Een eerste indruk van Polen.

Het laatste blog kwam uit de laatste Duitse plaats die we aandeden, Uekermünde. Bij de havenmeester aldaar mocht ik lekker warm en droog binnen zitten en kon het blog vlotjes op het internet kwijt. Dat is niet overal even makkelijk te realiseren. Open wifi, zoals vroeger toch wel eenvoudig op te pikken was met onze supersonische wifi-versterker-antenne is er niet vaak meer bij. Meestal zijn het nu hot spots voor de abonnementhouders of ze zitten achter een wachtwoord.
We liggen nu aan de stadskade van Stettin, Szcecin op z’n Pools, maar voor de chronologie moet ik toch een paar dagen eerder beginnen….

Dinsdag 5 mei achter in de middag hebben we nog zeer gemoedelijk in het zonnetje aan het bier gezeten voor het kantoortje van de havenmeester met wifi zodat we konden appen en skypen met familie en vrienden.

Een selfie voor het kantoor van de havenmeester in Ueckermünde.

‘s Avonds moest het eten even zakken en fietsten we nog naar het kleine vissershaventje van Ueckermünde.

Het vissershaventje van Ueckermünde.

De lucht werd in het westen echter steeds donker en dreigender. Een rustige avond was ons niet gegund want net na 20.00 uur kwam er een rolwolk aanzetten die niet veel goeds voorspelde.

Een rolwolk…dat voorspelt niet veel goeds!

Een kwartier later barstte het onweer en de slagregens los. In allerijl had Herbert er nog even een extra achterlijn bij gezet maar dat was niet nodig achteraf. We lagen super beschut achter de bebouwing. Kortdurend zagen we toch even 40 knopen. Maar alleen de bovenste paar meter van de mast kreeg de volle laag en Zahree gaf dus geen krimp.
De bui trok weer net zo vlot weg als ie kwam en de rust keerde weer en we konden rustig naar bed.

Zahree ligt pontificaal vóór een woonblok in Uekermünde.

Woensdag 6 mei moesten de zure lappen nu echt eens van het bed gehaald worden. We draaiden twee wasjes. Het was mooi ‘droogzaam’ weer; kwam dat even goed uit!
Er was een wind arme dag voorspeld maar dat viel mee toen we met Zahree uitvoeren. Een lekker windje deed ons besluiten helemaal niet voor de haven voor anker te gaan en later pas te vertrekken maar direct de zeilen te hijsen en af te koersen op Poolse wateren.
De was wapperde vrolijk aan de loefzijde. Je moet er van houden…. maar de was bleek binnen ‘no time’ kast-droog. We verlieten vrij vlot de Duitse wateren en het Poolse gastenvlaggetje mocht in het want.

Achter de gezellig wapperende was; de schip wisselt de gastenvlaggetjes.

De wind veranderde vaak van richting waardoor we dan weer eens er van overtuigd waren Stettin probleemloos binnen een dag te kunnen bevaren, maar dan weer met lede ogen te moeten vaststellen dat dat te optimistisch was. De zwartkijkers kregen deze keer gelijk.
We stelden ons doel bij en liepen het haventje aan de monding van de Oder, Trzebiez aan.

Wordt dat weer onweer? We lopen maar snel Trzebiez aan.

Daar kozen we een prima plek aan de rustige kade en mochten daar overnachten voor 32 Zloty, omgerekend 8 euro. Aller redelijkste prijzen toch? Voor we af konden rekenen moesten we nog wel even een geldautomaat vinden maar die was er; zelfs in dit kleine dorp. Onze eerste indruk was dat de Polen alles hebben maar men is gemiddeld wat minder bemiddeld dan bij ons. De Polen zijn niet heel erg open; ze kijken de kat even uit de boom. Maar dat is misschien ook omdat men niet zo makkelijk in het Engels of Duits begint. Toch, als je moeite doet, zijn ze lief en behulpzaam. Je moet wel even het initiatief nemen…
Na het eten vinden we de kerk nog open maar er is in intieme sfeer een dienst aan de gang en we vinden het ongepast naar binnen te schuiven.

