6 weken Nederland en afscheid nemen doet pijn (deel 2).

Maandag 24 december 2018. Kerstavond. Bas, Donatien en Melle en Thijs en Olesia komen in de Ilckenstraat op bezoek voor de Cuba-reünie. Daar mogen de mojito’s natuurlijk niet ontbreken. Joachim is ook van de partij! Proost! En daarna voor de verandering weer flink schransen. Veters strikken gaat met de dag moeilijker! Pffffff!

Bas is chef- mojito’s; net als op Cuba

Proost

Thijs en Melle.

Lekker eten.

Dinsdag 25 december 2018, Eerste Kerstdag. Deze dag begint als vanouds met het Kerstontbijt met oude buurtjes en vrienden Vivienne en Piet en dochter Skadi met haar vriend Mark. Thijs en Olesia zijn blijven slapen en schuiven natuurlijk ook aan. Rutger en Elsemieke hebben bezigheden elders.

Een goede traditie.

Joachim is chef broodjes.

Als vanouds...

Kerstontbijt met de Renooytjes.

 

De rest van de middag sta ik in de voorbereidingsstand voor het Kerstdiner bij zwager en schoonzus Evert en Quirine. Mijn fishchowder, overgewaaid uit de US en Canada, valt in goede aarde! Alle gangen van het diner zijn trouwens super lekker. Met een ere-vermelding van de kalkoen van Carla en Doenja! Mmmmmmm!

Een kleine discussie.

Quirine en Alette leggen de laatste hand aan de salade.

Geintje!

Proost!

Eef ‘opereert’ vakkundig de kalkoen.

Goedgekeurd, zegt Olesia.

Daar komt het toetje!

Woensdag 26 december2018, Tweede Kerstdag. Na de kerstboom-brand van twee jaar geleden zijn er gelukkig elektrische lichtjes gekomen in de kerstboom bij mijn pa en ma. We kunnen er dus veilig gourmetten met de hele familie. Grrrr… op een of andere manier heb ik weer eens geen foto’s genomen. Wie o wie?

Donderdag 27 december 2018. Er staat een bezoekje aan Herard en Lia in Delft op het programma. Ze waren op Bonaire en Curaçao bij ons? Best alweer een tijdje geleden. Herard heeft heerlijk gekookt. Het is een bliksembezoek want er staat bij hun nog wat op het program ‘s avonds. Alweer een afscheidsknuffel….

Bij Herard en Lia in Delft.

Vrijdag 28 december 2018. We gaan de toerist-in-eigen-stad uithangen vandaag. De Noord-Zuidlijn rijdt nu al een tijdje en die moeten we natuurlijk ook even uitproberen. We stappen op bij Station Zuid en bezoeken bijna alle stations. Kunnen we ook nog even de Albert Cuyp markt meepikken. Ook gaan we de A’dam toren op. Je hebt er prachtig uitzicht over Amsterdam en het IJ al is het zo’n saaie grijze dag dat dat een beetje tegen valt… We hebben de combikaart lift en hamburger genomen. Gatver… dat was een waardeloze burger zeg!

Daarna brengen we nog even een flits bezoekje aan vriend Pieter. Tref ik daar toch nét mijn ex-schoonmoeder! Da’s echt heeeeel lang geleden. LEUK!

De Noord Zuid-lijn.

Diep in de Amsterdamse natte grond.

Herbert speelt! (moest van mij)

Regen?

Gevonden onder de grond.

Even over de Albert Cuyp.

Met de pont over het IJ.

Wachten op de lift naar boven.

Mooi uitzicht over het IJ vanaf de A'dam toren.

’s Avonds gaan we eerst Italiaans eten met Doenja en Thijs en daarna naar de film in De Hallen. De Hallen is een food-el dorado geworden. Ons een beetje te druk maar we halen er wel een lekker yoghurt-ijsje. De film over Eddy Mercury en Queen, Bohemian Rhapsody vinden we allemaal super!

Eten met Doenja en Thijs in een Italiaans restaurant.

Yoghurtijsje eten in de Foodhallen.

Zaterdag 29 december 2018. Op naar Slijkenburg naar het tweede huis van Ans. Eindelijk gaan we weer eens ‘ouderwets’ Oud en Nieuw vieren. Zoveel jaren dat we dat met haar vierde! Eerst altijd in Mouilly in Frankrijk en daarna in Slijk… ook toen Frans overleden was. Wat missen we hem toch nog steeds!😥
Ans is er al en snel zitten Ans en ik lekker te breien en komen de wijn en de nootjes op tafel. Heerlijk een paar dagen bijkletsen, wandelen, oliebollen bakken, sjoelen en Oud en Nieuw vieren….

