Wonen op het Spaanse Water

Maandag 17 juli…zwaarrrrrrrr hoofd! Spijt komt na de zonde! en ….
De borrel bij de Gerard en Karina van de K’dans was al HARD werken! Ze kregen trouwens eerst een stukje huisvlijt van mij! Dat staat toch wel HEEL leuk in hun kombuis? Of moet ik nu kommaliewant zeggen? 

Mijn krea-bea pannenlappen op de K’dans..

Na een ‘rumpunsie’ (zegt Karina altijd…als je het zo zegt lijkt het net een heeeel onschuldig drankje maarruh…..). Daarna gingen we naar restaurant Brakkeput Mei Mei. Heerlijk! En gesjellug dat het was!

Eten bij Brakkeput Mei Mei.

Maar de volgende dag is het dus een gewone maandag en moet er boodschappen gedaan worden en allerhande klussen roepen om het hardst om aangepakt te worden.
Is er dan helemaal geen tijd meer voor leuke dingen? Af en toe naar het strandje voor een snorkeltochtje en een wijntje met nootje met wie er zin heeft om mee te gaan…’s avonds een deeltje van de serie die we nu volgen. Maar verder vliegt de tijd voorbij. Het schilderwerk is even on hold gezet maar de kuren van de wasmachine blijven Herbert hoofdbrekens bezorgen…

Herbert opgevouwen achter die vermaledijde wasmachine.

De muggen-voorzet ramen moeten gerepareerd en verstevigd worden (hoewel we hier midden op het winderige Spaanse Water er geen last van hebben!)

De muggen-voorzet ramen moeten gerepareerd.

Er moet gepoetst en gewassen worden, er moet gekookt worden voor mijn uitgehongerde klusjesgade…

Uitgehongerde klusjes-echtgenoot.

En verder zijn we ook weer even opgeschrikt van de vooraankondiging van tropische storm Don. Dit is al de vierde tropische storm dit jaar. Vanwege het feit dat de watertemperatuur in  de Atlantische Oceaan en de Caribische Zee erg hoog is en El Nino, een orkaan dempend windpatroon juist erg zwak, worden er bovengemiddeld veel tropische stormen verwacht. Zo’n storm kan makkelijk uitgroeien tot een orkaan. Ze volgen vaak een route ten noorden van de Benedenwindse Eilanden. Vandaar dat de ABC-eilanden gelden als een vluchtoord voor cruisers. Men wacht hier het stormseizoen in betrekkelijke rust af. Het stormseizoen is erg vroeg begonnen dit jaar, al in april. Door klimaatverandering verwacht men ook dat het stormseizoen langer gaat worden. We zullen er mee moeten leven en geduldig wachten tot het najaar. In november worden de omstandigheden meestal rustiger en kan men weer beginnen te denken aan een zeilkoers naar het noorden! 

De namen die orkanen krijgen in 2017.

Bij het geven van namen aan de stormen volgt men het alfabet. Al op 19 april was er tropische storm Arlene, daarna volgde Bertha, beiden niet hier in de buurt. Maar dat gold niet voor Bret… die kwam akelig dichtbij en gaf ons een korte tijd windsnelheden die we nog nooit eerder zagen. Sinds die dag hadden we Cindy; zij heeft huisgehouden aan de zuidkust van de U.S. Maar daar was dan ineens een appje van de Agaathjes…Tropische storm Don is toch misschien niet zo’n honnepon… een dondersteen die misschien wel een orkaan gaat worden…hij kent misschien wel geen pardon…maar hij zwakte snel af en we maakten al snel grapjes dat het toch maar een kleine opdonder was..en dat ie al snel in elkaar donderde! Maar we knepen hem toch wel even met z’n allen …hahaaaa! Woensdagavond 19 juli, na een hele dag eigenlijk voor niks aan boord gebleven met opvallend weinig wind (maar dat noemen we dan de stilte voor de storm…) blijkt om 23.00 uur Don als een nachtkaars uit te zijn gegaan en waait het misschien heel even 25 knoopjes.  Dat was dan Don! Hij bracht vooral regen op de Bovenwindse Eilanden maar wij kregen welgeteld één stevige bui waarmee nét het dek schoongespoeld werd. Het is wachten op Hare Majesteit Emily!

