Zondag 10 mei waren we dus in Swinoujice, Polen. Het was een wat koude, druilerige dag, met harde wind. Maar je moet toch wat dus we schraapten moed en beklommen de fietsjes. Op naar swinging downtown Swinoujice. Deze zondag swingde het centrum alleen via gospelzang van een ronduit niet om aan te horen blikkerig versterkte zanger met daaromheen wat devoot dansende geloofsgenoten. Jehova’s getuigen misschien? We moesten gauw door!
| | |
| Die valt lelijk tegen maar het is er warm en gezellig! | |
In een oude toren huisde een gezellig café-koffiehuis met een expositie langs de trappen tot bovenin de toren. Het uitzicht was door het beroerde weer niet om naar huis te schrijven. Maar één foto is gelukt…aardige optrekjes in het groen en daarachter de Oostzee. De warme chocolade was ook al een afknapper. Waterige oploscacao met zurige slagroom. Maar het was er heerlijk warm en de ambiance was huiskamer-gezellig.
Daarna peddelden we maar weer richting de haven en vonden alle supermarkten open zodat we in ieder geval nog wat vlees konden scoren voor de moederdag-maaltijd! Want mijn ontbijtje was er natuurlijk bij in geschoten. Snik!
En lekker dat mijn schip gekookt had! Op de foto is niet te zien dat hij er veel lol in had…maar dat was toch echt wel zo.
 Herbert kookt een moederdag-maaltijd! Mmmmmmm!!!! |
‘s Avonds nog een tippeltje op de wal en voor de rest weet ik het niet meer.
 Zahree in het avondlicht voor de wal in Swinoujice. |
Al vroeg ging het licht uit want we hadden er wel even een heeeeele lange dag opzitten…
Maandag 11 mei…fietsen over Usedom. We kwamen eerst op het zandstrand uit en zagen de vuurtoren met de gekke wieken. Net liep er een flink schip binnen.
 Aan het strand staat een vuurtoren met wieken. Huh???? |
Over het harde strand konden we nog best fietsen maar daarna kozen we verstandig weer het verharde fietspad langs de promenade. Geheel duifgrijs Duitsland liep of fietste er….wijzelf natuurlijk ook! Het leek wel een plaag! Hahahahaaaaa!
 De promenade tussen Polen en Duitsland is met EU geld aangelegd. |
 Een duifgrijze fietser van Polen op weg naar Duitsland. |
Bij de grens was de liefde tussen de schip en zijn matroos even over. Hij weigerde pertinent met het ene been in Polen en het andere in Duitsland te gaan poseren.
Vond ik NIET leuk want leek mij nu net het enige leuke fotomoment van die dag! En die promenade was ook al geen een f…..ck aan! Stomme schip!
 De schip wil niet met zijn ene been in Polen en zijn andere been… |
| Daar hebben we het volgende op gevonden…hahahahaaaa! |
 |
Het duurde even voor we de sfeer weer te pakken had.En die grensfoto…daar heb ik het volgende op gevonden (zie boven!). Hahahahahaaaa!
Bij Ahlbeck gingen we Usedom-binnenland verkennen en fietsen of liever liepen de berg op naar het plaatsje Korswandt. Daar vonden we een tentje aan de Wolgastsee, een piepklein meertje. Daar vonden we elkaar weer na het schransen van een zeer smakelijk broodje worst en ander onduidelijk vleesje…met bier en cappu! Alles weer goed tussen schip en mij.
 Broodje worst…. |  Broodje schnitzel… |
 Waar wil je me hebben? Hier? |  Of hier? |
Daarna fietsten we langs het meertje terug naar de grens met Polen door prachtig bosrijk gebied. Kijk ons even leuk poseren; allebei in een ander land! Leuk toch?