Wandelen…

Wandelen met hindernissen.

 Zondag 30 december. Het is lekker weer voor nóg een wandeling!

Alweer wandelen?

Hoogtepunt! Thijs belt! Om de verloving van onze oudste en zijn Olesia te melden! Daar drinken we op!

Verloofd!

Maandag 31 december 2018. Oudjaar… dus oliebollen bakken en lekkere dingen klaarmaken. De Oudejaarsconference van Marc Marie vinden we niet veel aan. Met Oud en Nieuw gaat de fles bubbels open. Eerst blijkt de fles niet te bubbelen en daarna is het ook nog eens rode wijn… lekker koud nu! Hahahaaaaa!

Oliebollen bakken.

Veel... veel eten!

Sjoelen... hoort er bij!

Dinsdag 1 januari 2019. Ik krijg van Judy die op Zahree past een leuke foto van ons schip aan de kade in Halifax!

Zahree in de sneeuw in Halifax!

In Nederland is het onverminderd zacht weer.
Met Ans rijd ik naar Klijndijk om Hans en Els te bedanken voor de verzorging van Mette… en nog even naar Appelscha, Manon en Edwin gelukkig nieuwjaar wensen.
Woensdag 2 januari 2019. Herbert en Ans doen nog wat klusjes in- en om het huis, nog een wandelingetje… en dan is het al veel te snel weer 3 januari!

Langs Hans en Els in Klijndijk.

Klusjes in Slijkenburg.

Laatste selfie in Slijkenburg.

We rijden naar Amsterdam. Nog even snel op bezoek bij Margot en wandeling naar de geitenboerderij in het Amsterdamse Bos. De snert daar is een afgang want lauw maar de geitjes zijn lief! Margot ook!

Met Margot naar de geitenboerderij.

Daarna rijden we naar Osdorp om de verjaardag te vieren van mij pa die vandaag 85 is geworden! In Osdorp zien we weer heel wat omes en tantes en neef Hugo van de Hollen-kant. Erg gezellig!

Met nichie Sanne op schoot.

Maandag 4 januari 2019. Behalve dat het onze 29ste trouwdag is vandaag (!) rijden we naar Wuppertal in Duitsland voor een bezoek aan Peter, Petra en Florian en zijn vriend. De bubbels komen op tafel om onze trouwdag te vieren én het feit dat we weer bij elkaar zijn! Het was een heel erg gezellige logeerpartij al werkte het weer bepaald niet mee. Getver… wat een vieze zeikregen en DONKER! Echt januari.

Met Peter en Petra in Wuppertal.

Zondag 6 januari 2019 rijden we weer naar Amsterdam en kunnen nog net huisgenoot Joachim uitzwaaien die voor 5 maanden gaat reizen in Zuid Amerika en maken we kennis met tijdelijke huisgenote Alexandra (de dochter van Nico die we hebben leren kennen in Saint John). Een hele lieve meid, denken we, die het vast een paar maanden beregezellig gaat krijgen met Doenja en Nora. Daarna gaan we naar het verjaardagsfeestje van Ans… nog een paar dagen en dan wordt zij (en haar zus Kitty) 60! ZESTIG! Ik heb gelukkig nog een paar maanden uitstel! Het is heel gezellig! Weer een hoop mensen ontmoet die we al een hele tijd niet hebben gezien of gesproken!

Maandag 7 januari 2019 begint met een vervelend maar ‘het moet’ dingetje…. de ‘borsten bus’. Komt wel super goed uit dat ik nu net een oproep heb gekregen. Twee weken wachten op de uitslag en maar hopen dat het oké is want dan zitten we alweer op Zahree in Halifax! Achter in de middag halen we eerst even mijn ouders op, daarna Carla die ook is uitgenodigd voor het ‘eerste-maandag-van-de-maand-familie etentje’ bij Katinka en Ron. Het zijn juist deze heerlijke traditie-aangelegenheden die we nu zo leuk vinden. Jammer genoeg is maar een klein deel van de familie er bij. Ron heeft heerlijk boerenkool stamppot met worst gekookt. Zalig!!!!!

Stamppot boerenkool bij Katinka en Ron.

