Dit hoort er natuurlijk ook bij!

Tja, als je een zeilblog bijhoudt, dan hoort het plaatsen van een kerstgroet of een nieuwjaarskaart er ook bij.
Weliswaar zijn wij nog niet vertrokken. Nog ruim een jaar te gaan voor het zover is...maar hier oefen ik vast mee!
Wat het blog betreft: tot volgend jaar!

Nu de kerst nadert...

Gevaren werd er niet, dit weekend. Zaterdag stond voor mij in het kader van ouders en professionals die werken op het gebied van mensen met autisme en verstandelijke beperking, samen met collega Joost warm te maken voor de Feuerstein-benadering. Een congres van de Nederlandse Vereniging voor Autisme was een mooie gelegenheid ons gedachtegoed bij een grotere groep  en ons prachtige boek Worden wie je bent, onder de aandacht te brengen. Viel een beetje tegen; de pauzes tussen de lezingen waren maar kort en na afloop was iedereen heel vlot weg. Ik schat dat we ongeveer 20 mensen hebben gesproken maar daar kunnen natuurlijk net de mensen bij zijn die de weg naar ons daadwerkelijk weten te vinden.

Daarom togen de schipper en ik pas de zondagmorgen naar de Zahree voor wat klussen. Op de lijst stonden de kranen in de gastenbadkamer verder installeren (manlief), de kerstverlichting ophangen (ik), de quilt op zijn juiste plek draperen (ik), en hoezen maken voor de lieren (samen).

Mooi hè?

Herbert had de klus met de kranen bijna plat ware het niet dat ook de laatste kraan om in de gastenbadkamer het water geheel af te sluiten ook weer wat lekkage te zien gaf. Pffff...ook maar weer vervangen later. Mag dus nog niet van de klussenlijst afgestreept worden.
Maar het was super gezellig met de kerstlichtjes die, ik zeg het eerlijk, tegen de kitsch aanzitten.

De Zahree helemaal in kerstsfeer.

De verwarming stond op behaaglijk en na gedane arbeid lokte de borrelhap met (bescheiden hoeveelheden) drank. Ajax had 's middags uit godzijdank gewonnen met 4 - 0. Dus de stemming was opperbest. De eerste huik die gemaakt werd was nog even een gedoetje en konden we net afkrijgen vóórdat het donker was  in de vroege avond. Toen was het wel even genoeg en gaf de schipperse het startsein tot de borrel gevolgd door een matige hap van opgepimpt blikvoer dat eens op moet, onder uit de krochten van de Zahree. Mwah...niet voor herhaling vatbaar. Ik moet nog even wat uitproberen wat wel eetbaar is uit blik en wat echt beter tot kattenvoer verwerkt zou kunnen worden... Na het eten volgde de afwas, het onvermijdelijke voetbal en ander lui-onderuit-tv-gebeuren. Op tijd te bed want....grootse hoezen-plannen voor de maandag!
De volgende twee hoezen waren de volgende dag alweer veel sneller gepiept. Een heeft zelfs een uitwaaierende onderkant om het nieuw gelakte hout eronder te beschermen.  Laat ik nu vergeten er foto's van te maken. Maar die houdt het blog nog van me tegoed.
We hebben we er dus even gauw twee bijgemaakt. Nou we.... de schipper deed het meeste en ik was voor de hand- en spandiensten en soms een best aardig ideetje hier en daar.

Drie lierhoezen in een halve dag klaar...misschien kunnen we er een handeltje in beginnen als we op reis zijn? Ruilen voor een hapje mee eten?

De grote lierhoes waaiert wat uit over de houten rand die nu ook beschermd is.

Deze lierhoes is gewoon recht. We zijn er super tevreden over!

Daarna gingen we uitproberen hoe vlot de route over het pontje Buitenhuizen naar de aansluiting op de A5 ging.
Voorzichtig aan ontstaat bij ons het plan om al eerder op de Zahree te gaan wonen dan april 2015 nu Herbert al met ingang van 1 januari a.s. nog maar 3 dagen per week gaat werken.
Viel helemaal niks tegen! De boot vaart stipt één keer per 20 minuten. Hoewel pech deze keer...we misten hem net op 1 minuut.

Boot gemist? Geen probleem want dan kun je hier koffie of een patatje oorlog krijgen.

Maar het was prachtig weer en gaf mij de gelegenheid wat foto's te schieten.

We moeten even wachten op de pont. Komt deze joekel voorlangs!

Gezellig met een vrachtwagen op de pont.

We zijn er al bijna.

Best leuk om zo het Noordzeekanaal over te steken.

Daarna was het een minuut of 6 naar de aansluiting van de A5 in het Westelijk Havengebied. Voorts reden we naar de aansluiting naar de A9 en verder naar huis in totaal nog net geen half uur. Met maar 21 km is het zelfs nog iets korten dan door de Coentunnel en voor ons een goede manier om daar de file te vermijden. Herbert zal misschien een kwartier langer onderweg zijn. Ik ook, mits er geen file op de A9 staat en dat is vaak wel het geval. We gaan het zien...het is nog maar een plan!