Dan is het donderdag 20 juli en gaan we met z’n allen de stad in. Donderdagavond is een leuke uitgaansavond. Er spelen in de wijken Punda, Schaarlo, Pietermaai en Otrabanda diverse bandjes, schijnt… wij komen niet verder dan Pietermaai waar we steeds na enkele meters lopen weer een super leuke tent treffen om te borrelen…meer te borrelen en tapas te eten. Daarna wordt het nog rennen om busje 6A naar het Spaanse Water te halen. Om 22.00 uur gaat de laatste…en je kunt hem maar beter halen want de laatste kleine busjes vertrekken ook rond die tijd!

In de eerste tent….

In de tweede…

De tapas-tent is helaas foto-loos voorbij gegaan. Maar bij busje 6A werden de paparazzi weer wakker…

Nét op tijd…

Die hebben duidelijk IETS teveel op!

Zeker overbodig om te vermelden dat de day after weer een moeizame start had?
Verder hebben we ondertussen een nieuwe dinghy besteld bij Island Water World maar moeten we nog wachten tot augustus voor hij arriveert met de container uit Sint Maarten. Ondertussen zeggen we regelmatig lieve woordjes tegen ons oudje…dat ie het nog prima doet en echt niet beledigd hoeft te zijn dat ie vervangen gaat worden!
We oriënteren ons op de antifouling die over een paar weken door het personeel van Marina Curaçao op de onderkant van Zahree gesmeerd gaat worden. Ook weer een uitzoekwerkje….volgend jaar gaan we naar de States en daar is niet alles onder je schip toegestaan! We zoeken uit welke generator we zouden kunnen gaan aanschaffen als onze oude er mee zou ophouden. Verder heb ik de haaknaald weer opgepakt…ach ja…het houdt je van de straat…

Haakwerkjes…het houdt je van de straat!

Mijn hardwerkende lieveling gaat verder aan de horren. Het wordt weer mooi én sterk!

Het horren-project.

Achter in de middag gaan we regelmatig met wisselende samenstellingen van bemanningen van de Nederlandse boten even lekker afkoelen, steevast zijn we ‘gewapend’ met koele biertjes en witte wijn en iets om te knabbelen. 

We kunnen wel zeggen dat we een beetje inwoners van het Spaanse Water zijn geworden…of moet ik zeggen op-woners?
We zijn toch geen vissen?

Maandagavond 24 juli is het alweer de laatste avond op het Spaanse Water voor moeder Nel van de Bojangles. We zijn allemaal uitgenodigd om een afscheidsfeestje met haar te vieren.

Een heerlijk gerecht uit Trinidad én heeeel veel gezelligheid!

We kregen een heerlijk gerecht uit Trinidad en hadden weer een super avond met elkaar!
Suf zeg…het ‘feestvarken’ Nel heb ik geen foto van. Die was totaal onscherp geworden grrrrrrr!
Daarom een foto van een andere feestgelegenheid! Dag Nel, tot de volgende keer…het was erg gezellig met jou erbij!

Nel, het feestvarken.

Dinsdag rond 12 uur is het nog een keer zwaaien. Op naar Nederland waar het in ieder geval heel veel koeler is! Dag Nel!

Goede reis, Nel!

We gaan mee met een wandeling georganiseerd door Marlene en Loud van de Rafiki naar het hoogste punt aan het Spaanse Water waar je prachtig foto's kunt maken van onze ligplaats en 'woongebied' voor dit orkaanseizoen. De wandeling is op zich goed te doen..een beetje klauteren over nare scherp rotsen. Beter niet je evenwicht verliezen hier! Maar we komen allemaal ongeschonden boven. De beloning is dit prachtige uitzicht!

Uitzicht op Barbara Beach Resort.

Henk en Joke.

Het Spaanse Water.

Zoek de Zahree....

Karina en Joke...klaar voor de afdaling.

Daar gaan ze...

En nu ik nog naar beneden. Pfffff!

En verder weer, gaat het met het klusleven op Zahree. Herbert bouwt de waterpomp van de DAF motor gedeeltelijk vrij om er foto’s van te kunnen nemen. De motor is een voormalige vrachtwagen motor die nu al zo oud is dat ie schaars begint te worden. Het is waarschijnlijk moeilijk om er reserve onderdelen voor te vinden. Om precies te achterhalen welke onderdelen er precies in zitten is internet een goede hulp maar voor de DAF DH 825 zijn in de loop der jaren verschillende waterpompen toegepast en tja…welke is het dan? Lezen er DAF monteurs mee? We horen het graag als u meer weet!

