For all our blog readers!

IJsland… ijskoud de mooiste….

De voorbereiding! Ik vond op internet een zeer inspirerende site Full Suitcase. Van een tourtje van een weekend tot een 14 dagen tour; je kunt op deze site terecht voor waar een auto te huren voor weinig, tips waar heen te gaan, waar te logeren en prachtige foto’s! Dit was min of meer het plan voor onze reisroute (van hun site).


Onze route (min of meer).

Maandag 26 november brengen Judy en David ons naar het vliegveld. Zo lief! We zijn veel te vroeg maar dat geeft niet. We vertrekken op tijd en moeten behoorlijk wat uurtjes tijd doorbrengen op het vliegveld van Toronto. Toronto is een mooi vliegveld waar de passagiers kunnen beschikken over Ipads en wifi. Ik google nog wat over IJsland en we kopen pakken wijn die betaalbaar zijn. In IJsland is de booze nog duurder dan in Canada dus nu hebben we genoeg wijntjes om onszelf in te kunnen schenken op onze hotelkamers. Heel Nederlands… ik weet het!
Hoewel we redelijk op tijd het vliegtuig naar Reykjavik ingaan missen we onze slottijd en vertrekken we uiteindelijk met bijna een uur vertraging. Voor ons maakt het niets uit want we landen sowieso op een onchristelijk tijdstip. We hebben wat geld geschokt voor een upgrade naar de business class! Het is zo’n 6 uur vliegen en dat doen we nu in lekkere brede stoelen met genoeg beenruimte, een glaasje prosecco om in te komen en een goodie bag met allerlei rommeltjes erin om het de passagiers het naar het zin te maken. Én lekker eten.We worden hier best wel heel vrolijk van! Proost!
Slapen lukt Herbert een beetje en mij natuurlijk helemaal niet!

Dinsdag 27 november. Als we tegen 6 uur plaatselijke tijd aankomen is het nog uren stikdonker want de zon komt pas tegen half 10 op.
Als de koffers er zijn zoeken we buiten het luchthavengebouw de bus naar de verhuurkantoren van de auto’s. Dat is op IJsland super goed geregeld want ze gaan zo ongeveer ieder kwartier.
Al snel hebben we een hartstikke prima auto van SADcars, met van die spike-winterbanden, onder de bips en rijden naar de Blue Lagoon. Het is misschien net een graadje onder 0 maar de wegen zijn prima en binnen 20 minuten hebben we een handdoek en de do’s en don’ts van de geothermale spa.
Oooooo…. DE HEMEL als je vermoeid van de lange vliegreis in dat warme water zakt! In de prijs zit nog een mud mask waarna we geheel verjongd in het gezicht gauw gaan voor onze gratis smoothie. Nou… gratis… kost wel even bijna 50 eurietjes. Maar daar mag je als je wilt de hele dag voor blijven! Het is eerst nog lekker rustig maar al snel stromen de bezoekers toe. Langzaam wordt het licht. Het is echt de moeite waard hoor! Prachtig!


Blue Lagoon.

Ik houd het krap 2 uurtjes uit. Het is net als in een warm bad gaan…. eerst denk je dat je er nooit meer uit wilt maar al gauw krijg je overal jeuk en word je een beetje misselijk van de warmte. Nog een half uurtje in de relax-ligstoelen en dan is het wel tijd om te gaan!


Moeeeeee!

We rijden naar onze eerste Guesthouse Hjardarbol, bij het plaatsje Hveragerdi, een prima uitvalsbasis om morgen de Golden Circle te rijden. We hebben bij de supermarkt Bonus lekkere dingen gehaald om op onze kamer op te eten. Glaasje wijn erbij! Helemaal goed! En voorts moeten we echt HEEL NODIG een nacht goed slapen! Trusten!