De kerk is ‘s ochtends nog niet open, helaas…

Overigens is Polen zeer katholiek. Heel anders dan Duitsland waar eigenlijk alle kerken Evangelische kerken waren.

Donderdag 7 mei varen we al om half 10 uit voor de 14 mijl naar Stettin. Het grootste gedeelte van de vaarweg over de rivier de Oder was net bezeild. Pas de laatste 4 mijl was het recht in de wind en gingen de zeilen netjes onder de huiken en voeren we het maritieme industriële gebied van Stettin in. Wat een hoop kranen en dokken.

Maritiem industrieel Stettin.

We kwamen echter nauwelijks grote scheepvaart tegen dus de economie mag voor deze Poolse stad nog wel wat verder aantrekken, denk ik.
We hadden op BOOT Düsseldorf informatie gekregen dat er een nieuwe jachthaven (nog in aanbouw) zou zijn op een groen eiland vlakbij de binnenstad waar je heerlijk rustig kon liggen. Maar deze was nog te pril in aanbouw om er al ligplaats te kiezen.

Deze haven is nog niet gereed… vast wel in juni als de tall ships komen…

Het werd dus de promenade van Stettin.

De stadskade en boven de maritieme academie.

En hoewel de tram er om de 5 minuten langs dendert is dit ook goed te doen. We zijn de enige boot ‘van buiten’ en hebben veel bekijks. Leuk! Men vindt Zahree erg mooi…maar wat ze er verder over zeggen…geen idee!
We fietsen nog even de stad in. Veel lopen voor mij want het is hier nogal heuvelig en ik trek dat niet naar boven.

Het Pomeriaanse Hertogen Kasteel.

Monument voor de slachtoffers van de repressie van de opstand van 1970. Op de achtergrond hert bijzondere witte gebouw van de Filharmonie met daarnaast het oude rode baksteen gebouw. De gedurfde architectuur vinden we bijzonder en leuk.

De Jakobi kerk bezoeken we en we schuiven stilletjes aan bij de dienst en genieten van mooie melodieën van de kerkzang. We sluipen ook snel weer erg maar treffen het niet; een plensbui houdt ons aan de ingang van de kerk. Geen punt; de kerk heeft open wifi.
Als het droog is fietsen we naar de oude stad en vinden en een heerlijk warme en gezellig eetcafé en maken het ons gemakkelijk. We eten er een goedkope Poolse maaltijd en drinken er een enorme Poolse pils (Herbert) en een lekkere wijn (ik) bij.

Een heerlijke maaltijd, wijn, bier en…wifi!

Daarna peddelen we naar de Zahree en hebben we niet veel praats meer…

Vrijdag 8 mei staat natuurlijk in het kader van het aflopen van alle toeristische highlights. Een aantal zijn er weer op flinke hoogte dus ik fiets, onder luid protest, zover als ik kom en loop de rest omhoog. Is dit leuk??? Om 12 uur willen we de ondergrondse schuilgangen zien zien onder het Centraal Station van Stettin liggen…maar helaas… niet open vanwege verbouwing van het Station. Grrrrrrrr….
We bewonderen de prachtig gerenoveerde gebouwen. Dat moet me een lieve duit gekost hebben want in 1945 is zo ongeveer alles tegen de vlakte gegaan…
Daarna fietsen we naar een soort Praxis in de buitenwijk. Nog meer heuvels om tegenop te fietsen dus. Ik heb het nu wel eens gehad met dat gefiets en mijn maag knort. Maar de kogelkranen kunnen gescoord worden en we fietsen terug en kopen broodjes met salami en ice tea en zijgen neer op een bankje in de zon in een parkje. Het leed is dan weer snel geleden.

Even uitrusten met een broodje salami.