Het uitbouwen is een enorme klus omdat de motor klem staat tegen de ondersteuningspaal van de hoofdmast. Een onderdeel (de poelie) kan er helemaal niet af dus mijn arme kleddernat bezwete schipper begint alsmaar harder te zweten, te steunen en te zuchten…zeker als na bestudering en fotograferen de poelie er niet meer op wil. Een spietje moet ergens precies in passen en dat wil niet meer. Een kijkgat wordt geboord in de poelie en het lukt alsnog. Arme schat…Herbert is totaal gebroken en zo zwart als de kachel, evenals driekwart van zijn sleutels, boren en ander gereedschap. 

De poelie zit klem tegen de steunpaal van de hoofdmast.

Welke water pomp is dit? Wie het weet mag het zeggen!

Ik poets de spullen en ruim op en een plons in het Spaanse Water doet mijn zwarte echtgenoot weer enigszins in zichzelf veranderen. Met een biertje installeert hij zich achter de pc….das beter!

Ik ontvang een ‘klasje’ meiden om hen te leren hoe je geinige bloemetjes kunt haken. Ons klasje wordt door de heren geringschattend ‘punnik’ klasje genoemd! Nou…we worden er in ieder geval niet zo zwart  van! Wijntje en nootje erbij (heel lief aangedragen door Herbert) en na een uurtje heeft iedereen het bloemetje in the pocket. Volgende klasje? Macramé geloof ik…

De haak cursus op Zahree.

Donderdag 27 juli hebben we een gescheiden dames- en herendag. Karina, Joke, Baudine en ik…we moeten nodig shoppen untill we droppen!
De heren? Geen idee…ze vinden zelf in ieder geval dat ze het heeeeel druk hebben gehad. Maar als je appt krijg je berichtjes terug als… ik ben nét klaar met de toiletten en ga nu door met de afwas (Rob…gewoon gelogen!), je maakt me wakker (Gerard)… maar we ontvangen foto’s als deze. Ze shoppen wel degelijk!

De heren…naar een bouwmarkt natuurlijk!

Nee dan wij! Van shoppen en naar de kapper gaan krijg je toch een HONGER!

Eet smakelijk, dames!

En uh…DORST natuurlijk!

Zoek de verschillen!
Proost!

En door gaat het weer. Jurkjes, korte broeken, shirtjes, stoffen, haaknaalden, katoen, vilt…hebben wij het even druk. We hebben nog net even tijd om op een terrasje neer te ploffen.

Aaaah…een koele Presidente en een witte wijn voor Baudine.

We halen mooi busje 6A om 4 uur en kunnen dan zo aanschuiven voor happy hour bij The Pier en daarna weer een allergezelligst Captains Dinner. Het wordt steeds drukker omdat er steeds meer boten arriveren vanaf Bonaire. Erg gezellig!

Waar over praten zij? Over bootjes waarschijnlijk!

Rond 20 uur breekt het gezelschap weer zo’n beetje op en hebben we nog puf voor een afleveringetje van onze favo serie maar dan gaat al gauw het licht uit. Shop-voeten…auw!

Vrijdag 28 juli, onze middelste Rutger is jarig! Gefeliciteerd met je verjaardag lieverd! Op Zahree wordt er na het ontbijt druk geschuurd aan de bank op het dek. Gelukkig is de lakkwast niet te vroeg gehanteerd want tegen de voorspellingen in, klettert heel even de regen op het dek. Daarna wordt het weer prachtig weer al waait het voor lakken irritant hard. Wat extra schaduw wordt gecreëerd en we hopen op een mooi resultaat. 

Lakken van de deksels van de bank op het dek

De rest van de dag is ADV hadden we bedacht. Pffff wat een werkhuis…uh…boot!