 Herbert in Duitsland… |  Tineke in Polen… |
|
|
|
 We staan op de gele stip…net over de grens van Polen. |
Daarna fietsten we terug naar het centrum van Swinoujice voor wat inkopen. En vervolgens door naar Zahree waar ik mijn blog schrijf en Herbert bijna water in de dieseltank gooide (kon ik nog net ingrijpen…dat was ECHT een ramp geweest). De dieseldop is nu knalrood gemaakt zodat we niet nog eens zo’n vergissing kunnen maken. En hij heeft de bewerkte roestplekken nog eens in de verf gezet. Allemaal heel nuttige dingen dus. Nu aan de DRANK!
Dinsdag 12 mei voeren we behoorlijk vroeg uit voor de bijna 50 mijl die we voor de boeg hadden naar Kolobrzeg. Prachtig weer en een stevige zuidenwind.
| |
Dat was hogerwal dus geen golfslag van betekenis en gaan met die banaan! We hebben onderweg de 9 mijl per uur aangetipt. In een recordtijd waren we er.
| |
De jachthaven was te klein bemeten voor onze maat maar er moesten plaatsen buiten op zijn. Er lagen al wat grote schepen waaronder de Greif van Ueckermünde die we al eerder gezien hadden. Net op de plek waar we prima gepast zouden hebben lagen twee kleine zeilboten ongepast in de weg te liggen. Grrrr! Boten waarop les gegeven wordt; ze zeilden later steeds de havenkom op en neer want buiten op zee waaide het natuurlijk veel te hard. Gelukkig bood de schipper van de Greif aan dat we bij hen langszij mochten. Dat was ook nog even heel gezellig kletsen. Maar eerst bleken we flink de fout te zijn ingegaan! Onderweg hebben we door een Sperrgebied gevaren waar blijkbaar een militaire oefening aan de gang was. We hebben geen bericht gehoord daarover en toch de hele tocht het kanaal uitgeluisterd. Pas toen we er allang uit waren hoorden we een algemeen bericht over de gebieden die niet bevaren mochten worden. Te laat! We waren ook nog langs een voor anker liggend patrouille-vaartuig gevaren en die hadden ook niks gemeld. Aardig, jongens! Vandaar dat er niet naar ons werd gezwaaid! Maar goed, we hebben geen schot voor de boeg gehad. Maar de grenspolitie stond wel op de kade om rekenschap te vragen… Ook de Greif van Ueckermunde was in de fout gegaan. Beiden moesten we een stukje proza inleveren met de verklaring dat we geen melding gehoord hadden op kanaal 16. Zou binnenkort de boete op de mat vallen in Amsterdam?
 |  De Greif van Ueckermünde en Zahree naast elkaar. |
 De man met de rode overall is de vrijwillige-schipper van de Greif. |  |
De Greif vaart anders altijd met gehandicapte kinderen. Het schip wordt dan bemenst met twee vrijwilligers en de begeleiding van de kinderen. De kinderen moeten/mogen alles zelf doen. Zeilen omhoog draaien. Dek zwabberen, sturen… De stad Ueckermünde en naar ik begreep de provincie geven subsidie om twee schepen voor dat doel in de vaart te houden. Mooi! Een Greif is trouwens een griffioen, een mythologisch dier, half leeuw, half vogel. We zien deze griffioen op veel meer vlaggen en bordjes in deze omgeving!
De wijn en het bier vloeien rijkelijk, zeker bij onze Duitse bieren. Gelukkig breekt de hemel open en giet het bij bakken uit de hemel. Een simpele doch voedzame maaltijd lukt nog net. Maar de matroos ligt dus wel retevroeg in bed!
Woensdag 13 mei stormt het maar wel met zon en fietsen we naar de haven. Herbert heeft geluk want hij krijgt een hele grote vogelkledder op zijn schouder. Net niet op zijn hoofd! Het brengt toch sowieso geluk?
| |
Moet wel even schoongemaakt dus we duiken een koffietent in en happen en passant ook even een heerlijke wafel weg. Daarna is de schip weer toonbaar en fietsen we naar de oude stad.
