Bij dalende temperaturen.

 

 
  Gaan we of gaan we niet? Wordt het takkenweer of valt het wel mee? De voorspellingen zijn niet al te best en we denken weemoedig aan twee weken geleden toen het er op het IJsselmeer nog zomers aan toe ging. Maar kom, niet van die slappe hap…als we over enkele jaren ook het uiterste puntje van Argentinië willen aandoen en dan sneeuw en ijs op het dek moeten trotseren moeten we nu niet terugschrikken voor een buitje, temperaturen dalend naar vier graden ’s nachts en overdag een graad of dertien. Vrijdagavond stookten we de kachel nog even lekker op en met een wijntje en whisky en wat bewegende beelden van de tv was het goed uit te houden. ’s Zaterdags waren we niet al te vroeg weg. De windrichting maakte het mogelijk over het Noordzeekanaal en door de stad naar het IJsselmeer te zeilen dus omhoog met dat tuig. En wat draaide daar achter ons langs? De Kopmeeuw van de douane…het waren wij of de boot voor ons en ze vonden ons leuker denk ik. Voor de derde keer dit seizoen krijgen we controle. Niet dat we dat erg vinden. We varen braaf met witte diesel, hebben BTW betaald over het schip, zijn rechtmatig eigenaar zonder meer. Alle papieren zijn in orde. De heren van de douane vinden ons schip het einde en kwijlen bij ons vooruitzicht van de wereldreis binnen enkele jaren. Alles wordt in orde bevonden en daar wippen ze alweer over naar de Kopmeeuw op zoek naar een schip met meer contrabande.

We zouden graag de papieren zien, schipper!

 

Alles in orde hoor, schipper!

 



Daar gaan de douaniers weer...tot de volgende keer maar weer!

Wij blijven ons verbazen dat de bestanden van douane van diverse havens in Nederland en de marechaussee niet gekoppeld zijn zodat ze kunnen zien dat wij toch al wat keer aan de beurt geweest zijn. Ze zouden toch hun tijd beter kunnen besteden hoewel wij het altijd erg gezellig vinden…mits ze maar schone schoenen hebben natuurlijk!
Met een slakkengangetje drijven we richting stad en naar de Oranjesluizen. Wat een verschil met twee weken geleden toen toute Amsterdam er nog even op uit ging in de sloepjes. Vlot worden we geschut en de Schellingwouderbrug zet voor ons en enkele andere zeilboten de brug nog even op groen hoewel onze zijde al aan de beurt was geweest. Mazzeltje! Vlot de zeilen omhoog en met een matige Noordwesten wind zetten we koers naar Lelystad. Het is fris maar met een zonnetje en windje 3 tot 3 ½ is het heerlijk zeilen. Pas na reguliere borreltijd (vier uur werd half zes!) zijn we in de Bataviahaven in Lelystad maar we ploffen nog een uurtje op de Comfort Seats voor op het dek in het late avondzonnetje met drankje en de rest. Boven ons op de kade, worden gigantische joints gebouwd maar desgevraagd gaan de aardige gozers eventjes verderop het ding aansteken. Ik kan de geur niet uitstaan. ’s Avonds maak ik biologische biefstuk van de AH, die is zo taai dat ik vrees dat deze koe de marathon gelopen heeft. Ik neem nooit meer bio! Vervelend is dat de ketel het niet doet, dus geen verwarming en geen warm water. Maar het koken van het eten zorgt dat het uit te houden blijft en een dikke trui binnen is voldoende.
Mijn bed roept eerder, kom dan, kom dan…dan Herbert. Hij moet nog iets met een thriller.. Ik ben weg voor ik mijn kussen voel. ’s Nachts is het in bed ook behoorlijk koud, dat wel.

