Nog maar twee weken vóór afvaart

Aaaaaaah…wat gaat de tijd snel… Het is alweer onze laatste werkweek. Dat wil zeggen..Herbert alleen nog morgen en ik moet woensdagavond afscheid nemen van zoveel dierbare cliënten en enkele collega’s. Woensdagavond word ik getrakteerd op een etentje op kantoor en zullen er wel wat brokjes uit mijn keel moeten worden weg geslikt. Mijn werk als mediator bij het Feuerstein Centrum Nederland is het mooiste werk van de wereld en ik heb het altijd met zoveel plezier gedaan. We hebben een heel bijzondere club collega’s. Ooit binnen gehaald door mijn zus Katinka, is het trainen van de leer- en denkvaardigheden bij kinderen en volwassenen, de Wajongers, de scholieren en de cliënten die soms jarenlang bij ons op het FCN komen, mij geheel en al in het bloed gaan zitten. Het is een raar idee dat dat nu ineens ophoudt! Maar wie weet… kan ik na de zomer, als we weer voor een half jaar in Nederland zijn, nog af en toe van nut zijn. En anders misschien in verre oorden, als we eenmaal de grote oceaan zijn overgestoken…

Dan is donderdag 26 maart 2015 echt mijn laatste werkdag en lever ik daarna mijn sleutels in. En zijn we ineens allebei pensionado! Raar hoor!

Hoe is het ons hier verder gegaan…natuurlijk het spetterende feest van Herberts 60ste verjaardag op de Pizzaboot. Bijna iedereen die we hadden uitgenodigd was gekomen en hoewel ik veel mensen nauwelijks heb gesproken was het een gaaf feest! Niet erg om zo 60 te worden toch? Allerliefste schipper van me?

Herberts 60ste verjaardag vierden we op de Pizzaboot in Nauerna

De bijdragen van de gasten betekenen dat we bijna de Bauer duikcompressor kunnen aanschaffen, maar dat stellen we uit tot volgende winter. Twee duikflessen hebben we al…gekregen van onze Duitse vrienden Peter en Petra en zoon Florian. We zijn ze gaan halen. Gezellig een paar dagen bij hen in Wuppertal gelogeerd.

Peter, Petra en Flo schenken ons twee volle duikflessen.

Hier aan boord wordt door de schipper de laatste technische hand gelegd aan SSB-zender (zodat jullie allemaal gewoon mailtjes, alleen tekst, kunnen sturen en ontvangen natuurlijk!), de AIS (hadden we al maar komt voor betere ontvangst in de mast), fantastische pannenhouders, vakkundige co-productie van Herbert en Peter, zodat de pannen niet door de kajuit schuiven als we zeegang hebben, nieuwe marifoon binnen en buiten, twee prachtige borden met de naam van het schip aan bak- en stuurboord en nog veel meer waar ik even niet op kan komen.

Chique toch?

Herbert in de mast om de AIS antenne te monteren.

De nieuwe zeilen zijn geleverd.

De nieuwe zeilen zijn afgeleverd…nu nog uitproberen!

Dat ging niet zonder slag of stoot. Ze waren wegens problemen met de levering van het zeildoek een aantal weken te laat. Eigenlijk zouden we ze in de voorjaarsvakantie met Zahree in Makkum gaan ophalen maar dat kon dus niet doorgaan. Van de nood hebben we een deugd gemaakt; niks zeilen door nat en koud Nederland maar 12 dagen duiken in Egypte! Ik had aanvankelijk veel mitsen en maren met betrekking tot de duiksport…maar het was fantastisch! Helemaal geen problemen met de oren klaren…en ik ben nu, net als Herbert, ook trotse bezitter van het PADI-diploma en Herbert is zomaar even Advanced Diver geworden!

Een heerlijke duikvakantie van 12 dagen in Abu Dabbab Diving Lodge in Marsa Alam

Onderhand wordt het hier in Nauerna ook stiekem steeds een beetje meer voorjaar. De dagen worden langer. Af en toe kunnen we buiten zitten onder of achter de enorme deken die ik van de winter heb gebreid.

Uit de wind achter mijn zelfgebreide deken in de eerste lentezon.

Wat hebben we verder nog voor afvaart?  Vrijdag 27 maart de 20ste verjaardag van dochter Doenja met bijbehorend etentje bij restaurant Vandaag…de gezamenlijke feestbrunch van Doenja en Thijs (ook alweer een kwart eeuw geworden!), eten bij mijn allerliefste vriendinnetje Ans (ik vind het heel moeilijk haar een half jaar niet te zien…kom je misschien toch ff, Ans???), eten met andere dierbare vrienden, eten met de oud-directeuren van Hedon en de nieuwe directeur Robert-Jan en alle vrouwen, naar kapper Vanja, inkopen doen (bunkeren heet dat; vooral genoeg wijn en bier), Pasen vieren met traditioneel Paasontbijt bij vrienden Piet, Vief en dochter Skadi en tweede Paasochtend bij schoonzus Carla. En daarna…daarna is het de 7e april 2015 en gooien we de trossen los voor een half jaar Oostzee! Mits het bij bakken uit de hemel giet of het uit de lijken waait…dan blijven we stiekem nog een dagje aan de steiger in Nauerna plakken….