 Oorlogsmonument…het moet een vlag voorstellen. |
Mooi en lelijk in een kakelbonte mix!
 Oorlogsmuseum met oud wapentuig…gaan we niet in! |
Winkelstraat…te leeg…. 
Raadhuis. 
Herbert voor het raadhuis. 
Bijzondere beeldengroep voor de kathedraal. 
De duif bovenin lijkt het kruis bij elkaar te houden… 
Mooi! 
Met lelijk! 
Het oude lont-huis..nog echt oud! Er wordt veel geïnvesteerd in Polen maar echt lekker loopt het nog niet met de bestedingen. Delen van de stad zijn uitgestorven en ik vraag me af hoe ze de winkels open kunnen houden. Misschien heeft het nog even tijd nodig? Opvallend is dat de giga woonkazernes hupsakee tegen de oudbouw aangezet zijn. Moet kunnen! Kijk je gewoon even de andere kant op!
’s Avonds gaan we uit eten. We vinden bij toeval een super goed restaurant.Domek Kata aan de Ratuszowa; inderdaad vlak bij het Raadhuis.
 Dat was erg lekker eten bij Domek Kata |  Jachthaven Kolobrzeg by night. |
Donderdag 14 mei varen we om half 8 uit omdat later op de dag de wind zal gaan liggen en we nog even lekkere voortgang willen maken. Er staan stevige golven op zee
maar we kunnen al snel afvallen tot halve tot ruime wind en speren er vandoor. De lichte miezer is al snel opgehouden en af en toe breekt de zon door. Het is nu weer hartstikke koud. 8 graden; boven water is het net zo koud als onder water!
De overtocht is zo gedaan en om 14 uur waren we al tussen de pieren van Darlowo.
 We naderen Darlowo |
Net tussen de pieren. We moesten even blijven plakken omdat de brugwachter nog even geen tijd voor ons had.
 |
Na de brug is het nog even zoeken naar een fijne plek. In de jachthaven kunnen we overdwars langs twee vinger-steigers. We zijn wat groot en zwaar ervoor maar de wind is op dus het kan wel. Hier vinden we heerlijke GRATIS douches, GRATIS internet, GRATIS stroom en een hele LIEVE havenmeester die ons even naar de Lidl rijdt in de stad. Dit wel nadat we het visserijgedeelte van de stad hebben bekeken (niks aan, allemaal suffe toeristententjes) en over het strand hebben gewandeld.
 Op het strand bij Darlowo |
Vanaf de draaibrug richting Oostzee. We doen wat inkopen en lopen daarna terug naar de jachthaven. Langs de rivier is een enorme boulevard gebouwd (natuurlijk met Europese subsidie). Langs deze boulevard moet men wel aan fitness doen. Een 30tal apparaten roepen om het leveren van een fikse inspanning. De schip doet een poging (alleen voor de foto hoor!).
 Fitnessapparaten langs de boulevard. |  Met Europese subsidie natuurlijk! |
De kokkin maakt lekker zalm van de Lidl en daarna douchen we heerlijk lang! En het blog MOET nu echt eens bijgewerkt. Waarvan akte!
Vrijdag 15 mei gingen we al om 8.00 uur door de brug. Gewone werkdag-tijden toch? Op zee staat er eerst te weinig wind om te zeilen. We motoren om een gebied heen waar we nu van weten dat we daar niet mogen varen vanwege oefeningen van de marine. Geen enkel marineschip te zien overigens…Een Duits jacht weet blijkbaar, net als wij twee dagen ervoor, van niks en zeilt er gewoon doorheen. Hij wordt wel enkele keren bij naam en callsign opgeroepen maar geeft geen sjoechem… zou men de Pauline straks ook ergens op de kade opwachten? Moeten ze ook een episteltje inleveren? We zullen het nooit te weten komen!