In Guesthouse Hjardarbol

Op IJsland!
Woensdag 27 november. Veel te vroeg gaat de wekker maar we hebben onze lieve gastvrouw gezegd dat we om half 8 wilden ontbijten dus die afspraak moeten we nakomen. Er staat een heerlijk ontbijt op ons te wachten en daarna zijn we al snel op pad naar het Thingvellir National Park. We zijn niet de eersten maar bijna wel. Het begint net een klein beetje te schemeren. De geologie én de geschiedenis van de kloof is heel bijzonder.
De vallei is precies de kloof die gevormd is toen de Noord Amerikaanse en Eurazische  tektonische platen uit elkaar begonnen te bewegen. Kijken we naar het noorden dan kijken we dus naar Amerika en de andere kant… daar is ons eigenste Europa. Nog elk jaar bewegen deze delen 1 cm van elkaar af.
Ook uit sociaal oogpunt is de kloof bijzonder. Al bijna vanaf het begin dat Noorse kolonisten neerstreken op de ruige kusten van IJsland werd hier politiek bedreven. Er was een vroege vorm van democratie in de vorm van een soort parlement waar de chiefs van de verschillende nederzettingen hun vijandelijkheden tot een oplossing probeerden te brengen en misdadigers gestraft werden door ophanging (vrij definitief) of waterboarding (kon je in theorie overleven). De kloof was door de hoge rotswanden uitermate geschikt voor overleg want iedereen kon horen wat er gezegd werd.


Thingvellir National Park.

Daarna rijden we naar Geysir. Inderdaad… daar komt ons woord geiser vandaan! Afkomstig van een het IJslandse woord dat spuiten of borrelen betekent. Geysir zelf is al jaren in ruste hoewel de verwachting is dat hij ooit wel weer actief zal gaan worden. Maar we rijden niet voor niets naar het dal van Haukadalur: het hele terrein stoomt en borrelt en overal zien we waarschuwingsbordjes je hand niet in de stroompjes te steken om te controleren of het echt wel heet is… het IS heet! Strokkur spuit elke paar minuten, soms wel tot 30 m. hoog. Niet toen wij er waren. Met 5 meter hebben we het wel gehad. Toch is het een super belevenis. Maar wat is het er KOUD!



Strokkur geiser.

En dóór gaat het weer. Op naar de Gullfoss (gouden) waterval in rivier de Hvitá. Zomers kun je via een laag gelegen pad tot dicht bij de waterval komen en schijnt het donderende geraas oorverdovend te zijn maar dit pad is nu door ijsvorming afgesloten. Het is op een afstandje al indrukwekkend genoeg en zelfs op hier voel je het stuifwater. Er is geen zon; jammer… anders vormen zich boven de waterval prachtige regenbogen.


Gulfoss.

Tijd voor warme chocolademelk mét slag! Jee wat is het gruwelijk KOUD! Brrrrr! IJsland doet zijn naam eer aan! Daarna rijden we weer terug naar ons guesthouse in Hveragerdi en gaan we met wijn in een plastic flesje in de hottub. Oooooo DE HEMEL!

In de hottub in Hjardarbol, Hveragerdi.

Donderdag 29 november. We krijgen een beetje respijt. De weersomstandigheden zijn ‘s ochtends nog dermate beroerd dat een aantal wegen afgesloten zijn, waaronder een weg die wij nodig hebben om onze reis voort te zetten. Kunnen we ietsje langer in ons warme bedje blijven. Om 11 uur gaan de wegen weer open en rijden we naar de Skógafoss waterval. Er staat een keiharde wind en de 60 meter hoge trap naar de bovenkant van de waterval vraagt om wat motivatie en doorzettingsvermogen. Je moet je vasthouden om niet de waterval in geblazen te worden.

Skógafoss waterval.