Zondag is het half tien voor we wakker worden en is er nog steeds wat zon. Na wat zondagochtendmuziek en bijbehorend ontbijtje door mijn liefste geserveerd maken we los en gaan met de oostenwind richting vluchthaven Pampus. Hoewel de lucht betrekt en een regenfront langzaam nadert houden we het nog de hele dag droog. We gaan met de bijboot en de fietsjes naar de kant en fietsen naar Almere-Stad voor een ijsje. Dat moest van mij ega…voor de broodnodige beweging. Het zadel van mijn Bromptonnetje is volgens mij gemaakt om dames te martelen. Herbert zegt dat ik me aanstel, dat ik er probeer onderuit te komen. Dus dan weer ik me maar weer kranig. Maar als ik geen ijsco had gehad was ik echt in staking gegaan.

Verdiend!

 

Om half zes zijn we weer aan boord, precies vóór dat het begint te regenen. Uitgekiend toch? De plofkip van AH was beter kauwbaar en daarna ben ik het even kwijt. Na mijn dutje was ineens de afwas gedaan en begon Boer zoekt Vrouw. Dat was boe boe boe zo saai helaas! De kachel weigerde elke dienst dus langzaam daalde de temperatuur in de kajuit tot beneden aangenaam. Herbert bleef aan de buis gekluisterd vanwege de rake analyses over het voetbal debacle Ajax tegen ….ff kwijt. Ik ging liever met e-reader onder de wol.
Maandagochtend zag de wereld er grijs uit. We waren op tijd op pad omdat de wind nog mooi uit het zuidoosten kwam en de voorspelling van later in de middag; veel wind en dito slagregens ons niet erg trok. Tegen de middag gingen we weer door de Schellingwouderbrug en vlot door de Oranjesluis. Daarna alle zeilen weer omhoog want ze waren nog nat en het zonnetje brak zelfs door. Met een licht aantrekkend zuidenwindje gingen we weer bijna motorloos door de stad. Herbert had telefonisch contact met Kabola over de ketel en om twee uur konden reparateurs in Nauerna zijn. Om kwart voor twee lagen we vast in onze thuishaven en prompt begon het te regenen. Maar wij hadden net alles droog en netjes onder de huiken. De storing bleek toch weer lucht in de brandstofleiding te zijn. Niet geheel duidelijk is waarom dit steeds ontstaat en Herbert het niet opgelost kreeg deze keer. Let maar op: de volgende keer wordt het weer kou lijden…zulke storingen hebben de neiging steeds weer op te treden en je het zeilleven in herfst en winter tot een hel te maken.
Restte ons daarna nog ons boeltje te pakken en de Zahree netjes achter te laten. Het was weer een super heerlijk weekend met zijn tweetjes!

Tot gauw.

Een heerlijk weekend voor de boeg!

Nog thuis verdiep ik me wat er vanavond aan de sterrenhemel te zien zal zijn. Moeten nog wel even alle wolken verdwijnen maar dat is vaak het geval 's avonds dus ik heb goede hoop! Het plan: straks naar de boot en meteen vertrekken om nog vanavond naar 'zee' te gaan. Nou zee.....naar het IJsselmeer maar hoor. Vanavond lijkt een prachtavond en -nacht te worden om te zeilen. We gaan richting Lelystad waar we morgen hebben afgesproken met Peter en Petra die onze vorige boot de Windveer hebben gekocht. Ze hebben ons oude bootje picobello opgeknapt en hem spectaculair van uiterlijk laten veranderen. We hebben dat, behalve op een fotootje, nog niet in het echt mogen aanschouwen. Dat gaat dit weekend hopelijk veranderen en natuurlijk kijken we er ook heel erg naar uit dit super aardige stel uit Wuppertal weer eens te ontmoeten. Dochter Doenja gaat gezellig mee en het schijnt dat zondag een vriendinnetje naar Lelystad komt om mee terug te zeilen. Het belooft prachtig weer te worden. Mmmmm... wat weinig wind...dat wel. Maar vannacht blijft de wind zachtjes doorstaan uit het westen dus gaan we er weer eens een nacht zeiltochtje van maken. Ik heb er zin in! Aiaiai ... het Nederlands Elftal (MET hoofdletters!) speelt... ik denk dat er twee personen onderdeks te vinden zijn en dat ik alleen de sterrenbeelden mag zoeken. Geen probleem. Deze sterren ga ik allemaal zoeken.....

Wat denken jullie?.....gaat dat wat worden vannacht?
Tot gauw!