Dinsdag 8 januari 2019. We pakken voor 2 dagen in want om even plaats te maken voor nieuwe huisgenote Alexandra en omdat het zo gezellig is gaan we twee dagen logeren bij Eric en Greetje in Amstelveen. Maar dat is pas vanavond laat. Herbert gaat eerst naar Delft om te eten met de vroegere directeuren en de huidige directeur van Hedon en ik ga eten met Frank, al zolang een hele goede vriend en mijn voormalige men-maatje (mennen: paard Mette voor de wagen). Gezelligheid en lekker eten doen we allebei veel te vaak deze anderhalve maand. Mijn hemel, wat worden we dik en vadsig! Dat wordt volgende maand op dieet!

Woensdag 9 januari 2019. Bij Eric en Greetje hebben we het ook weer heerlijk! De eerste ochtend kunnen we rustig aan doen met zijn viertjes en heeft Eric een fantastisch ontbijt voorbereidt. Overdag weer een medisch dingetje: al een tijdje heb ik een ruw plekje boven mijn lip. Toch even naar laten kijken want we zitten immers wel heel erg veel met de smoelen in de zon. Inderdaad: het is wel zonschade maar de dermatoloog is er niet erg van onder de indruk. Hij bevriest het plekje met stikstof en nog wat plekjes her en der en in 10 minuten sta ik weer buiten. Ook weer een opluchting!
’s Avonds eten we bij Thijs en Olesia, samen met Marina, de moeder van Olesia. We zijn met z’n drietjes super trotse ouders op het verloofde stel en bewonderen de verlovingsring in het echie! Voorzichtig informeren we naar een eventuele trouwdatum. Dat kan nog wel even duren… we hopen dat we het op tijd horen! Dit in verband met onze plannen voor deze zomer. Het is wat lastiger terug vliegen van Labrador bijvoorbeeld.

Eten bij het pas verloofde stel.

We zetten Marina op de trein en rijden weer terug naar Amstelveen. Nog een afzakkertje met Eric en Greetje en niet al te laat naar bed want morgen moet Greetje om 6 uur op om naar haar werk te gaan. We staan dan allemaal even op… beetje solidair zijn. Ach… deze ene keer! 😂Wat zijn we toch bofkonten dat we niet meer hoeven te werken! Hoewel dat helemaal niet zo voelt als we aan het reizen zijn. Dan zijn we altijd best wel druk… op onze manier dan!

Donderdag 10 januari 2019. Inderdaad staan we om 6.00 uur op! Vroeeeeeeg! We drinken even een kopje thee met zijn allen. Nog een dikke knuf voor Greetje en dan duiken de achterblijvers nog een uurtje in bed. Na alweer een heerlijk ontbijt is het tijd om ook afscheid van Eric te nemen. Eric en Greetje hebben juist het plan opgevat om eind juni ons op te komen zoeken in Newfoundland. Wat zouden we dat geweldig vinden! Kijken of het allemaal een beetje past! Hopelijk tot dan, lieve vrienden!
Ik heb dan al mijn vriendinnetjes Ans en Kitty van harte gefeliciteerd met hun 60ste verjaardag! Vandaag moeten ze er echt aan geloven! Straks gezellig feest vieren bij Kitty!
Herbert zet mij op de metro want ik ga een middag helpen uitpakken want het Feuerstein is weer eens verhuisd. Alles staat zo’n beetje op zijn plek als Herbert me komt halen aan het eind van de middag. We rijden naar Diemen voor het feest van de nu oer-oude meiden! Nog maar ruim 4 maanden… dan moet ik er ook aan geloven!

Vrijdag 11 januari 2019. We lunchen met schoondochter Elsemieke in de buurt van het AMC waar ze een oriënterend gesprek heeft gehad. Dinsdag nemen we ‘s avonds afscheid van alle kinderen middels een etentje bij schoonzus Carla en gaan we daarna naar het Light Festival met een rondvaartboot. Elsemieke werkt in het ziekenhuis van Den Bosch en het is niet erg waarschijnlijk dat ze dat gaat redden. Haar werkdagen, sowieso al erg lang, lopen vaak enorm uit. Jammer maar het is niet anders. Zit er dus dik in dat dit de laatste keer is dat we haar zien vóór vertrek. Voor de zekerheid maar een stevige omhelzing aan het eind!
We gaan achter in de middag met metro en bus naar Simone waar we uitgenodigd zijn om te komen eten in Ouderkerk aan de Amstel. We maken ook kennis met haar zoon. Het is erg gezellig en het eten is super! De wijn natuurlijk ook. Waarom denk je dat we met het openbaar vervoer zijn gegaan?

Eten bij Simone en Onno in Ouderkerk.