We volgen de zuidelijke kustweg verder en de hoge bergen met witte ijskappen dienen zich al aan. Hier bovenop ligt de gletsjer Vatnajökul die met al zijn uitlopers groter is dan alle gletsjers van Noorwegen én de Alpen bij elkaar! Er valt in het zuiden veel regen bovenop de gletsjer en elke winter wordt de ijskap dikker hoewel minder dan vroeger vanwege de opwarming van de aarde. Omdat het noorden van IJsland nauwelijks regen kent ontstaan grote luchtdrukverschillen waardoor regelmatig zware stormen over de bergen komen. In de winter, maar ook in de zomer kan dit voor heel guur weer zorgen en dat merken we nu maar al te goed.


Op weg naar de Vatnajökul.


Een van de uitlopers van de gletsjer, Solheimajökul.


We komen in de buurt van de gletsjer maar erop wat ten zeerste afgeraden.

En verder gaat het weer… naar het volgende natuur fenomeen. Het begint al een beetje te schemeren als we aankomen bij het zwarte zandstrand bij Vík, Reynisfjara.







We zijn weer heel hard toe aan wat warms en kort daarna rijden we naar ons volgende slaapplaats Hotel Laki, vlakbij Kirkjubaejarklaustur. Het is een prachtig hotel waar we een mooie ruime kamer hebben van alle gemakken voorzien en we hebben een heerlijk diner. De foto heb ik van het internet geplukt (sorryyyyy!)

Hotel Laki.

Vrijdag 30 november. Na een fantastisch ontbijt zetten we de reistassen weer in ons mobiel en rijden we naar de gletsjer Svinafellsjökul. Eindelijk is die ijskoude wind weg en breekt er zelfs een zonnetje door. Dan is het meteen zoveel mooier! We rijden tot net voor het bruggetje en parkeren daar de auto. De weg naar de gletsjer is vol kuilen en dat willen we onze auto niet aandoen. Ook lijkt de gletsjer heel dichtbij maar dat valt een beetje tegen; het is een flink eind tippelen. Maar met mijn stokken stap ik zo lekker! Geen probleem!




Gletsjer Svinafellsjökul, de zon helpt een beetje mee.

Daarna rijden we door naar de Jokulsarlon, een prachtig gletsjermeer. Grote stukken ijs zoeken hun weg naar de oceaan. Sommige zijn zo groot dat ze aan de grond gelopen zijn en de weg versperren voor de kleintjes. Plaatselijk is het meer zo’n 200 meter diep. Als je bedenkt dat maar een tiende gedeelte van zo’n stuk ijs boven water is kun je je misschien een voorstelling maken van de afmeting van sommige stukken! Imposant en prachtig!




Jokulsarlon.


Dat ijs is eeuwenoud! Nu op weg naar de oceaan.
Diamond Beach is vlakbij. De stukken ijs drijven naar de oceaan en een deel wordt door de wind op het zwarte strand geblazen. De zon weerkaatst prachtig in de stukken ijs… de diamanten dus!


Diamond Beach.

Onderweg naar ons volgende guesthouse ziet Herbert ineens twee rendieren. Remmen en voorzichtig een stukje achteruit rijden. Jaaaa… ik heb ze op de gevoelige plaat!


Rendieren.


Guesthouse Skalafel.

We hebben een prima kamertje in een apart huisje van guesthouse Skalafel. Jammer genoeg kunnen we er niet terecht voor het diner omdat het echtpaar dat het hotel runt een paar dagen vakantie heeft genomen. Hun aardige zoon is niet van het koken. Hij verwijst ons naar een nabij gelegen hotel waar we prima eten. We slapen weer zalig in ons weldadig rustige huisje.

Zaterdag 1 december. We hebben ons verste punt bereikt en gaan vandaag weer westelijk, op de terugweg richting Reykjavik. Vandaag ‘doen’ we nog een gletsjer, de Fjallsarlon. Hoewel ons een dag met wat zon is beloofd, wil deze maar niet door het egale wolkendek piepen en is het winderig en ijskoud. We zijn al snel gletsjermoe en hopen dat er in het Skaftafell National Park wat minder winderig is. Wel weer mooi hoor!


Fjallsarlon.