Deel 2:

Hoezo dom?

Vrijdagavond  gingen Herbert, Doenja en ik na het eten naar de boot en waren binnen een mum van tijd op het Noordzeekanaal richting de stad aan het varen. Het was een prachtige rustige avond met een ondergaand zonnetje maar toch ook een wat donkere lucht achter. Die wolken besloten gelukkig op zee achter te blijven.

Doenja de coole stuurvrouwe

 Klokke half negen precies was ik een lonly heart aan dek want man en dochter verdwenen onderdeks om Nederland-Turkije te kijken. Af en toe kwam er geschreeuw uit de krochten van het schip. Er schenen doelpunten in ons nationale voordeel te vallen.

Nederland-Turkije

 Ik vond het allemaal prima zolang er maar iemand kwam helpen als we door de Oranjesluizen moesten gaan. Praktisch met de rust waren we daar en al vlot schutten we naar gene zijde van de stad en moesten daar nog even een twintigtal minuutjes dobberen voor de brug draaide. Toen was het echt stikdonker maar we hadden e.e.a. goed voorbereid en konden snel de zeilen omhoog draaien. Er was helaas minder wind dan de jongetjes en meisjes van het weer hadden voorspeld en de motor moest in ieder geval bij tot we op open water waren. Aan de oever van het Buiten IJ was het een herrie van heb ik jou daar. Een of ander festival met het type muziek waar ik geen romantische gedachten bij krijg, helaas. Hiervan mochten we tot ver op het IJsselmeer van meegenieten…van de bastonen alleen…helaas! Na aanvankelijk nog wel een knoopje of drie te gaan werd het steeds minder met de wind. Onze plannen om al tot de Blocq van Kuffeler te geraken waren iets te wild vrees ik. We bogen af richting vluchthaven Pampus, een goede tweede qua planning. Daar viel tegen één uur ’s nachts het anker en dronken we nog een glaasje en doken het bed in.

Zaterdag 8 september; de dag begon ronduit mistig maar het trok wel wat open. Wind zachkens en bijna van  achteren. Prachtig parasailor weer dus. Doenja had onze nieuwe krachtpatser nog niet gezien. Esthetisch had ze nog wat bezwaren maar ze vond hem er mooi bijstaan en hij zorgde in ieder geval voor 3 knopen voortgang. Het hield niet over maar als je de tijd hebt kom je er wel.

De parasailor ontvouwt zich eenvoudig

 

Dochterlief zette zich braaf aan haar wiskundehuiswerk. Was dat nu een ochtendhumeur bij haar of moest ze weer even wennen na die lange zomervakantie? Afgeleide en de afgeleide van de afgeleide…ja daar kan ik ook niet vrolijk van worden….arm kind!

 

In de middag ging de wind verder liggen en restte ons nog een zielige 1 ½ knoop. Meteen kwam er allerhande kriebelend, kruipend en vliegend gespuis op ons zitten. Bah…gauw de lappen naar beneden en motoren naar Bataviahaven in Lelystad, op kruipafstand van de mode-koopgoot Bataviastad waar allerhande redelijk chique merken hun oude zooi in de aanbieding doen maar waar dochter Doenja dolgraag haar slag wilde slaan. Onderweg lakte Herbert nog even de rand van het voorste kajuitdak.

Altijd werk te doen aan zo'n schip toch ...schipper?

Bij binnenlopen verbaasden we ons erover dat onze oude Windveer met Peter en Petra er nog niet lag maar daar hoefden we ons niet over te verbazen. Toen ik nog eens mijn sms’en bekeek zag ik dat ik een heel weekend verkeerd zat; ze hadden gepland het volgende weekend in Lelystad te zijn. Hoezo dom? Afgang van mijn persoontje! Planningsfoutje en niet goed gelezen! Volgend weekend kunnen we niet eens; thuiswedstrijd Ajax! Dan maar volgende week vrijdag met de auto naar Biddinghuizen, hun thuishaven. Maar een teleurstelling was het wel….

