huis…stamppot eten of zo?
Thijs en Olesia voeren met ons naar Nauerna. Het begon steeds steviger te waaien dus de genua kon bij. We passeerden de nieuwe haven bij het voormalige NDSM terrein waar nu de HISWA te water aan de gang is.
Het was borreltijd dus…
Mijn vaardige schipper had Zahree binnen no time op haar plek en we konden nog heerlijk in het namiddagzonnetje nagenieten en buiten eten. Maar niet te lang…want ik moest Thijs en Olesia op tijd richting Zaandam hebben. Zij gingen naar de film en ik wilde sowieso om half negen in de aanslag zitten voor…Boer zoekt Vrouw…natuurlijk!
Wat denken jullie?.....gaat dat wat worden vannacht?
Tot gauw!
Deel 2:
Hoezo dom?
Vrijdagavond gingen
Herbert, Doenja en ik na het eten naar de boot en waren binnen een mum van tijd
op het Noordzeekanaal richting de stad aan het varen. Het was een prachtige
rustige avond met een ondergaand zonnetje maar toch ook een wat donkere lucht
achter. Die wolken besloten gelukkig op zee achter te blijven.
 |
| Doenja de coole stuurvrouwe |
Klokke half
negen precies was ik een lonly heart aan dek want man en dochter verdwenen
onderdeks om Nederland-Turkije te kijken. Af en toe kwam er geschreeuw uit de
krochten van het schip. Er schenen doelpunten in ons nationale voordeel te
vallen.
 |
| Nederland-Turkije |
Ik vond het allemaal prima zolang er maar iemand kwam helpen als we
door de Oranjesluizen moesten gaan. Praktisch met de rust waren we daar en al
vlot schutten we naar gene zijde van de stad en moesten daar nog even een
twintigtal minuutjes dobberen voor de brug draaide. Toen was het echt stikdonker
maar we hadden e.e.a. goed voorbereid en konden snel de zeilen omhoog draaien.
Er was helaas minder wind dan de jongetjes en meisjes van het weer hadden
voorspeld en de motor moest in ieder geval bij tot we op open water waren. Aan
de oever van het Buiten IJ was het een herrie van heb ik jou daar. Een of ander
festival met het type muziek waar ik geen romantische gedachten bij krijg,
helaas. Hiervan mochten we tot ver op het IJsselmeer van meegenieten…van de bastonen
alleen…helaas! Na aanvankelijk nog wel een knoopje of drie te gaan werd het
steeds minder met de wind. Onze plannen om al tot de Blocq van Kuffeler te
geraken waren iets te wild vrees ik. We bogen af richting vluchthaven Pampus,
een goede tweede qua planning. Daar viel tegen één uur ’s nachts het anker en
dronken we nog een glaasje en doken het bed in.
Zaterdag 8 september; de dag begon ronduit mistig maar het
trok wel wat open. Wind zachkens en bijna van achteren. Prachtig parasailor weer dus. Doenja
had onze nieuwe krachtpatser nog niet gezien. Esthetisch had ze nog wat
bezwaren maar ze vond hem er mooi bijstaan en hij zorgde in ieder geval voor 3
knopen voortgang. Het hield niet over maar als je de tijd hebt kom je er wel.
 |
| De parasailor ontvouwt zich eenvoudig |
Dochterlief
zette zich braaf aan haar wiskundehuiswerk. Was dat nu een ochtendhumeur bij
haar of moest ze weer even wennen na die lange zomervakantie? Afgeleide en de
afgeleide van de afgeleide…ja daar kan ik ook niet vrolijk van worden….arm
kind!
In de middag ging de wind verder liggen en restte ons nog een zielige 1 ½ knoop. Meteen kwam er allerhande kriebelend, kruipend en vliegend gespuis op ons zitten. Bah…gauw de lappen naar beneden en motoren naar Bataviahaven in Lelystad, op kruipafstand van de mode-koopgoot Bataviastad waar allerhande redelijk chique merken hun oude zooi in de aanbieding doen maar waar dochter Doenja dolgraag haar slag wilde slaan. Onderweg lakte Herbert nog even de rand van het voorste kajuitdak.
 |
| Altijd werk te doen aan zo'n schip toch ...schipper? |
Bij binnenlopen verbaasden we ons erover dat onze oude Windveer met Peter en Petra er nog niet lag maar daar hoefden we ons niet over te verbazen. Toen ik nog eens mijn sms’en bekeek zag ik dat ik een heel weekend verkeerd zat; ze hadden gepland het volgende weekend in Lelystad te zijn. Hoezo dom? Afgang van mijn persoontje! Planningsfoutje en niet goed gelezen! Volgend weekend kunnen we niet eens; thuiswedstrijd Ajax! Dan maar volgende week vrijdag met de auto naar Biddinghuizen, hun thuishaven. Maar een teleurstelling was het wel….
 |
| Geen Windveer maar wel deze mooie Swaen uit Zutphen |
We zetten snel koers naar de winkels waar Doenja en Herbert broeken en shirts scoorden. Toen naar de boot en aan de borrel. Herbert sprong nog even op de vouwfiets richting de AH want Romy zou ’s avonds al aan boord komen en er moest voor de dames nog frisdrank komen (je weet wel…ice tea , cola, sprite…zoet en veel!) Romy was er kwart voor negen en de meisjes hadden genoeg te kletsen terwijl wij met leesvoer ons terugtrokken.