Zaterdag 30 juli. We rijden met de gemeenschappelijk gehuurde huurauto (een wisselauto voor de vier boten, super handig!) zo ongeveer de hele dag over het oostelijk deel van het eiland en bezoeken een enorme bouwmarkt Kooyman, een enorme supermarkt Van den Tweel met het assortiment van de Albert Heijn, de Wimco om te informeren voor een nieuwe wasmachine op 220V (niet in voorraad maar wel te bestellen! Onze laatste kans in deze contreien waarschijnlijk!), een matrassenfabriek voor schuimrubber voor Karina en Gerard, La Curaçao warenhuis voor nieuwe hoeslakens, kussens en nog meer. We lunchen lekker ordi met nasi/bami en loempia, en nogmaals naar de Albert Heijn om de boodschappen te doen. Bepakt en bezakt komen we weer terug bij de dinghies en na op de Zahree uitgeladen te hebben, mogen we op de K’dans neerploffen en worden we met een heerlijke maaltijd verwend (vooraf sushi en daarna top gebarbecuede varkenshaas sateetjes en sla). Wat we er bij drinken? Geen water in ieder geval! Hihihihi!

Ff salade maken!

We worden weer enorm verwend op de K’dans!

 Zondag 30 juli hebben we met de K’dansjes nog een dag de auto en rijden we naar Westpunt en bezoeken Sheta Boka National Park aan de ruwe noordkust. Prachtig!

Sheta Boca National Park.

We rijden verder richting de Westpunt en komen langs Landhuis Misjé. Er wordt heerlijk eten geserveerd. Echt een aanrader! Bovendien zit je er heerlijk in de schaduw.

Landhuis Misjé. Heerlijk lunchen in de schaduw.

Daarna rijden we door naar Playa Grandi waar je snorkelend wel 10 schildpadden zou moeten kunnen spotten. Ik zie maar één kleintje, Herbert houdt beter vol en ziet er uiteindelijk wel drie. Gerard heeft er één met z’n nieuwe onderwater-camera gefilmd. Hopelijk volgen de beelden nog! Dit is echt de luwe zijde van Curaçao dus het is er bloedheet maar je kunt er wel heerlijk zoet douchen!

Maar erg lang houden we het er niet uit…we krijgen ineens allemaal een HELE DROGE MOND!
De vier zit al in de klok dus op naar Karakter, een restaurant op Coral Estate Resort waar we al eerder waren. Daar borrelen we heerlijk in de schaduw met uitzicht op zee.

Borrel aan het strand bij Karakter.De zon in de zee zien zakken bij Karakter.

Daarna aan tafel aan het water waar we de zon in de zee zien zakken. Oooo zooo romantisch…

We hebben zo uitgebreid geluncht dat we een wat uitgebreide proeverij voorafjes doen. Echt subliem is het eten hier!
Daarna rijden we vlot naar het Spaanse Water en zijn in en in tevreden over deze zalige relaxte dag met elkaar.
Het is een beetje een nacht met een gaatje omdat het keihard gaat regenen en alles dicht moet. Pffff wat is het weer warm in Zahree…!

Maandag 31 juli. Alweer de laatste dag van deze maand! Vanavond zien we neefje Remco in de stad. Herbert gaat een stukje omhoog in de voorste mast om de schoten van de genua bij het oog wat in te korten omdat de boom de lijnen daar flink heeft door geschavield. Ook wordt een blokje vervangen waarmee je het achterlijk van de genua mooi in vorm kunt trekken. Een mannetje van het minuscule harpje was verdwenen. Verder bereiden we Zahree voor om de dag erop uit te varen richting Bonaire. Het plan is eerst naar Klein Curaçao te varen en daar te ankeren en de dag erop naar Bonaire te varen. De tocht is tegen de wind en de stroom in dus we rekenen op flink wat motoruren. We lezen op de app dat ons neefie zich verslapen heeft en zijn vlucht gemist heeft. Gelukkig gaat er in de middag nog een andere vlucht van Bogota naar Curaçao. We zien hem in de wijk Pietermaai waar hij een kamer heeft geboekt en waar we met hem lekker uit eten zullen gaan. STRESS voor die arme jongen. Tja…flink party party natuurlijk op zijn laatste avond in Colombia en….weg was het vliegtuig!
Maar komt gelukkig wel weer goed. Hij haalt prima zijn vlucht naar Nederland, morgen!
Wij gaan straks met de bus naar Willemstad om uit te klaren voor een weekje Bonaire waar we Herard en Lia op bezoek krijgen op 5 augustus én we eindelijk Bas, Donatien en Melle van de Agaath weer zullen zien! Leuk!
Ondertussen is dit blog weer bij en gaat het nu ‘on air!’
Veel leesplezier en tot de volgende keer.