We rijden naar het Skaftafell National Park waar ons een flinke wandeling wacht van een kilometer of 8. Het gaat ook een eind naar boven. Goed om het luie zweet er eens uit te lopen.

We worden na deze stevige klim beloond met het uitzicht op de prachtige waterval Svartifoss waar donkere basaltkolommen gegeseld worden door het neerstortende water en ijspegels het licht schitterend vangen.


Op weg naar Svartifoss.



Herbert vindt het nodig dat we nog wat hoger gaan. Oké…. het uitzicht is meer dan aardig maar ik heb het nu wel HELEMAAL gehad!


Pfffff! Hoog!
Naar beneden gaat toch weer een stuk makkelijker en daarna rijden we naar onze volgende slaapplek guesthouse Lambafel . Een beetje merkwaardig hotel waar geen persoonlijke ontvangst is. Je laat jezelf binnen door de sleutel uit een kastje met een code te halen die je over internet gekregen hebt. We hebben een piepklein kamertje. Maar er is wel een heerlijke hottub!

Hotel Lambafel.





In de hottub.

Zondag 2 december zijn we al vroeg op weg naar Reykjavik dat we natuurlijk ook moeten bekijken. Vandaag is het wel de koudste dag van de week. Een snijdende wind doet ons diep in de jassen weg duiken. Reykjavik vinden we hartstikke leuk al snellen we er een beetje haastig door heen.





Veel muurschilderingen.


Uitzicht op het stadhuis.


Art Museum… volgende keer….


Zet je fiets maar tegen die fiets.


Een hottub achterop… dat wil ik ook op Zahree!


Harpa Concerthall.


Het prachtige interieur.




Solfar (Sun Voyager)


Hallgrimskirkja.


Interieur van de kerk.


Standbeeld van Leifr Eiricson, ontdekker van IJsland.


In de kerk kun je met een lift naar boven. Het uitzicht over Reykjavik en omgeving is prachtig.




Zo zeg… ik kan de ene poot niet meer voor de andere krijgen en de gevoelstemperatuur van ver onder 0 maakt dat we er een punt achter zetten. We gaan lekker eten maar kunnen niet meer terecht in het ons aanbevolen visrestaurant. Twee panden er vanaf zit een ander fantastisch restaurant waar we het speciale kerstmenu nemen dat echt super smaakt.



Daarna rijden we de laatste 50 km naar een budgethotel The Base waar we in het donker aankomen. Dat het zo gaaf beschilderd is hebben we dus niet gezien. Het hotel is maar 10 minuutjes van het vliegveld dus uitermate geschikt als je een vroege vlucht hebt, zoals wij, de volgende dag. Of als je heel laat aankomt natuurlijk! We hebben van de aardige receptioniste een upgrade gekregen en hebben een fantastische kamer.

The Base.

Enige nadeel van dit hotel is de luidruchtige luchtverversingsinstallatie maar verder super en goedkoop. Je kunt er zelfs je eigen potje koken. Het hotel wordt dan ook voornamelijk door jongeren ‘bewoond’. Vannacht zouden we nog in kunnen tekenen op een excursie om het noorderlicht te gaan spotten maar dat is niet zo’n goed idee. Het is er een geschikte nacht voor! Maar al om 4 uur de volgende morgen moeten we opstaan en om half 5 gaan we de auto inleveren. We hebben dus sowieso een kort nachtje.
We slapen allebei niet best omdat we bang zijn dat we ons verslapen maar om 4 uur precies schieten we beide overeind. Op naar Amsterdam!
Niet veel later hebben we de bus die ons voor het luchthavengebouw afzet en zitten we aan de koffie tot het tijd wordt om naar de gate te gaan.
Nog 3 uurtjes en dan staan we op Hollandse bodem! En kunnen we eindelijk weer onze lieve familie en vrienden knuffelen! Het is wel eventjes 1 jaar en 3 maanden geleden dat we in Nederland waren! Zin innnnnn!

Een mooi moment om dit blogdeel af te sluiten! IJSLAND… ik zeg DOEN!!!