Na het Sperrgebied kunnen we ruimer gaan varen en krijgt Herbert een aanval van actief en hijst hij een extra zeil, de visserman.
| |
Dit zeil is een bol zeil en kan tussen voorste mast en de achterste stagfok, vrij hoog gevaren worden. Het geeft ons zeker een extra knoop snelheid. Ik leg de laatste hand aan de 2 dekentjes. Ik kan geen streepjes meer zien! Voorlopig even niet meer breien voor mij!.
 De twee dekentjes zijn op een haar na klaar! |
Het wordt een heerlijke zeildag en hoewel de wind koud is, zonnen we in onze comfortseats lekker uit de wind en leggen om 7 uur ‘s avonds in Leba aan de kade vast.
  Aanloop naar Leba. |
Daarvoor deden we een poging de jachthaven in te varen maar liepen jammerlijk vast.
’s Avonds kijken we in Leba downtown of het fridaynight partytime is. NOT!
 Leba is nog niet uit de winterslaap! |
Het seizoen is in alle stadjes nog niet begonnen…
 Super moderne kerk in Leba. |
Zaterdag 16 mei varen we al om half 8 uit. Om direct bij de havenuitgang ook weer jammerlijk vast te lopen. We moeten daar blijkbaar flink bakboord varen want de andere kant is verzand. Misschien eens baggeren? We zijn alweer snel los en gaan plat voor de lap met genua en voorste stagfok in de vlinder en grootzeil met niet al teveel wind net 5 knoopjes naar Wladyslawowo (ja…een hele mond vol!). In de haven gingen de aanlegmanoeuvres niet helemaal ‘je van het’! Eerst lagen we net…moesten we weer verkassen want de kade was gereserveerd voor de vissers. En daarna bleef het maar aanmodderen en was de stemming eventjes VER beneden het nulpunt met verwijten tussen schip en matroos, over en weer. Ach ja, gewoon weer even afzoenen op een later tijdstip. Wladyslawowo is een belangrijke haven voor de visserij van Polen.
‘s Avonds fietsen we even naar het centrum, ook geen toonbeeld van gezelligheid daar! We vinden een café met matig internet maar het ijs met slag is dan wel weer helemaal lekker!
Zondag 16 mei blijven we voor de wal. Het stormt ‘s ochtends al behoorlijk en dat wordt gedurende de dag nog veel heviger. De wind is erg vlagerig en geregeld zijn er windstoten over de 40 knopen. We besluiten het 35 km lange schiereiland Hel met de wind in de rug af te fietsen en in Hel, aan de kop, de trein terug te nemen. Het schiereiland is op sommige plaatsen maar een paar honderd meter breed en kun je aan twee kanten het water zien. Met wat tussenstops, een patatje en wat bankjes is het voor mijn achterste en bovenbeenspieren net…maar dan ook maar NET te doen!
 Lekker de wind om de oren… noordzijde. |
Aan de zuidkant van het schiereiland van Hel 
Even uitpuffen! 
Een super dag voor kite-surfers. 
Kerkje. 
Beeldje in de kerk. 
Kom nou maar…! We moeten verder!
Wat ben ik blij dat we er op een gegeven moment zijn! Zelfs Herbert moet toegeven dat zijn zadel hem ook wat last begon op te leveren.
 Hel is bereikt! |
Gelukkig…we zijn er! Maar eerlijk is eerlijk; de wind in de rug heeft goed meegeholpen. De haven van Hel is met deze wind heel erg onrustig en alle schepen liggen op en neer te dansen en aan de touwen te rukken. We prijzen onszelf nogmaals gelukkig met de beslissing vandaag niet uit te zijn gevaren naar Hel!
 De promenade van Hel. |
De vissershaven van Hel 
Het uiterste puntje van Hel.
We trakteren onszelf op een verlate maar heerlijke lunch en stappen tegen zessen op de trein en zijn een half uurtje later weer bij Zahree. Maandag 18 mei zeilen we naar Gdynia waar we tot woensdag zullen blijven liggen als dochter Doenja aan boord komt. Oooo, wat kijken we daar naar uit!
