Dit hoort er natuurlijk ook bij!

Tja, als je een zeilblog bijhoudt, dan hoort het plaatsen van een kerstgroet of een nieuwjaarskaart er ook bij.
Weliswaar zijn wij nog niet vertrokken. Nog ruim een jaar te gaan voor het zover is...maar hier oefen ik vast mee!
Wat het blog betreft: tot volgend jaar!

Nu de kerst nadert...

Gevaren werd er niet, dit weekend. Zaterdag stond voor mij in het kader van ouders en professionals die werken op het gebied van mensen met autisme en verstandelijke beperking, samen met collega Joost warm te maken voor de Feuerstein-benadering. Een congres van de Nederlandse Vereniging voor Autisme was een mooie gelegenheid ons gedachtegoed bij een grotere groep  en ons prachtige boek Worden wie je bent, onder de aandacht te brengen. Viel een beetje tegen; de pauzes tussen de lezingen waren maar kort en na afloop was iedereen heel vlot weg. Ik schat dat we ongeveer 20 mensen hebben gesproken maar daar kunnen natuurlijk net de mensen bij zijn die de weg naar ons daadwerkelijk weten te vinden.

Daarom togen de schipper en ik pas de zondagmorgen naar de Zahree voor wat klussen. Op de lijst stonden de kranen in de gastenbadkamer verder installeren (manlief), de kerstverlichting ophangen (ik), de quilt op zijn juiste plek draperen (ik), en hoezen maken voor de lieren (samen).

Mooi hè?

Herbert had de klus met de kranen bijna plat ware het niet dat ook de laatste kraan om in de gastenbadkamer het water geheel af te sluiten ook weer wat lekkage te zien gaf. Pffff...ook maar weer vervangen later. Mag dus nog niet van de klussenlijst afgestreept worden.
Maar het was super gezellig met de kerstlichtjes die, ik zeg het eerlijk, tegen de kitsch aanzitten.

De Zahree helemaal in kerstsfeer.

De verwarming stond op behaaglijk en na gedane arbeid lokte de borrelhap met (bescheiden hoeveelheden) drank. Ajax had 's middags uit godzijdank gewonnen met 4 - 0. Dus de stemming was opperbest. De eerste huik die gemaakt werd was nog even een gedoetje en konden we net afkrijgen vóórdat het donker was  in de vroege avond. Toen was het wel even genoeg en gaf de schipperse het startsein tot de borrel gevolgd door een matige hap van opgepimpt blikvoer dat eens op moet, onder uit de krochten van de Zahree. Mwah...niet voor herhaling vatbaar. Ik moet nog even wat uitproberen wat wel eetbaar is uit blik en wat echt beter tot kattenvoer verwerkt zou kunnen worden... Na het eten volgde de afwas, het onvermijdelijke voetbal en ander lui-onderuit-tv-gebeuren. Op tijd te bed want....grootse hoezen-plannen voor de maandag!
De volgende twee hoezen waren de volgende dag alweer veel sneller gepiept. Een heeft zelfs een uitwaaierende onderkant om het nieuw gelakte hout eronder te beschermen.  Laat ik nu vergeten er foto's van te maken. Maar die houdt het blog nog van me tegoed.
We hebben we er dus even gauw twee bijgemaakt. Nou we.... de schipper deed het meeste en ik was voor de hand- en spandiensten en soms een best aardig ideetje hier en daar.

Drie lierhoezen in een halve dag klaar...misschien kunnen we er een handeltje in beginnen als we op reis zijn? Ruilen voor een hapje mee eten?

De grote lierhoes waaiert wat uit over de houten rand die nu ook beschermd is.

Deze lierhoes is gewoon recht. We zijn er super tevreden over!

Daarna gingen we uitproberen hoe vlot de route over het pontje Buitenhuizen naar de aansluiting op de A5 ging.
Voorzichtig aan ontstaat bij ons het plan om al eerder op de Zahree te gaan wonen dan april 2015 nu Herbert al met ingang van 1 januari a.s. nog maar 3 dagen per week gaat werken.
Viel helemaal niks tegen! De boot vaart stipt één keer per 20 minuten. Hoewel pech deze keer...we misten hem net op 1 minuut.