Daarna terug naar de boot waar de schipper de rolreeflijn van de genua repareert en ik als een dolle aan mijn dekentje brei en….dit blog schrijf natuurlijk!
Na het eten lopen we nog even langs de kade en is de hele drukke weg die parallel aan de kade loopt van twee kanten afgesloten en worden er tientallen tenten opgebouwd voor het Picknick-aan-de-Oder feest van morgen. Streekproducten…alles wat met lekker eten en drinken te maken heeft gaat hier morgen verkocht worden. Daar hopen we morgen nog net wat van mee te pikken en dan moeten we er weer vandoor.
En…we hebben net met Doenja, onze liefste dochter, afgesproken dat ze over anderhalve week op woensdag naar Gdansk komt voor vier dagen! Ze MOET er even tussenuit! Studieboeken moeten wel mee! We zijn zo BLIJ!!!!!! Wat zal het heerlijk zijn haar weer te zien en te knuffelen.

Zaterdag 9 mei bezoeken we eerst de markt op de kade. De streekproducten zien er allemaal even lekker uit, vooral de worsten.

Picknick-aan-de-Oder in Stettin. Onder een enorme pan minestrone-soep.

We kopen een soort landbrood, kaas en geroosterd spek en weerstaan de aandrang aan de alcohol-proeverij te gaan. Wat vroeg en we moeten nog zeilen…. Er zijn ook allemaal standjes met info over vakantiebestemmingen in de buurt. Het is warm en ook wat drukkend. Er komt vast onweer.
Daarna menen we wat wind te bespeuren en gaan we naar Zahree. Gooien welgemoed los en hijsen direct de zeilen.

Snel los gooien…er is wat wind…helaas…na 10 minuten lagen we alweer voor de kade.

En….worden direct weer naar de kant gedirigeerd! Er gaat zo een roeiwedstrijd beginnen. De waterpolitie informeert niet al te vriendelijk of we het juiste marifoon-kanaal wel uitluisteren? Jawel, beste meneer, maar Pools spreken we nog NET niet…misschien ook in het Engels doen in het vervolg? Voor buitenlandse jachten? Snel laten we het grootzeil weer zakken en liggen net op tijd voor de wal als de skiffs al aan komen stormen.

Net op tijd weer voor de wal.

Een uurtje later krijgen we ‘clearance’ om te vertrekken. De wind is maar zwakjes maar haast hebben we niet. Swinemünde ofwel Swinoujscie in het Pools laten we maar varen als doel. Achter in de middag wordt het steeds donkerder en rommelt het onweer. Het hart van de bui met donder en bliksem krijgen we gelukkig niet recht over hoewel ik allang weer veilig binnen zit… maar de schip is nooit zo onder de indruk en blijft gewoon buiten sturen. Moet hij weten…straks vindt ik alleen nog twee laagjes as in twee rokende, overigens nu kleddernatte schoenen. Dikke bakken water komen er uit de lucht vallen en de aantrekkende wind zorgt voor voldoende voortgang om nog op een enigszins christelijk tijdstip  Trzebiez te bereiken. Daar waren we al eerder en het is een mooie tussenstop. Morgenochtend vroeg, om 6 uur, staan we op om te vertrekken en te profiteren van de dan nog zuidwestelijke wind. Die gaat later op de ochtend draaien naar noordwest en die richting kunnen we weer wat minder gebruiken. Onchristelijk vroeg op…maar ja….

Zondagochtend 10 mei…moederdag, maar vandaag geen ontbijtje van mijn schip…we varen om half 7 uit en al snel lopen we tussen de 7 en 8 knopen mooi aan de wind naar het kanaal dat naar Swinoujscie gaat. De wind trekt aan naar een dikke 6 en we reven zowel grootzeil als genua. Wat een verschil met gisteren; het is ineens weer hartstikke koud!
Al om half 11 leggen we aan in jachthaven Basen Polnocny. De marina ligt prachtig in het groen, helemaal beschut tegen weer en wind. En….wifi!

Straks gaan we het stadje verkennen. Maar dat is straks! Nu…ga ik dit blog proberen op het internet te krijgen. En houden jullie foto’s en verhalen over dit stadje te goed. Tot gauw!