Maandag 18 mei voeren we inderdaad naar Gdynia. Maar zijn we daar nu ook? Nee want er was geen plek grote, dikke Zahree. Dus werden we doorverwezen naar Sopot, zo’n 4 mijl verderop. Daar liggen we nu, prinsheerlijk aan een prachtige kade met uitzicht op een chique pier en mondain Sopot. Met alle comfort die je graag wilt in je haven; douches, elektra, wifi, controle dag en nacht…
Maar eerst de tocht hierheen.
Vanochtend vertrokken we om half 10 uit de haven van Wladyslawowo. Het was een enorme zandbak aan boord van Zahree geworden na de strom van gisteren. Herbert ging dus even aan de gang met stoffer en blik. Het waaide nog een dikke 5 toen we buiten de haven kwamen dus ging het eerste rif in het grootzeil en voeren we met ruime wind lang het schiereiland Hel, precies het stuk dat we gisteren zo noest gefietst hadden. Aan boord van Zahree is het toch minder moeite hoor! Nadat we de kop van Hel gerond hadden moesten we flink oploeven om Gdynia te kunnen bezeilen. Dus werd het voor het eerst sinds een hele lange tijd kruisen! Huh…hoe moest dat ook alweer? De wind nam steeds verder af dus het rif werd eruit getrokken en we schoten er weer vandoor. Eén klapje zou genoeg moeten zijn maar…knal…daar kwam de genua ineens een stukje naar beneden zetten. Bovenin de mast was de bevestigingsring waar de genuaval aan vast zit, gebroken. Gelukkig kon de genua nog wel ingerold worden. Dat wordt weer een ritje naar de top van de mast voor de schip!
De motor moest bij en we scharrelden een beetje illegaal door het ankergebied van de grote scheepvaart naar de aanlooproute van de jachten naar de jachthaven van Gdynia.
 Gdynia is een van Polens grootste commerciële havens. |
Aiai…die was veel voller dan gedacht en na oproep op kanaal 12 was de havenmeester erg kortaf. Geen plek voor ons, we moesten maar naar Sopot uitwijken. Sip dropen we af. Sopot had gelukkig wel plek en daar liggen we nu prinsheerlijk! We zijn vanmiddag ook nog even de stad in gefietst. wat een totaal andere uitstraling dan alle andere stadjes die we gezien hebben.. Hier komt duidelijk de yup en de rijkere Pool, maar ook de zakenlui uit andere delen van de wereld, voor zijn strandvakantie, transactie of seminar. Men verblijft dan in bijvoorbeeld het Grand Hotel.
 Voor het Grand Hotel in Sopot. |
 Sopot is heel mondain. |
De supermarkt, de Alma, lijkt op onze Marqt met een Q…daar kan de Albert Hein nog een puntje aan zuigen!
De jachthaven is helemaal aan het uiteinde van de pier waar de toerist moet betalen om erop te mogen. Men flaneert hier deftig op en neer… Wij hebben EEN PASJE gekregen om zo door te kunnen. Ja, we hebben zo onze privileges hier hahaaaa! Ook douchen, elektra en het water en natuurlijk WIFI! Het is er allemaal voor nog geen 100 euro voor 3 dagen! Ik zeg: heel redelijk!
Waar het station is hebben we al uitgezocht en we kunnen van hieruit dochter Doenja woensdag makkelijk van het Lech Walesa vliegveld bij Gdansk halen. Met haar zullen we dan naar Gdansk zeilen waar we gaan proberen een werf te vinden waar we met Zahree op de kant kunnen om in ieder geval de onderkant opnieuw in de antifouling te laten zetten en de huid te laten schilderen… En Gdansk is natuurlijk een stad met veel historie, prachtige architectuur en leuke eettentjes!
Voor nu…is het even genoeg! Later meer….