Boot gemist? Geen probleem want dan kun je hier koffie of een patatje oorlog krijgen.

Maar het was prachtig weer en gaf mij de gelegenheid wat foto's te schieten.

We moeten even wachten op de pont. Komt deze joekel voorlangs!

Gezellig met een vrachtwagen op de pont.

We zijn er al bijna.

Best leuk om zo het Noordzeekanaal over te steken.

Daarna was het een minuut of 6 naar de aansluiting van de A5 in het Westelijk Havengebied. Voorts reden we naar de aansluiting naar de A9 en verder naar huis in totaal nog net geen half uur. Met maar 21 km is het zelfs nog iets korten dan door de Coentunnel en voor ons een goede manier om daar de file te vermijden. Herbert zal misschien een kwartier langer onderweg zijn. Ik ook, mits er geen file op de A9 staat en dat is vaak wel het geval. We gaan het zien...het is nog maar een plan!

Er werd ook nog gevaren.

Na de zeilreis naar de Kanaaleilanden werd er nog maar af en toe een weekend gevaren.
Te weinig naar mijn zin. Maar de klussenlijst is nog lang en april 2015 s ook weer niet ZO ver weg.

Het weekend van 28 augustus hebben we bij zeer licht weersomstandigheden met ons Rocna anker gelegen in Pampushaven en zijn we de Risban van Karin en Martin tegemoet gezeild en samen weer terug gezeild naar Pampushaven. We hebben een smadelijke nederlaag gelegen. Wat ging de Risban hard met hun nieuwe zeil en wat bleven wij vreselijk achter. Wacht maar Risban...tot wij ons nieuwe tuig hebben en we weer recht in het water liggen! We missen nu het gewicht van één anker (verloren bij de Kanaaleilanden) en missen ook veel ballast wat straks weer beter zal zijn. Nu lagen we erg achterover in het water en wil de boot niet erg lekker zeilen. Het water lijkt wel aan haar achterste te plakken. Maar we gunden de Risban haar overwinning van harte, hoor! En wat was het weer gezellig met Karin en Martin.

De 24 uurs Race is begonnen op vrijdag om 18 uur en we dreigen de aanstormende schepen in de weg te gaan liggen. Dan maar even overstag.

De Rocna vond het nodig de hele bodem mee omhoog te nemen. De schipper is not amused! Aangezien we voor dit anker nog geen ankerbeslag hebben trekken we het omhoog aan de boom. Wel een gedoe hoor!

Wat een vieze bende al die klei uit de polder.

We varen de Risban tegemoet.

Karin en Martin stuiven ons voorbij.

Hier kun je goed zien hoe vreselijk achterover we in het water liggen.

Erop en erover!

Het weekend van de 21ste september varen we met heel weinig wind maar ik met erg veel slaap naar Lelystad waar we eigenlijk weer niks kopen in het kleding-Eldorado Bataviastad.

Maar met de zelfontspanner leggen we vast dat een wijntje er altijd wel in gaat. Een borrelhapje ook trouwens.

Het weekend van 9 november varen we zaterdag naar Hoorn en zondag weer terug naar Amsterdam en meren af voor de brug van Nauerna. De winterdienstregeling is weer ingegaan en dat betekent dat op zondag al om 12 uur 's middags voor het laatst gedraaid wordt. Raar maar waar! Gelukkig zijn we maandag vrij en gaan we maandagochtend door de brug en meren weer af op ons plekkie.

Beide dagen is het super zeilweer. Hoewel het weer onbestendig is en rond ons donkere luchten dreigen en her en der boven Noord-Holland en de polder fikse buien tot ontwikkeling komen houden wij het praktisch droog. Het begint wel al echt koud te worden. Maar soms schijnt het zonnetje uitbundig en warm je weer even op. Zaterdag meren we in Hoorn in de Binnenhaven af en na een wandeling waar we overigens wel nat worden, eindelijk goede zeillaarzen kopen van Henri Lloyd! Geen koude en natte voeten meer voor ons. Daarna gaan we lekker uit eten bij de Bontekoe. De afspraak met Lucas en Liesbeth loopt helaas mis. Het zou voor hen te laat worden om nog bij ons aan te schuiven. Lekker vroeg naar bed en zondag al vroeg op pad. De wind is meer naar het noordwesten gedraaid. Komt dat even goed uit! We moeten nog een uurtje op de motor om de afspraak met Doenja (ze komt eten) nog op een enigszins christelijk tijdstip te kunnen halen. Maar ook dat lukt en we eten gezellig. Daarna taait onze jongste weer af richting het Amsterdamse en wacht ons de afwas en het bedje.