Zaterdag 12 januari 2019. Bij Karel en Setske heerst alweer de griep dus het bezoek aan hun gaat niet door. Helaas… we zien ze dan pas weer over een hele tijd. Jammer! We gaan achter in de middag naar mijn ouders en eten daar gezellig mee. We hebben nu lekker de gelegenheid even rustig met ze te praten. Omdat ze allebei niet zo goed meer horen is gekwebbel in grote groepen een ellende voor ze. Natuurlijk… ze hebben allebei gehoorapparaten maar die helpen in zulke omstandigheden niet erg. Daarna komt onvermijdelijk het nare moment van afscheid nemen. Ik druk ze op het hart om gewoon door te gaan met adem halen tot we er weer zijn, waarschijnlijk pas zomer 2020. Dat is nog zó ver weg! Bah! Dat beloven ze plechtig en daar reken ik op! 💖💖💖💖💖💖💖

Zondag 13 januari 2019. Het had een dag moeten worden voor een wandeling over het strand met dochter Doenja en schone zus Carla maar helaas… het is afschuwelijk weer! Daar voor in de plaats spreken we met Carla af in Amstelveen en eten scones en taartjes in een lunchroom. Van Carla hoeven we gelukkig nog geen afscheid te nemen want de allerlaatste avond gaan we een rondvaart maken en het Amsterdam Light Festival bekijken vanaf het water. Leuk!
’s Avonds hebben we afgesproken bij Monique en haar nieuwe vriend John (nou… zo nieuw is ie ook niet meer). Ze zijn recentelijk gaan samenwonen in zijn huis aan de Koninginneweg. Louis, Margot en Bibi zijn er, en ook dochters Dominique (die met ons de oceaan overzeilde, alweer 2 jaar geleden, Do!) en Sabine. We eten lekkere tapas vlakbij!

Eten met Monique en haar nieuwe lover John.

Daar heb je hem: John!

Maandag 14 januari 2019. We beginnen al langzaam wat klaar te leggen voor de terugreis op woensdag. Of we binnen de 2 keer 23 kilo blijven is maar helemaal de vraag. We maken een wandeling door het Amsterdamse Bos met Margot en gaan daarna samen lunchen op het Gelderlandplein. Mooie bijkomstigheid: er zit een goede kaasboer dus daar slaan we ook kaas in voor Canada.

Lunch met Margot.

‘s Avonds gaan we richting Rembrandsplein. We zijn door Katinka en Ron uitgenodigd om sushi te eten bij Shabu Shabu. Er rijpen plannen voor een bezoek aan Canada en ze zullen dan ook ons bezoeken op Newfoundland! Wat zou dat super gaaf zijn!

Met Katinka en Ron bij Shabu Shabu.

 

Dinsdag 15 januari 2019. De laatste dag in Nederland is aangebroken. Ik heb er een beetje pijn in mijn buik van. Dat afscheid nemen is elke keer weer dikke ellende! Al gauw piept de app: schoonzus Carla is hartstikke ziek. Het eten bij haar kan niet doorgaan. Wat erg! Ze heeft wel al 2 pannen Boeuf Bourgignon staan en of we die maar op komen halen. Als we bij haar om de deur koekeloeren of ze misschien toch nog een beetje oppiept kunnen we dat snel uit ons hoofd zetten. Geen knuf voor mijn lieve schoonzus want deze ‘germs’ nemen we liever niet mee naar Canada! Een zwaaitje op afstand en we nemen de pannen, piepers en bonen mee naar de Ilckenstraat. Wat is dit ontzettend balen zeg 😭! Maar niks aan te doen.
’s Avonds komen alle kids binnendruppelen (behalve Elsemieke inderdaad 😥). De Boeuf is zalig! Daarna even op de foto met kids. We moeten weer zó lang zonder ze!

Aan tafel.. maar zonder Carla 😭

We moeten zó lang zonder ze!

Daarna gauw met tramlijn 2 naar Centraal. Eerst afscheid van Rutger nemen want hij moet nog helemaal naar Nijmegen en gaat niet mee naar de stad. Dag lieve jongen!
Het wordt nog even heel spannend of we het wel gaan halen want er stapt een ladderzatte vent in de tram die niet kan of wil betalen. De tram wordt stil gezet voor assistentie want het is koud en hij wil niet uitstappen. Dan betaalt Thijs maar zijn kaartje want we moeten DOOR! Gelukkig mag dat…. Pfffff!

De boot van Lovers is niet vol en Carla’s kaartje mag eventueel later nog gebruikt worden. Dat is netjes! Het is een mooie heldere en rustige avond. Het Light Festival is meer dan aardig. In ieder geval hebben we het erg gezellig met elkaar! Al missen we Carla natuurlijk wel erg!