Zondag 9 september; het mooiste weer van de wereld en windje
3 uit het zuidoosten… Oudste spruit Thijs en vriendin Olesia kwamen even na
tienen met de bus aan en we gooiden los voor een zeer relaxte tocht naar
Amsterdam.
 |
| Thijs staat in Olesia's zonnetje... |
Wat ons weer opviel is dat met halve wind, zelfs met deze lichte
wind we veel boten gewoon voorbij gaan. Vinden we LEUK!
De beide jongedames gingen braaf aan hun wiskundehuiswerk op het voordek. Handig…broer Thijs kon af en toe even wat uitleggen.
De beide jongedames gingen braaf aan hun wiskundehuiswerk op het voordek. Handig…broer Thijs kon af en toe even wat uitleggen.
 |
| Goed zo meisjes! |
 |
| Thijs moet ook weer even studeren op de afgeleide van de afgeleide... |
 |
| Nog meer wiskunde.... |
Later in de middag was het gedaan met de wind. De stagfokken en genua werden weggedraaid en we zochten verkoeling in het groene water van het IJsselmeer.
 |
| Thijs neemt een duik |
 |
| Doenja houdt haar neus goed dicht |
 |
| Romy moet nog even wat moed verzamelen |
 |
| Dat was lekker toch? |
 |
| Olesia houdt liever de Zahree op koers |
Er werden duo-snoekduiken en sprongen genomen van de boegspriet. Olesia bemande het fototoestel. Zij zag niets in die groene soep. Precies toen het zwemmen wel gedaan was stak de wind weer op. Nu meer vanuit het zuiden en gingen we met een mooie gang richting de Schellingwouderbrug. We konden vlot meeschutten in de middensluis en keken toe hoe andere bootjes er weer fijn een potje van maakten. Eerst met aanmeren en daarna vond een recreatie slepertje het nodig een zeilboot met wat oudere onhandige Duitsers los te gooien en met veel gas en bijbehorend schroefwater weg te varen. Het liep allemaal weer net goed af maar wat een rotmentaliteit hebben sommige watersporters toch.
Na de sluis voeren we naar het Centraal Station waar we de jongemeisjes afzetten. Ze gingen verder met de tram naar huis…stamppot eten of zo?
Thijs en Olesia voeren met ons naar Nauerna. Het begon steeds steviger te waaien dus de genua kon bij. We passeerden de nieuwe haven bij het voormalige NDSM terrein waar nu de HISWA te water aan de gang is.
 |
| De Hiswa te Water |
Het was borreltijd dus…
 |
| Ten behoeve van de inwendige mens...toastjes met zalm (o.a.) |
Mijn vaardige schipper had Zahree binnen no time op haar plek en we konden nog heerlijk in het namiddagzonnetje nagenieten en buiten eten. Maar niet te lang…want ik moest Thijs en Olesia op tijd richting Zaandam hebben. Zij gingen naar de film en ik wilde sowieso om half negen in de aanslag zitten voor…Boer zoekt Vrouw…natuurlijk!
Zondag 10 september; een KLUSDAG! Nuttig maar ik zeil
liever!
Al met al…weer een zalig weekend waarin we Peter en Petra en
Windveer niet zagen maar verder…TOP!
Tot gauw!
Vrijdag 14 september; We hebben alsnog een bezoek gebracht aan Peter en Petra en de Windveer (onze vorige boot) bewonderd. Wat is dat bootje mooi opgeknapt. En opvallen doet ze ook! Het was weer beregezellig maar koud aan boord. We zijn lekker met zijn viertjes uit eten geweest. Gaan de beide boten elkaar nog ontmoeten? Peter en Petra hebben plannen om Windveer naar Kroatië te brengen. Veel mooier en warmer weer natuurlijk wat erg belangrijk is voor Petra aangezien ze MS heeft. We gaan het zien....
Hier is Windveer...en.... blits toch?
En onze lieve vrienden Peter en Petra.
Tot gauw!
Vrijdag 14 september; We hebben alsnog een bezoek gebracht aan Peter en Petra en de Windveer (onze vorige boot) bewonderd. Wat is dat bootje mooi opgeknapt. En opvallen doet ze ook! Het was weer beregezellig maar koud aan boord. We zijn lekker met zijn viertjes uit eten geweest. Gaan de beide boten elkaar nog ontmoeten? Peter en Petra hebben plannen om Windveer naar Kroatië te brengen. Veel mooier en warmer weer natuurlijk wat erg belangrijk is voor Petra aangezien ze MS heeft. We gaan het zien....
Hier is Windveer...en.... blits toch?
En onze lieve vrienden Peter en Petra.
 |
| Hier is het lekker warm |
Tot gauw!
Abonneren op:
Posts (Atom)