Geen Windveer maar wel deze mooie Swaen uit Zutphen

We zetten snel koers naar de winkels waar Doenja en Herbert broeken en shirts scoorden. Toen naar de boot en aan de borrel. Herbert sprong nog even op de vouwfiets richting de AH want Romy zou ’s avonds al aan boord komen en er moest voor de dames nog frisdrank komen (je weet wel…ice tea , cola, sprite…zoet en veel!) Romy was er kwart voor negen en de meisjes hadden genoeg te kletsen terwijl wij met leesvoer ons terugtrokken.

Zondag 9 september; het mooiste weer van de wereld en windje 3 uit het zuidoosten… Oudste spruit Thijs en vriendin Olesia kwamen even na tienen met de bus aan en we gooiden los voor een zeer relaxte tocht naar Amsterdam.

Thijs staat in Olesia's zonnetje...

 Wat ons weer opviel is dat met halve wind, zelfs met deze lichte wind we veel boten gewoon voorbij gaan. Vinden we LEUK!
De beide jongedames gingen braaf aan hun wiskundehuiswerk op het voordek. Handig…broer Thijs kon af en toe even wat uitleggen.

Goed zo meisjes!

 

Thijs moet ook weer even studeren op de afgeleide van de afgeleide...

Nog meer wiskunde....

Later in de middag was het gedaan met de wind. De stagfokken en genua werden weggedraaid en we zochten verkoeling in het groene water van het IJsselmeer.

Thijs neemt een duik

Doenja houdt haar neus goed dicht

Romy moet nog even wat moed verzamelen

Dat was lekker toch?

Olesia houdt liever de Zahree op koers

Er werden duo-snoekduiken en sprongen genomen van de boegspriet. Olesia bemande het fototoestel. Zij zag niets in die groene soep. Precies toen het zwemmen wel gedaan was stak de wind weer op. Nu meer vanuit het zuiden en gingen we met een mooie gang richting de Schellingwouderbrug. We konden vlot meeschutten in de middensluis en keken toe hoe andere bootjes er weer fijn een potje van maakten. Eerst met aanmeren en daarna vond een recreatie slepertje het nodig een zeilboot met wat oudere onhandige Duitsers los te gooien en met veel gas en bijbehorend schroefwater weg te varen. Het liep allemaal weer net goed af maar wat een rotmentaliteit hebben sommige watersporters toch.
Na de sluis voeren we naar het Centraal Station waar we de jongemeisjes afzetten. Ze gingen verder met de tram naar huis…stamppot eten of zo?
Thijs en Olesia voeren met ons naar Nauerna. Het begon steeds steviger te waaien dus de genua kon bij. We passeerden de nieuwe haven bij het voormalige NDSM terrein waar nu de HISWA te water aan de gang is.

De Hiswa te Water

Het was borreltijd dus… 

Ten behoeve van de inwendige mens...toastjes met zalm (o.a.)

Mijn vaardige schipper had Zahree binnen no time op haar plek en we konden nog heerlijk in het namiddagzonnetje nagenieten en buiten eten. Maar niet te lang…want ik moest Thijs en Olesia op tijd richting Zaandam hebben. Zij gingen naar de film en ik wilde sowieso om half negen in de aanslag zitten voor…Boer zoekt Vrouw…natuurlijk!

Zondag 10 september; een KLUSDAG! Nuttig maar ik zeil liever!

Al met al…weer een zalig weekend waarin we Peter en Petra en Windveer niet zagen maar verder…TOP!

Tot gauw!

Vrijdag 14 september; We hebben alsnog een bezoek gebracht aan Peter en Petra en de Windveer (onze vorige boot) bewonderd. Wat is dat bootje mooi opgeknapt. En opvallen doet ze ook! Het was weer beregezellig maar koud aan boord. We zijn lekker met zijn viertjes uit eten geweest. Gaan de beide boten elkaar nog ontmoeten? Peter en Petra hebben plannen om Windveer naar Kroatië te brengen. Veel mooier en warmer weer natuurlijk wat erg belangrijk is voor Petra aangezien ze MS heeft. We gaan het zien....

Hier is Windveer...en.... blits toch?

En onze lieve vrienden Peter en Petra.

Hier is het lekker warm

Tot gauw!