Bij Lovers aan boord voor het Light Festival.

The Eye.

Mooi verlichte brug.

Scheepvaart Museum.

Een 'installatie'.

Magere Brug.

Burolamp.

Gezellige lampen.

Pluisjes...

Na anderhalf uur staan we weer op de kade en gaan we weer met lijntje 2 naar huis. Dan moeten we van Thijs en Olesia afscheid nemen. Ik houd het net droog! We gaan op tijd naar bed want we hebben morgen een zeer lange reisdag voor de boeg. Alles is al min of meer ingepakt. Vooral één tas is loodzwaar. En dan is de kaas nog niet eens ingepakt!

Woensdag 16 januari 2019. De dag van vertrek is nu echt aangebroken! Alles zit in onze huurauto en er zit niks anders op dan onze dochter nog een keer goed te knuffelen. Ik heb het nu toch wel echt moeilijk! Maar gauw de auto in!
De huurauto hebben we vlot weer ingeleverd. Op naar de balie van Icelandair.
Bij het inchecken blijkt dat we 7 kg overgewicht hebben. Omdat niet duidelijk is hoe de dame van de vliegmaatschappij dat met ons moet afrekenen knijpt ze een oogje dicht! Komen we daar even goed mee weg!
We hebben afgesproken met Jan en Corrie van de Livingstone en Henk en Joke van de Bluenose. We vliegen heel toevallig allemaal op dezelfde dag terug en ook nog op dezelfde tijd. We maken echter een suffe denkfout. Wij gaan al door de douane met het idee dat we daar wel op ze wachten voor de koffie maar we vergeten dat, omdat we over Reykjavik vliegen, wij nog in het Schengen gebied blijven maar de anderen er uitvliegen dus direct door de douane gaan en in een andere terminal terecht komen. Dus we lopen elkaar jammerlijk mis. Balen! Balen! Balen! Daar hadden we ons zó op verheugd! Grrrrrr… maar niks aan te doen! We moeten het met elkaar doen…
Het vliegtuig is redelijk op tijd en we zien boven IJsland dat het er nu iets witter is.

Bijna op Reykjavik.

Na de tussenlanding is het eventjes wachten tot we verder gaan richting Toronto. We hadden er wel op gerekend dat we iets te eten zouden krijgen tijdens het stuk naar Toronto maar dat is helaas ook alweer weg bezuinigd. Kan ook zijn dat alleen de business class wat krijgt want daar zaten we in toen we naar Amsterdam vlogen. Pech… we zitten met een knorrende maag tot we in Toronto zijn.

Boven Toronto.

In Toronto moet je je bagage weer oppikken en ergens op een band gooien. Ik vergeet de eau de toilet, gekocht op Schiphol in de bagage te doen. Het schijnt dat de plastic vliegverpakking van Schiphol daar niet safe gevonden wordt… Gelukkig wordt het niet uit de handbagage gehaald want anders was het wel een hele dure aanschaf geworden. We gaan ons eerst helemaal te buiten aan patat en hamburger van de Wendy’s… zo’n trek hebben we. Daarna voelen we ons vies en vet en nemen we ons heilig voor dat er vanaf heden minder gegeten gaat worden!
We gaan het vliegtuig in voor het laatste stukje naar Halifax en landen een half uur vóór geplande tijd in Halifax. We hebben een prima hotel geboekt vlakbij het vliegveld en met gratis transfer zodat we de dag erop met de gewone bus naar de stad kunnen. In de Quality Inn kunnen ze onze boeking niet vinden. Geen punt… er zijn kamers genoeg. We krijgen nog een keurige deal ook! Eindelijk… naar bed!

Donderdag 17 januari 2019. We zijn al na 6 uurtjes slaap op en pikken nog even het ontbijt mee. Nog even wachten en we hebben de hotelshuttle naar het vliegveld en zitten we snel in bus 320 naar de stad. Nog eventjes met de 3 en dan bus 15 en we zijn weer op Zahree die er keurig uitziet na 6 weken afwezigheid van haar schipper en maat. Lekker de kachel aan en al gauw is het in de boot weer prima warm! We zijn weer terug op ons fijne, trouwe schip!

Thanks so much, Wayne and Judy, for taking good care of Zahree. En Sebastiaan: jij ook!!!!

Een mooi moment om deze twee blogdelen over ons bezoek aan Nederland af te sluiten. Lijken de foto’s een beetje op elkaar? Een beetje al te veel etentjes erop? Kan hoor! Ik beloof jullie het weer goed te maken in volgende blogs!