Regen boven Almere.

Daarachter klaart het op; dat weer krijgen wij.

Ook blauwe luchten in de verte.

Maar in Noord-Holland houden ze het ook niet droog.

Met zon weg uit Hoorn.

Mooie luchten geeft dit weertype.

Immense wolkenpartijen.

Iets vriendelijker weertje.

Het wordt nog zonnig.

Toch niet helemaal; we vluchten even naar binnen.

Weer een felle opklaring en de wind trekt weer wat aan.

We hebben er weer lekker de gang in.

Het was weer een heerlijk zeilweekend. Maar eens kijken of we nog wat weekenden mee kunnen pakken in de winter! Vrijwilligers mogen zich melden hoor.

Te lang geleden

Onze nieuwste aanwinst voor de Zahree. Mijn schoonzus Carla heeft een prachtige quilt gemaakt. Zo blij mee!!!!

Het is alweer veel te lang geleden dat ik wat heb geschreven voor mijn geliefde blog. Schande!
Het is niet dat er niks is gebeurd hoor! We hebben nog wel wat weekends gevaren. Er is veel geklust; lakwerk, werken aan nieuw ankerbeslag voor het Rocna-anker. Nieuwe kranen zijn geïnstalleerd, de magnetron is gerepareerd (door zoon Thijs die daarmee een extra centje mocht opstrijken!), een gloednieuw 90 kg. zwaar anker prijkt voor aan bakboordzijde. Twee nieuwe ankerlieren staan op het punt om aangebracht te worden. Plannen zijn gesmeed met betrekking tot zonnepanelen, nieuwe automatische stuurinrichting en nieuwe zeilen. Ook is er weer een plan om de schroefasgenerator succesvoller te laten zijn. Kortom, we zijn er nog niet maar binnenkort kunnen we in ieder geval weer lekker ankeren. En wel zo dat we mogen verwachten 'zo vast als een huis' te blijven liggen. Best belangrijk als je varende huis ook moet blijven liggen in zeg even...windkrachtje 10 of zo!

Hieronder volgen wat foto's van de pogingen van de schipper en zijn nederige lakmeisje om het verval tegen te gaan. Beter...de Zahree verder klaar te maken voor de Grote Reis in april 2015.

Thijs helpt met het weghalen van een deel van de ballast in de ankerbak. Daar komt immers vel ketting bij, een zwaarder anker en een extra ankerlier.

Een flinke hoeveelheid ballast moest uit een dikke laag teer gehakt worden.

Kaal halen van de overloop en opnieuw lakken.

Deze ook.

En deze!

Peter komt een dagje helpen.

De magnetron uitgebouwd, gerepareerd en weer ingebouwd.

Dank je Peter...!

Het lakmeisje aan de slag met het voorwerk.

De vernieuwde nagelbank met prachtige nagels door Martin gedraaid.

Het model voor het nieuwe ankerbeslag als proefopstelling.

Het nieuwe 90 kg zware Poolanker.

Hangend in de kraan...

Hup..in de bijboot van havenmeester Pepijn.

Hij hangt waar hij hangen moet. Wel een stuk groter!

Indrukwekkend groot! Liggen we al wat rechter in het water?

Met de hand moet 390 kg nieuwe ankerketting aan boord gehesen worden door de arme schipper! Au....zijn rug!

Dat is de hele berg!

Die berg moet in de ankerbak, voorlopig wachten op de nieuwe ankerlier.

De spaghetti.

De oude ketting komt nog even aan het nieuwe anker.

De Zahree ligt nu weer kaarsrecht.

Het nieuwe ankerbeslag voor het Rocna-anker.

De doorvoergaten voor de grootste lier moeten aangepast worden.

De doorvoergaten aan de binnenzijde van de ankerbak

En dan is er ook nog af en toe gevaren...maar daarover de volgende keer meer!